Baba

234 18 4
                                    


" Më mbaj dorën sot , që unë të të mbaj zemrën nesër " .

Lindim nga në na , jetojmë me këshillat e nënës dhe babait dhe vdesim duke ditur që shembullin e tyre ua trashëguam fëmijë ve tanë , prindërve të brezit të ri . Epo ndonjëherë jo të gjithë e kemi fatin të jetojmë me prindërit tanë .

Disa lindin jetimë . Është e dhimbshme të lindësh jetime kur prindërit e tu fatkeqësisht nuk jetojnë më . Ama ecën mbi zjarr gjithë jetën kur ndihesh e braktisur nga prindërit e tu qoftë në frymëmarrjen tënde të parë , apo në cdo veprim që ata reflektojnë . Fatkeqësisht disa nga ne janë jetimë . Jetimë në këtë botë joperfekte , jetimë të braktisur nga prindërit e tyre .

Kjo botë duhet të bëjë më shumë që të pranojë jetimët . Janë ata që ecin me shpirtin e dërrmuar , me zemrën plot dashuri , por që zotërojnë forca të pakuptueshme në sytë e tyre .

Po të njohësh shpirtin e një jetimeje , do kuptosh se janë të uritur për dashuri , për një dorë të ngrohtë , por edhe kanë një botë plot ngjyra për të dhuruar .

Amara ndihej mirë . Ishte e sigurtë që edhe nëse Maksi tentonte të hakmerrej ndaj familjes së saj , do e ndalonte . Por edhe donte t'I besonte dikujt .

Epo në këtë botë mëkatarësh besimi është thesari më I cmuar që cdokush posedon dhe dhuron . Besoni edhe nëse ju lëndojnë , edhe nëse ua shembin botën nën kë mbë . Besoni se thellë brenda atyre njerëzve ka një grimë mirësie , por mos I lejoni në jetën tuaj . Sic thonë beso , por kmos harro  .

Kur ditët nisin me ndjenja plogështie , është vështirë ta harrosh zbrazëtinë që lënë makthet . Edhe ajo ditë kishte nisur me një makth .

" Mos e prek mamin tim . Ishte nata e 6 Gushtit që kishte ndryshuar fatin e Amarë s në më nyrë të pakthyeshme . Kishte humbur prindërit brenda një nate dhe kishte njohur guidën e saj disa ditë më vonë . Fati I atyre jetimëve ishte ndërthurur në mënyrë aq të pazgjidhshme sa edhe misteret do ishin si plumba në një tabelë qitjeje . Nëna e saj dergjej gjysmë e vdekur dhe ajo nuk mund të bënte asgjë për ta shpë tuar . Ishte ajo , Amara që ishte flijuar në emër të dashurisë , dashurisë së një bije për të ëmën . "

Tani fati do rikthente së rish fantazmat e së kaluarës . Kishte pritur kaq shumë për atë person , donte t'I kë rkonte një përgjigjje , por edhe të paktën të ndiente që ishte penduar . Sado të pendohen njerëzit , asnjë herë nuk mund ta kthejnë jetë n tonë aty ku I vunë flakën .

Ndihej e përhumbur . I dukej kaq e vërtetë ajo ëndërr . Fytyra e gruas në foto ishte shfaqur në ëndrrën e saj . Por ajo që e tmerronte në të vërtetë ishte hija që shfaqej në ëndërr .

Si cdo mëngjes Maksi kishte ardhur për ta marrë . E shijonte shumë pasazhin që bënin deri në vendin ku Amara punonte . Në atë vend ku shpirtra të dërrmuar jetonin me njëri-tjetrin . Aty jetonte edhe shpirti I Amarës . Më shumë ndihej mirë e kredhur mes përqafimeve të tyre .

Sapo hynë turma fëmijë sh vrapuan drejt Amarës . Maksi nuk donte të largohej atë ditë kë shtu që vendosi të ndiqte sesi Amara punonte në atë institucion . Z.Hainel I dha leje ndaj ai ndihej I kënaqur . Atë ditë fëmijët do të jepnin shfaqje në sallën e aktiviteteve në burgun e qytetit për të burgosurit . Ndaj duke e ditur të kaluarën e Amarë s ai e dinte që Maksi duhej të ishte pranë saj .

JetimjaWhere stories live. Discover now