- Mami , ku je ? Si je ?
Kishte humbur në një hon të thellë , pa përgjigje , e vetmuar , por me shpresë . Fjalët e nënës së saj I pushtuan veshët , zëra torturues . Agoni ... Dhimbje ... Papritur dicka I dha forcë . Pa përreth , gjithcka ishte rrëmujë . Kaosi I një nate më parë kishë lënë gjurmët e tij . Xhama të thyer , atje- këtu jastëkë , gjithcka ishte e crregullt . Filloi të rregullonte ambientin , por dicka I sëmboi në zemër kur ngriti tavolinën te rënë përmbys . Vegimi I nënës së saj që përplasej pas saj dhe më pas hidhej mbi të me forcë e goditi thellë sërish . Loti I nxehtë njomi faqen e saj , por ajo e ndërpreu trajektoren e tij .
- Mos qaj më . C'do fitosh duke qarë ? E shpëton dot mamin ? Jooo . Duhet të jesh e fortë . Për mamin duhet ...
Ishte mesditë kur e trokitura e derës e zgjoi . Ishte ulur disa sekonda të pushonte nga lodhja , por ishte rrëmbyer nga gjumi I heshtjes .
- Gjysh ... gjysh . Mami ...
Ndaloi kur pa Serenën dhe Edin . Ishin të buzëqeshur dhe nuk donte t'ua fashiste lumturinë me një kob të hidhur .
- Amara e gjyshit , vishu se do vini të rrini ca ditë nga gjyshi .
- Mirë ...
- Të rrimë nga ju ? Po mami me babin ? – pyetja e pafajshme e Edit shigjetoi zemrën e Amarës sërish .
- Gjyshja juaj nga babi ishte sëmure . Mami me babin kanë ikur ta vizitojnë.
Përgjigja e thatë e gjyshit nuk e ngrohu Edin . E kuptoi se dicka kishe ndodhur , por cfarë ...
Gjyshi pa përreth I habitur , ngjarja e një nate më parë duhej të kishte lënë ndonjë gjurmë , por nuk dukej asgjë e parregullt . U ndrojt të pyeste Amarën e vogël .
Por përgjigja erdhi shpejt .
- Serena hajde të të vesh motra .
Kishte zgjedhur rrobat dhe në atë moment sistemoi disa jastëkë të vendosur shtrembër . E bëri në një mënyrë prej të rriture që e la të shtangur gjyshin .
- Të gjorët fëmijë , do ngelin pa nënë . – thashethemet kishin përpirë lagjen .
- Pa nënë , cthonë këta ? – Edi tashmë e kuptoi pse nuk ishte e ëma në shtëpi .
Heshti . Dera u përplas pas tyre me një të kërcitur therëse.
U larguan . Dhe erdhi mbrëmja ... Telefoni ra . Pas tyre u dëgjua ulërima e gjyshes së tyre . Gjyshi vrapoi të dera dhe u zhduk papritur .
Pas tyre doli znj . Kristina . Sytë e ëmbël I kishte pushtuar loti .
- Fëmijë ... Heshti , nuk mundi të thonte asgjë .
- Ejani të flini .
Ranë të flinin . Nuk mundi të vinte gjumë në sy . U shkund nga ajo agoni nga pëshpëritjet e Edit .
- Mai , cohu .
- C'ke ?
- Cohu se kam dicka për të të thënë .
Shkuan në kuzhinë duke ecur në majë të gishtave që të mos I dëgjonte njeri . Vëlla e motër do ta përballonin dhimbjen dhe shuplakën e jetës bashkë tashmë.
- Mai , ca ndodhi mbrëmë . Ku është mami ?
- Mami ... Mami .
- Fol , mos më gënje edhe ti si këta , fol .
- Mami ... Mami po vdes , në mos ...
Mai , sic I thërrisnin të afermit me përkëdheli , nisi t'I rrëfente ngjarjen e shëmtuar . Sa më shumë I tregonte aq më shumë ngrysej fytyra e Edit .
- Ai nuk është baba , ai është ... – kërcëlliti dhëmbët me inat dhe heshti .
Vëlla e motër e kaluan natën duke menduar se c'kishte ndodhur me të ëmën . Por të paktën kishin njëri – tjetrin .
Erdhi mëngjesi dhe I gjeti të përqafuar me njëri - tjetrin si të donin të krijonin një mburojë kundër dhimbjes .
- Shpejt , nxito , duhet të ikim në spital . Laura ... Laura ka pësuar vdekje klinike .
- Vdekje ? Mami ka vdekur ? – e përgjumur përpiqej të ftillohej e të kuptonte ckishte thënë gjyshi I tyre që kishte ardhur disa minuta më parë .
- Jo mami nuk ka vdekur , thjesht ka rënë në gjumë të thellë .
- Mos gënje gjysh , ti the vdekje .
- Jo mami thjesht , thjesht po pushon , ka rënë në jumë të thellë .
Po I dilte zemra nga vendi . Nuk pushonte së qari . Edi zgurdulloi sytë I shkundur nga thirrja e Mait .
- Cohu , cohu , mami po vdes , cohuuu.
- Mai , c'ke ?
- Fëmijë qetesohuni , mami është mirë .
- Na co te ajo pra . – Edi u tregua I vendosur në atë që tha .
Me gjithë këmbënguljen e fëmijëve gyshi u detyrua t'I merrte me vete .
Spital ... Mure të errëta , vend I zymtë , njerëz që vuajnë ... Dhimbje .
U drejtuan drejt dhomës së të ëmës . Ja edhe një pamje që s'do ta harronte kurrë . E ëma dergjej në shtrat gjysmë e vdekur .
- Mami , zgjohu , të dua shumë .
Dhe lotët u bënë det dhe e pushtuan djersë të ftohta.
- Nxitoni , e sëmura po pëson atak kardiak . Sillni defibrilatorin ...
Infermierë , doktorë hynë në dhomëm e zonjës Laura .
Gjendja po përkeqësohej . Po dridhej , ishte bërë dyllë e verdhë . Nuk po duronte dot . U largua me forcë nga Edi dhe gjyshi dhe hyri në dhomën e së ëmës .
- Kaq mundëm të bënim . E sëmura ndërroi jetë .
- Mamiii, jooo ...
" Pse vijmë në këtë jetë ? Ajo fytyrë engjëllore qe na përshëndet në kapsitjen e parë të syve , ajo është dashuria më e madhe në botë .Ajo është dashuria ime , mami im , e shtrenjta ime . Dashuri, , më e madhja dashuri është nëna . Ajo dashuri do na shoqërojë cdo moment pa kushte, do na mbështesë pa shpërblim , do jetë melhem për plagët që do na hapë jeta . Ajo dashuri është gjithcka . Është ujë , ajër , jetë . Ajo dashuri është ndjenja më e bukur në botë . Po kur ajo dashuri largohet ? Zemra ndal ... Rrahjet e zemrës rrallohen deri në pulsin e tyre të fundit . Qaj moj zemër , qaj . Bërtit ... Motori I shpirtit tënd u largua , frymëmarrja e tij dha grahmën e fundit . Dhe zemra ndal ."
Kjo kenge me prek gjithmone . Humbja e nenes eshte dhimbja me e madhe ne bote . Kjo kenge i shkon me se miri kesaj pjese . Shpresoj t'ju pelqeje .
YOU ARE READING
Jetimja
RomancePas fytyrave ëngjëllore fshihen ëndrra , ndjenja , dëshira e histori . Në mbrëmjen e errët të 6 Gushtit jeta e Amarës merr një kthesë të dhimbshme . Një tragjedi trondit themelet e jetës së saj . Familja e saj shkatërroh...