The Royal Twin

--- XV ---

A/N lieve lezers, vandaag is het lekker koningsdag en daarom krijgen jullie een extra hoofdstuk. Iedereen die iets gaat doen vandaag, veel plezier. Ik ga lekker naar mijn oma en de Kermis. 🍿💪😎. Nou in ieder geval heel veel plezier. Xxx Mairin

-------------------------------------------------

Ze zakt van de bank af en klampt zich vast aan mij. 'Het spijt me Sire, ik kon niet anders. Uw neef... hij had me.... hij had me...'

Ze blijft hard door huilen. Ik pak haar schouders beet en duw haar iets van me af. 'Waar is hij Laire?'

'Bij... bij.... Sire doe me niets.'

'Als je me nu verteld waar hij is!'

'Vanora's oude huis.'

Ik spring op en ren weg. Laire laat ik huilend achter in mijn vertrekken. Ik zorg later wel voor haar!

De eerste wachter die ik tegen kom laat ik iedereen wakker maken en naar de troonzaal brengen. Als iedereen er is stuur ik een groot deel alvast opzoek naar benodigdheden zoals eten en zo. Iedereen behalve mijn familie verlaat de troonzaal. Over een kwartier vertekken we naar Vanora's huis.

Laire staat opeens in de deuropening. Mijn oom en tante kijken haar aan. Mijn schoonvader vliegt op haar af. Ik houd hem tegen. 'Laire' zeg ik, 'kom eens hier.'

Laire loopt met gebogen hoofd naar me toe. 'Is ze oké' vraag ik.

Laire kijkt me aan, 'de koningin?'

Ik knik. Ze knikt, 'ja. Ze is oké. Uw neef heeft haar alleen wel verslaafd gemaakt weer.'

Ze begint weer te huilen en valt op haar knieën voor me. 'Het spijt me zo uwe majesteit' zegt ze huilend, 'alstublieft doe me niets! Ik was verslaafd! Ben nog steeds verslaafd aan zijn gif! Alstublieft!'

'Rustig Laire' zeg ik, 'je bent naar me toegekomen. Nog voordat Vanora de tweeling krijgt.'

Ze kijkt me met haar betraande wangen aan. 'Nee Sire' zegt ze, 'straf me! Ik verraadde u! En uw vrouw!'

'Oké' zeg ik, 'ik straf je. Je straf, afkicken van zijn gif.'

'Dat is geen straf' zegt Beathan, 'geef haar gewoon straf.'

'Nee, afkicken is al erg genoeg.' 

Ze slaat haar ogen neer en kijkt naar haar schoot. 'Sta op Laire' zeg ik, 'ik breng je naar de dokter.'

Ze staat op en loopt achter me aan naar de dokter. 'Waarom dood u me niet gewoon' vraagt ze.

'Dat lost niets op, als ik iets van je wil weten dan heb ik je nodig.'

Ze blijft stilstaan. Ik draai me om. 'Kom je nog?'

'Nee! U moet me straffen!'

'Waarom? Ik wacht tot mijn vrouw weer hier is dan  pas zullen we je straffen. Aangezien ik wil dat zij het met me eens is. Waar houd hij haar vast? In haar kamer?'

'Ja, ze draagt een keten om haar enkel zodat ze niet weg kan. Er is ook een kans dat ze buiten is. Maar Sire ik-'

Ik draai me om en zeg: 'Kom. Ik laat je over aan de dokter. Hij helpt je alvast, over een uur ongeveer ben ik terug.'

Ik loop een stukje door. Laire loopt snel achter me aan. 'Sire' zegt ze, 'wees niet te opgewonden. Er is nog een proble-'

'Kermichil kan ik makkelijk aan' zeg ik.

'Dat is het niet' zegt ze, 'uw vrouw kreeg gisteravond weeën.'

Ik draai me om naar haar. 'Wat?!'