The Prince Who Stole My Glass Slippers (Prince Series #1)

Chapter 10

Chapter 10

Tumagal siguro ako ng kalahating oras sa loob ng banyo habang pilit pinapakalma ang aking sarili. Nakailang hilamos din ako sa aking mukha at ilang beses ko rin tinapik ang aking mga pisngi na parang matatauhan ako sa ginagawa kong ito.

How could he? Bakit ganito na lang siya kung kumilos? Bakit parang kaya ko pang salubungin ang pagiging evil Cinderello niya kaysa sa pagiging sweet Cinderello?

Hindi lang ito ang unang beses na may lalaking nagpapapansin sa akin. But damn that Cinderello! He has his own ways! Magugulat na lang ako sa bigla niyang mga sasabihin, magugulat na lang ako kapag tinitigan ako ng kanyang singkit na mata. And his gestures? God!

Paano pa kapag nginitian na naman niya ako na hindi na kita ang kanyang mata? And that habit of him! Bakit kailangan niyang pagsabayin ang pagngisi at pagkagat ng labi sa tuwing mang aasar sa akin? Oh god Cinderello!

Muli kong ipinilig ang ulo ko at huminga ako ng malalim. Masyado na akong mahahalata kung mananatili pa ako dito kaya sa kabila nang nagtatatambol kong dibdib ay lakas loob akong lumabas ng banyo. Kinakabahan akong humahakbang papunta sa kusina, kung hindi lamang ganito kalakas ang ulan ay mas pipiliin ko na talagang umuwi.

Nang makarating ako sa kusina ay agad akong sinalubong ng masamang tingin ni Anastacio na nakapangalumbaba na sa lamesa, maging si Enna at Hazelle ay masama na rin ang tingin sa akin na parang may nagawa akong masama. What's wrong with them?

Nakahilera na silang lahat sa lamesa at wala pang nag uumpisang kumain sa kanila kahit nakahain na ang ilang niluto ni Cinderello. Hindi ko maiwasang lalong magutom nang makita ang mga pagkaing niluto niya, hitsura pa lang talagang nakakagutom na.

"What took you so long? We're hungry Aurelia" iritadong sabi sa akin ni Enna.

"Bakit hindi na lang kayo naunang kumain sa akin? You don't need to wait for me.." agad na sagot ko sa kanila.

"Baka pakainin kami ni Rashido" pakinig kong bulong niya.

"Kuya Rashid, can I eat now? Ate Aurelia is here" ngising sabi ni Anastacio.

"Alright, let's eat then" pakinig kong sabi ni Cinderllo. Agad kong napansin na nawala ang upuan ko na siyang katabi ni Anastacio kanina, bakit biglang nawala?

Nasa dulo nakaposisyon si Cinderello, nasa kanan niya si Enna, Hazelle at Anastacio. At ang nag iisang bakanteng upuan na natitira ay nasa kaliwa na malapit sa kanya. Bakit parang nawala ang ibang mga upuan?

"Maupo ka na sa libreng upuan Aurelia, mukhang may nagtago na ng ibang mga upuan.." naiiling na sabi ni Hazelle habang nagsasalok ng kanyang pagkain.

Hindi na ako nagtanong pa at naupo na ako sa libreng upuan.

"Ate Aurelia, I like that o—" unti unting bumaba ang kamay ni Anastacio na itinuturo ang shanghai rolls na malapit sa akin nang parang may nakita siyang kontrabida na nagpatigil sa kanya sa pagsasalita. Pinagtsagaan na lang nitong kumain na ng kanin na kulang na sa ulam.

Mabilis kong nilingon si Cinderello na mabilis ibinalik sa kanyang singkit na mata mula sa kaninang nanlalaking mata. Pinandidilatan na naman niya ang kawawang si Anastacio. Napaka bully!