The Royal Twin

--- II ---

'Waarom zou ik? Dan ren je weg van me.'

'Nee, ik beloof dat ik hier zal blijven.'

'Waarom zou ik dat geloven?'

'Toen ik in jouw kasteel of paleis of huis was, rende ik toch ook niet weg?'

'Omdat ik je toen leeg kon drinken.'

'En nu zou je me kunnen vergiftigen en dan sterven de baby's.'

'Je denkt echt dat ik zoiets zou kunnen doen?!'

'Je liet me ontvoeren dus eigenlijk wel!'

'Dat valt me tegen van je Vanora.'

Hij pakt mijn arm beet en trekt me omhoog. Hij maakt mijn polsen los. 'Je enkels houd ik vast' zegt hij, 'je kan genoeg bewegen nu.'

'Dank je' zeg ik zachtjes.

Ik ga beter rechtop zitten. 'Is die buik erg irritant' vraagt hij.

'Soms' zeg ik, 'ik kan niet meer op mijn rug slapen. Alleen nog op mijn zij met een kussen als ondersteuning.'

'Zijn ze rustig?'

'Soms wel, soms niet. Wat ga je trouwens met me doen als ik naar de wc moet?'

'Ik heb misschien wel een idee, maar daarvoor moet ik je enkels iets langer losmaken.'

'Ik zal niet wegrennen, ik zweer het. Op de baby's.'

'Deal.'

Hij staat op en loopt weg. Hij komt terug met een langere keten dan die om mijn enkels zit. Hij maakt mijn enkels los en doet snel de andere keten eromheen. Hij pakt een grote pin en pint de keten in het midden van de kamer vast in de vloer. 'Sta eens op' zegt hij.

Ik stap van het bed af. 'Waar kun je heen?'

Ik loop eerst naar de badkamer en kan precies tot aan de wc en douche komen. Kermichil komt in de deuropening staan. 'Prima' zegt hij, 'kom.'

Ik loop naar hem toe en hij loopt mijn kamer uit. Ik loop achter hem aan en kan tot aan de bank komen. Ik ga erop zitten. 'Perfect' zegt hij terwijl hij de bank iets verschuift.

De keten zit nu niet meer zo strak om mijn enkel. Hij gaat tegenover me zitten. 'En wat nu' vraag ik.

'We blijven hier' zegt hij, 'en wachten tot jij de tweeling krijgt. Ik zal goed voor ze zorgen hoor. Geen zorgen daarover. Weet Macaulay iets over Laire?'

'Nee, hij vermoedde het maar ze had een goede reden om niets aan jou door te spelen.'

'Welke reden had ze?'

'Je deed haar pijn, verkrachte haar. Dat was genoeg om ons te overtuigen in ieder geval. Maar blijkbaar is ze nog steeds bang voor je.'

'Oh nee hoor. Ze is niet bang. Ze is verslaafd.'

'Verslaafd?'

'Verslaafd ja. Als ze goed werk had verricht gaf ik haar een flesje met mijn gif. Dat spoot ze in. Dan voelde ze zich beter.'

'Hoe ben je in contact met haar gekomen?'

'Zij kwam naar mij, ze wilde mijn gif. Dus ik maakte de deal dat ze naar mij alles doorspeelde. Dan pas zou ze mijn gif krijgen. Maar ik ga nu Torra halen. Dan kun je bloed drinken.'

Hij staat op en loopt weg. Ik kijk rond. Er is niets veranderd sinds de laatste keer dat ik hier was. Kermichil komt terug met Tira en Torra. Hij duwt ze op hun knieën voor me. 'Uwe hoogheid' zeggen ze tegelijk.