Jetimja

E vetmuar

Engjëlli im

A e ke menduar ndonjëherë një jetë vetëm për ne të dy ? Unë nuk mundem kurrë të imagjinoj një jetë pa  ty . Do ishte një makth.

Nuk ta kam thënë kurrë pse të thërras Engjëll , por sot do të thërras dashuri , dashuria ime e vetme , dashuria ime e përkryer.

Edhe njëherë fati na ndau . Si mund të jetë kaq I ashpër me një të dashuruar që gjënë më të shtrenjtë në jetë ka të dashurën e tij të zemrës ? Të gjithë do të thonë që unë u largova , që të harrova , që kushedi në cfarë vendi të botës kam shkuar , por thellë brenda teje nuk do të besosh askënd . Të lutem mos bëj ndonjë marrëzi duke u përpjekur të më gjesh mua .

Ndjemë me zemrën tënde të mirë që unë nuk do largohesha po të mos kisha një arsye . Do të doja të thoja të më presësh , por me cfarë të drejtë mund ta kërkoj unë ? Si shok , si I besuari jot apo si njeriu që të do më shumë në botë ?

Duhet të të tregoj dicka që ka ndodhur para se të shihja ty , para se të shihja ata sy të hirtë që I dhanë botës time ngjyra . Pasi nëna ime e vërtetë vdiq më transferuan në një jetimore për disa kohë . ( Po zonja  Dafron  nuk  është nëna ime biologjike) . Atje njoha një djalë dhe një vajzë , motër e vëlla që I kishin transferuar aty para pak kohësh . Prindërit e tyre ishin njerëz që deheshin dhe drogoheshin cdo ditë ndaj I kishin larguar nga ata . Enzo dhe Talia kishin të njëjtin shikim si unë edhe pse kishin shumë guxim .

Ende e kujtoj si vidhnin në kuzhinë dhe hanim drekat tona të vogla . Nuk e kujtoj si u bëmë aq të pandarë , por ishim tre musketirët e jetimores . Kur zotërinjtë Dafron më adoptuan shkova t'I vizitoja sërish për të luajtur me ta , por nuk I njihja më . Ishin kthyer në fëmijë të djallëzuar , nuk më afronin më , madje një ditë më gjuajtën në kokë . Atë ditë më dërguan në spitalin e babait . Atë ditë të njoha ty . Vitet kaluan dhe nuk I pashë më .

Derisa një ditë takova rastësisht Talian , e kisha harruar plotësisht ndërsa ajo jo . Më rrëfeu që më kishte dashur gjithnjë , madje nuk më kishte harruar kurrë . Natën që Vladi më telefonoi kishte qenë e gjitha një kurth . Vladi e kishte gjetur Talian të droguar dhe fatkeqësisht e kishin përdhunuar . Ishte e tmerrshme gjendja e saj . Kur po mundoheshim ta largonim nga koshi I plehrave ku Vladi e gjeti mbërriti Enzo . Talia ishte cmendur plotësisht . Mori pistoletën e Enzos dhe më pyeti : A do më duash sërish në këtë gjendje ?

Heshta sepse unë të doja vetëm ty . Vetëm një femër kam dashur në jetë dhe ajo je ti , Mai im . Ajo e kuptoi hezitimin tim . Nuk munda t'I thoja asgjë . Heshta edhe kur trupi I saj ra pa jetë në krahët e mi . Atë natë filloi armiqësia deri në vdekje me Enzon .

Pasi dërguam trupin e Talias në morg , Enzo erdhi drejt meje pa më njoftuar dhe më goditi me thikë . Pse nuk e shpëtove motrën time ? Për kë heshte ? , ishin fjalët e fundit që dëgjova para se të bija pa ndjenja . Në spital ndenja për shumë ditë në koma . Në atë kohë nëna ime dhe motra vdiqën në një aksident . Jeta ime mori të tatëpjetën .

Më në fund do mund të të shoh . Pas gjithë kësaj kohe që jetova vetëm për ty , për të parë sytë e tu plot dritë , për të përkëdhelur flokët e tu të grunjtë , për të përqafuar .