Wet The Bed 1: Nicholas Heochlin

CHAPTER 28

Nagising si Madison dahil sa ingay ng telepono na nasa mesa sa tabi ng kama niya. Iminulat niya ang mga mata at tinignan ang oras,  ganun nalang ang pag tataka dahil alas tres palang ng madaling araw.

Naupo siya sa kama at sinagot ang tawag.

" I'm sorry to bother you but Please... Nasa Ospital si Nick! We're here in his hospital. Plea----- " Salubong ng isang lalaki sa kabilang linya.

" Hindi kita kilala at wala ako sa mood para maki pag lokohan sayo. " Pag puputol niya sa sasabihin nito , pero kahit na ganoon ay may munting kaba siyang naramdaman.

" If you really love my cousin , you'll believe what just I say right now. " Sabi nito na parang kinukunsensya pa siya.

" Hindi ko mahal ang pins---- "

" Pumunta siya sa bahay mo bago siya maaksidente para lang ibigay sayo ng ang files na gusto niyan----- "

Hindi pa nito natatapos ang sasabihin ng bigla niyang itong binabaan ng tawag at dali daling kinuha ang susi ng sasakyan. Lakad takbo ang ginawa niya pababa sa hagdan at malalaki ang hakbang na lumabas ng bahay.

Malakas ang kutob niya na hindi ito nag sisinungaling dahil maski man siya ay nakita niya ito sa labas ng bahay niya

Natatarantang sinusian ang sasakyan at mabilis na pinaharurot sa ospital. Walang ibang laman ang utak niya kundi si Nick. Wala na siyang paki alam kung ano pang mangyari sa kanya , ang gusto niya lang ay ang makita ang binata. Yun lang.

Pinahaid niya ang sariling luha na walang tigil sa pag patak. She need to see him. Yeah. She admit it. She love Nick but she's scared. Natatakot siya na baka sa pag mahal niya sa lalaking iyon ay masaktan lang siya. Alam niyang mali pero hindi niya kayang pigilan ang puso na tumibok. Hindi niya kayang pigilan ang sarili na wag mag mahal. Hindi niya kayang pigilan ang utak na isipin ito araw. Oo. Araw araw itong nasa utak niya at kahit kailan hindi iyon umalis. That man always bother her. He keeps on bothering her silent life.

Pag dating sa ospital ay dali dali siyang lumabas ng sasakyan at kahit nanghihina ang tuhod dahil sa takot kung ano ang nangyari dito ay pinilit niya paring tumakbo. Pag pasok niya may sumalubong sa kanyang isang matangkad na lalaki.

" Where is he? " Yun agad ang tanong niya. Hindi ito nag salita. Kahit hindi niya naman alam kung kilala nito si Nick

" Hey? Where is Nick? Is he okay? Masama ba ang lagay niya? Nasan ba siya? " Kung ano ano nalang ang lumabas sa bibig niya. Nakahawak siya sa kamay ng lalaki at hinintay itong mag salita pero tanging ang pag tingin lang ang sagot nito sa kanya.

" Hoy! Nasan ba siya? " Hindi niya na kayang mag pigil pa. Napaluhod siya sa harap nito at malakas na humagugol.

" Just tell me where is My man! Tell me where is he? Please. " Garalgal ang boses niya habang nag sasalita. Naramdaman niyang hinawakan siya nito sa braso at pinilit siyang tumayo. Nang makatayo na siya, hinawakan siya nito sa balikat.

" I want you to be strong Madison. Alam kong hind tayo mag kakilala but I want you to be strong for him. " Anito. Mabilis siyang tumango.

" He's in coma. " Bulong nito na ikinahina ng katawan niya at muntik na siyang matumba pero mabilis siyang nasalo ng lalaki at inalalayan siyang tumayo. No! This can't be happening. He's not in coma. He can't be. He can't. My man.

" Nasan siya? " Nanghihina ang boses na tanong niya. Hindi ito nag salita at marahan itong nag lakad kasabay niya. Hindi niya alam kung saan siya dadalhin ng lalaki pero pabilis ng pabilis ang tibok mg puso niya. Pahina ng pahina ang tuhod niya.

" Nasa loob siya. " Sabi nito at binuksan ang pinto ng puting kwarto. May dalawang taong nasa loob habang maka upo ang mga ito sa maliit na sofa.

" She's here. " Sabi ng lalaking umalalay sa kanya. Mabilis na tumayo ang dalawang lalaki at pinapasok siya sa loob.

" He's waiting for you. " Bulong ng isang lalaki at lumabas na ito ng silid. Naiwan siyang mag isa. Halos gumuho ang mundo niya ng tumambas sakanya ang binata na naka higa sa puting kama habang may mga naka kabit sa katawan nito. Marahan niya itong nilapitan at halos mabuwal siya sa pagkakatayo ng makita ang kabuuan ng mukha nito.

" Nick? Bakit kaba nakahiga diyan? Ano bang ginawa mo? Why and what did you do? Ano bang ginawa mo? Bakit kaba nandito sa lugar na to'? " Hawak niya ang kamay nito sa halos basa na dahil sa mga luha niya.

" Wake up Nick, nandito ako oh, hindi kaba nahihiya sakin? Please. Bother me again. Dun ka naman magaling diba? Come on Nick. Guluhin mo na ulit ako , hindi na ako magagalit sayo basta gumising kana diyan.. I'm begging you Nick, wake up! "

Tinuyo niya ang sariling luha pero hindi parin iyon tumigil sa pag patak. Marahan niyang hinawakan ang mukha nito at hinimas himas niya ang pisngi nito.

" I love you Nick, Hindi mo naman kailangan gawin to e , Oo. Mahal kita. Please... Open yuor eyes for me Nick. " Inilapit niya ang mukha sa leeg nito at duon umiyak

" Mahal na mahal kita e , bakit ba kailangan dito kapa nahiga. Open your eyes baby... I love you Nick... I love you so please... wake up. "

Tinignan niya ang mukha nito pero ganun parin. Naka pikit at walang malay. Pagak siyang natawa at kumuha ng upuan at naupo sa tabi ng kama ng binata. Hinawakan niya ang kamay nito at inilapit iyon sa mukha niya.

" I hate you. " Bulong niya sabay halik sa kamay nito. Kanina lang nakita niya itong naka luhod harap ng bahay niya st may inilagay iting bagay sa mail box---

" That thing. Oh my god.. No! " Binitawan niya ang kamay ng binata at mabilis na lumabas ng silid. Kailangan niyang malaman kung ano ang bagay na inilagay nito sa mail box niya. Hindi niya na pinansin ang lalaking tumawag sa pangalan niya.

Tuloy tuloy lang siya ng pag takbo hanggang sa makarating siya sa labas ng ospital at mabilis na pumasok sa loob ng sasakyan at pinaharurot inyon pauwi sa bahay niya.

Nang nakarating sa labas ng bahay niya sy ang mail box agad ang tinunguhan niya. Mabilis niya itong binuksan at isang brown envelope lang ang nakita niya.

Dahan dahan niya itong binuksan at inilabas ang papel na naka lagay dito. Habang binabasa niya kung ano ang mga naka sulat ay unti unti na siya ng naiiyak. Hindi niya alam kung paano ito nangyari, kung paano sila nakasal ng hindi niya alam. Ang hawak niya ngayon ay ang katanuyan na kasal silang dalawa dalawa pero ang mas nag pa gimbal sa damdamin niya ay ang sulat ng binata na halos hindi niya kayang pigilan na maiyak.

- Madison

My Wife. Alam kong magagalit ka sakin , pupuntahan mo ako sa opisina ko at sasabihin mong " Paano nangyari ito? Ayoko maging asawa ka! ". Pero wala ka ng magagawa , wether you like it or not. You are now my wife and I am now your husband. You can't scape from me Mad." You're Mine madison. Simula pa lang sakin kana! Ayokong umaalis ka sa tabi ko kasi sakin ka! Mababaliw ako pag hindi ka nakikita, Oo na! Sabihin mong baliw na talaga and that's because of you, I'm obsess with you, for god sake madison! I am fucking obsess with you. I don't know how but when I met you my heart become insane, so please? Stay with me. Alam kong mali ang ginawa ko pero sobrang desperado ko lang talaga na mapasakin ka. Peter help me with this kaya dapat magalit kadin sa kanya, wag lang sakin. It's unfair and actually i owe that man pero gusto ko talagang mabugbog ang lakaking yun sa pag halik niya sayo , sa pag yakap niya sayo , sa pag papatawa niya sayo, All. Kasi ako dapat ang gumagawa nun, na ako dapat ang nag papatawa sayo , ako lang dapat ang humahalik sayo , ako lang talaga dapat ang yumayakap sayo. Sobrang nag seselos ako pag kayong dalawa ang mag kasama. Nagagalit ako sa sarili ko kasi minahal kita , kasi nahulog ang loob ko sayo, kasi naka base na sayo ang kasiyahan ko pero wala na akong magagawa. Ang mahalaga ngayon ay mahal kita. I Am really Inlove with you. Hindi ko alam pero nagising nalang ako na ikaw agad yung nasa isip ko. Na ikaw agad yung hinahanap ng mata ko. I love you Madison. Please Accept me cause you stole my heart and I'm dying for god sake. Mamatay ako pag hindi kita nakasama. Ikaw lang yung babaeng nag pabaliw sakin ng ganito. I love you Madison, forgive me for loving you. Really. Please love me back.

-Nick

Yung feeling na mamadaliin ko na tong matapos.😂 Epilogue is on the way.