Jetimja

Dhe zemra ndal ...

- Mami , ku je ? Si je ?

Kishte humbur në një hon të thellë , pa përgjigje , e vetmuar , por me shpresë . Fjalët e nënës së saj I pushtuan veshët , zëra torturues . Agoni ... Dhimbje ... Papritur dicka I dha forcë . Pa përreth , gjithcka ishte rrëmujë . Kaosi I një nate më parë kishë lënë gjurmët e tij . Xhama të thyer , atje- këtu jastëkë , gjithcka ishte e crregullt . Filloi të rregullonte ambientin , por dicka I sëmboi në zemër kur ngriti tavolinën te rënë përmbys . Vegimi I nënës së saj që përplasej pas saj dhe më pas hidhej mbi të me forcë e goditi thellë sërish . Loti I nxehtë njomi faqen e saj , por ajo e ndërpreu trajektoren e tij .

- Mos qaj më . C'do fitosh duke qarë ? E shpëton dot mamin ? Jooo . Duhet të jesh e fortë . Për mamin duhet ...

Ishte mesditë kur e trokitura e derës e zgjoi . Ishte ulur disa sekonda të pushonte nga lodhja , por ishte rrëmbyer nga gjumi I heshtjes .

- Gjysh ... gjysh . Mami ...

Ndaloi kur pa Serenën dhe Edin . Ishin të buzëqeshur dhe nuk donte t'ua fashiste lumturinë me një kob të hidhur .

- Amara e gjyshit , vishu se do vini të rrini ca ditë nga gjyshi .

- Mirë ...

- Të rrimë nga ju ? Po mami me babin ? – pyetja e pafajshme e Edit shigjetoi zemrën e Amarës sërish .

- Gjyshja juaj nga babi ishte sëmure . Mami me babin kanë ikur ta vizitojnë.

Përgjigja e thatë e gjyshit nuk e ngrohu Edin . E kuptoi se dicka kishe ndodhur , por cfarë ...

Gjyshi pa përreth I habitur , ngjarja e një nate më parë duhej të kishte lënë ndonjë gjurmë , por nuk dukej asgjë e parregullt . U ndrojt të pyeste Amarën e vogël .

Por përgjigja erdhi shpejt .

- Serena hajde të të vesh motra .

Kishte zgjedhur rrobat dhe në atë moment sistemoi disa jastëkë të vendosur shtrembër . E bëri në një mënyrë prej të rriture që e la të shtangur gjyshin .

- Të gjorët fëmijë , do ngelin pa nënë . – thashethemet kishin përpirë lagjen .

- Pa nënë , cthonë këta ? – Edi tashmë e kuptoi pse nuk ishte e ëma në shtëpi .

Heshti . Dera u përplas pas tyre me një të kërcitur therëse.

U larguan . Dhe erdhi mbrëmja ... Telefoni ra . Pas tyre u dëgjua ulërima e gjyshes së tyre . Gjyshi vrapoi të dera dhe u zhduk papritur .

Pas tyre doli znj . Kristina . Sytë e ëmbël I kishte pushtuar loti .

- Fëmijë ... Heshti , nuk mundi të thonte asgjë .

- Ejani të flini .

Ranë të flinin . Nuk mundi të vinte gjumë në sy . U shkund nga ajo agoni nga pëshpëritjet e Edit .

- Mai , cohu .

- C'ke ?

- Cohu se kam dicka për të të thënë .

Shkuan në kuzhinë duke ecur në majë të gishtave që të mos I dëgjonte njeri . Vëlla e motër do ta përballonin dhimbjen dhe shuplakën e jetës bashkë tashmë.

- Mai , ca ndodhi mbrëmë . Ku është mami ?

- Mami ... Mami .

- Fol , mos më gënje edhe ti si këta , fol .

- Mami ... Mami po vdes , në mos ...

Mai , sic I thërrisnin të afermit me përkëdheli , nisi t'I rrëfente ngjarjen e shëmtuar . Sa më shumë I tregonte aq më shumë  ngrysej fytyra e Edit .

- Ai nuk është baba , ai është ... – kërcëlliti dhëmbët me inat dhe heshti .

Vëlla e motër e kaluan natën duke menduar se c'kishte ndodhur me të ëmën . Por të paktën kishin njëri – tjetrin .

Erdhi mëngjesi dhe I gjeti të përqafuar me njëri - tjetrin si të donin të krijonin një mburojë kundër dhimbjes .

- Shpejt , nxito , duhet të ikim në spital . Laura ... Laura ka pësuar vdekje klinike .

- Vdekje ? Mami ka vdekur ? – e përgjumur përpiqej të ftillohej e të kuptonte ckishte thënë gjyshi I tyre që kishte ardhur disa minuta më parë .

- Jo mami nuk ka vdekur , thjesht ka rënë në gjumë të thellë .

- Mos gënje gjysh , ti the vdekje .

- Jo mami thjesht , thjesht po pushon , ka rënë në jumë të thellë .

Po I dilte zemra nga vendi . Nuk pushonte së qari . Edi zgurdulloi sytë I shkundur nga thirrja e Mait .

- Cohu , cohu , mami po vdes , cohuuu.

- Mai , c'ke ?

- Fëmijë qetesohuni , mami është mirë .

- Na co te ajo pra . – Edi u tregua I vendosur në atë që tha .

Me gjithë këmbënguljen e fëmijëve gyshi u detyrua t'I merrte me vete .

Spital ... Mure të errëta , vend I zymtë , njerëz që vuajnë ... Dhimbje .

U drejtuan drejt dhomës së të ëmës . Ja edhe një pamje që s'do ta harronte kurrë . E ëma dergjej në shtrat gjysmë e vdekur .

- Mami , zgjohu , të dua shumë .

Dhe lotët u bënë det dhe e pushtuan djersë të ftohta.

- Nxitoni , e sëmura po pëson atak kardiak . Sillni defibrilatorin ...

Infermierë , doktorë hynë në dhomëm e zonjës Laura .

Gjendja po përkeqësohej . Po dridhej , ishte bërë dyllë e verdhë . Nuk po duronte dot . U largua me forcë nga Edi dhe gjyshi dhe hyri në dhomën e së ëmës .

- Kaq mundëm të bënim . E sëmura ndërroi jetë .

- Mamiii, jooo ...

" Pse vijmë në këtë jetë ? Ajo fytyrë engjëllore qe na përshëndet në kapsitjen e parë të syve , ajo është dashuria më e madhe në botë .Ajo është dashuria ime , mami im , e shtrenjta ime . Dashuri, , më e madhja dashuri është nëna . Ajo dashuri do na shoqërojë cdo moment pa kushte,  do na mbështesë pa shpërblim , do jetë melhem për plagët që do na hapë jeta . Ajo dashuri është gjithcka . Është ujë , ajër , jetë . Ajo dashuri është ndjenja më e bukur në botë . Po kur ajo dashuri largohet ? Zemra ndal ... Rrahjet e zemrës rrallohen deri në pulsin e tyre të fundit . Qaj moj zemër , qaj . Bërtit ... Motori I shpirtit tënd u largua , frymëmarrja e tij dha grahmën e fundit . Dhe zemra ndal ."

Kjo  kenge  me  prek  gjithmone . Humbja  e  nenes  eshte  dhimbja  me  e  madhe  ne  bote . Kjo  kenge  i  shkon  me  se  miri  kesaj  pjese . Shpresoj  t'ju  pelqeje .