Kur filloi kjo stuhi ? Një ditë , një cast dhe bota jote digjet në flakë . Dikush ikën , dikush vjen . Ditët kalojnë edhe për ty . Ti ndryshon , gjithcka ndryshon . Kthesat e jetës do të rrëzojnë në greminë , do të mbysin , do të lënë plagë të pashërueshme . E jemi ne ata që mbahemi për të mos rënë në fundin e greminës , për të marrë frymë , për të shëruar plagët , për të mësuar si të jetojmë me vrangat e tyre . Kur do mbarojë kjo dhimbje ? Për t'u shëruar duhet të dish kur filloi gjithcka . Po endem në një hapësirë të gjelbër , mes luleve shumëngjyrëshe , pas kaq shumë kohësh ndjej paqe . Është shumë bukur këtu , pas kaq shumë kohësh ndiej qetësi .
Dielli I jep dritë hapësirës , duket sikur gjithcka vallëzon nën një melodi të bukur . Nuk ka më vetëtima në qiell të hapur . E ndiej që më duhet të kthehem , por nuk mundem .
Nuk mund të kthehem pa kuptuar kur filloi kjo dhimbje , pa u shëruar dhe pa lënë pas helmin e jetës time . Duhet të kuptoj ku e lashë shpirtin , ta rimarr sërish dhe të jetoj .
Unë jam Amara Stone , vajza që vuajti gjithë jetën e saj , nuk e di kur do mbarojë gjithë kjo , por të paktën e di kur filloi tmerri . Tani më duhet të kuptoj gjithë kthesat e jetës time për të nisur sërish nga e para një jetë të re , ku të lë pas të kaluarën .
Ndoshta është e pabesueshme por unë jam nga ata njerëz që kanë provuar shijen e helmit cdo ditë . Kam qarë netëve dhe jam zgjuar sërish në mëngjes . Kam ecur cdo ditë duke mos ditur ku po shkoj , kam ndierë në kraharor peshën e dickaje shumë të madhe , zemërim , dhimbje apo dëshpërim . Por mësova të jetoj me atë ndjenjë dhe e ktheva në forcë . Ajo flakë u kthye në dritë .
Kam njohur njerëz të ndryshëm cdo ditë , më kanë mësuar shumë gjëra sesi bota funksionon . Më stërvitën të përballem me ta . Kam provuar shijen e varfërisë , përbuzjeve , të shtyrave , humbjes , kam parë vdekjen e njerëzve që doja më shumë .
Eh sa herë jemi takuar unë dhe vdekja ! Ndoshta edhe ajo u dashurua me mua ose më urrente për forcën që kisha .
Hijet më kanë shoqëruar gjithnjë , duke mbytur edhe kujtimet më të bukura . Por tanimë e di kur gjithcka filloi . E di kur errësira pushtoi shpirtin tim , kur zemra u vesh me dhimbje dhe lotët u pushtuan nga tise trishtimi e teptisje lotësh .
Dashuria për nënën dhe motrën time , dashuria për gjyshërit e mi nuk lanë të bija në atë greminë . Por si të qëndroj vallë në këmbë tani ?
Tani që hijet u rikthyen sërish ?
Tmerri filloi në 6 gusht ... Atë natë nuk mori fund vetëm fëmijëria ime , por nisi edhe dhimbja ime . Kam luftuar gjithnjë ndershmërisht me jetën , njerëzit por lufta ime më e madhe është kundra vetes .
Jetoj në një vend ku mentaliteti , paragjykimet , fjalët të vrasin shpirtin cdo ditë . Askush nuk mendon të japë një dorë për t'u ngritur , ndonjëherë mendoj që ata janë të gjithë të vetmuar , të përhumbur . Ndoshta edhe ata kanë nevojë për ndihmë si unë .
Pavarësisht gjithckaje , cdo tmerri apo dhimbjeje askush nuk erdhi të sillte dritë në jetën tonë . Të gjithë heshtën dhe nxorën justifikime absurde . Të gjithë kthyen shpinën dhe u larguan . Unë vazhdova të jetoja me tmerrin tim , motra ime , nëna ime . Asnjë shpëtim...
Kur kthehem në të kaluarën shoh errësirë . Fëmijërinë time e kalova nëpër komisariate dhe spitale , ndërsa adoleshencën time duke studiuar dhe punuar . Isha vetëm gjithnjë . Unë kundra botës ... Unë kundra vetes . Epo ndoshta vetja ishte shoqëruesja ime më e mirë .
Gjithcka nisi në atë 6 gusht të mallkuar. Ditën që babai im vrau nënën time , ai shkatërroi jetën e të gjithëve . Nëna ime nuk u zgjua kurrë nga frikërat e saj . Motra ime nuk u rrit kurrë , mbeti një fëmijë naiv. Edi duke mos ditur të shfrynte zemërimin e tij përfundoi duke shkatërruar veten e tij, lufton cdo ditë ndaj dobësive të tij. Dhe bën shumë gabime , gabime që shpresoj mos të përfundojnë duke I marrë jetën .
Ndërsa unë ... Unë I vura flakën fëmijërisë time , vesha petkat e një të rriture dhe nisa të ndërtoj një fole për familjen time . Një fole që do na mbronte nga vetëtimat , nga zjarret , nga njerëzit ...
Unë kam trupin e një të rriture , por shpirtin e vrarë të asaj vajzës së vogël që I vodhën jetën natën e kobshme të 6 gushtit .
Sikur babai im të ndryshonte sikur vetëm për një ditë , sikur për një ditë të ishim familje e lumtur , familje normale . Sikur ai ta respektonte mamin për një ditë dhe mos të mbaja mend vetëm të shara , të bërtitura dhe goditje . Sikur të më përqafonte një herë të vetme , të krenohej me mua dhe të më jepte zemër për betejat e reja që më presin në jetë . Sikur ai t'I jepte mundësinë motrës time të dilte nga guaska e saj , të rritej dhe të kuptonte që nuk mund të mbrohesh në këtë botë nëse nuk I njeh njerëzit , qofshin edhe të këqinj . Sikur t'I mësonte Edit të mos gabonte , të kontrollonte zemërimin ndaj botës , të mos luftonte kaq shumë ndaj vetes së tij .
Por më shumë më vjen keq për të , për babain tim që jo vetëm shkatërroi jetën e tij , por edhe tonën , të të gjithëve neve .
Mamaja ime më mësoi të isha e mirë , e sjellshme , të besoja se cdo njeri në botë është I mirë . Babai më mësoi se ka njerëz jo të mirë në këtë botë , njerëz që kanë humbur në udhët e jetës dhe vazhdojnë të lendojnë këdo përreth . Kështu mësova të mirën dhe të keqen nga nëna dhe babai .
Ndërsa dashurinë e mësova nga gjyshërit e mi , ende jetoj me mirësinë e tyre . Por tani kam humbur , kam humbur mes dhimbjes dhe dashurisë . Kam humbur mes të gjallëve dhe të vdekurve . Kam humbur betejën me veten . Kam humbur mes dëshirës për të jetuar dhe asaj që gjithë ky tmerr , kjo dhimbje të mbarojë . Nuk di të kthehem në jetë apo të qëndroj në kopshin e ëndrrave , qetësisë , asaj që kam pritur prej kohësh .
Spektri im I zi sapo ka nisur . Defterët e zinj të së kaluarës sapo kanë nisur të hapen . I vetmi që mund të më shpëtojë dhe t'I japë ngjyra spektrit tim është Maksi . Jeta ime sapo ka nisur . Flutura po cel .
Metamorfoza ime sapo ka nisur . E keni parasysh atë vijën në horizont mes jetës dhe vdekjes . Aty gjendem unë .
Dhe sapo nisen kujtimet e diteve me te keqija te Amares . Per tu zgjuar nga koma i duhet te rikujtoje gjithcka qe e coi ne ate gjendje .
Por do zgjohet , kaq mund tju them dhe atehere do kete vec te embla me Maksin . Pres komentet tuaja rreth historise .
YOU ARE READING
Jetimja
RomancePas fytyrave ëngjëllore fshihen ëndrra , ndjenja , dëshira e histori . Në mbrëmjen e errët të 6 Gushtit jeta e Amarës merr një kthesë të dhimbshme . Një tragjedi trondit themelet e jetës së saj . Familja e saj shkatërroh...