The Royal Twin

--- XVII ---

'Mac' zeg ik zwak.

'Grijp hem' zegt Macaulay.

Kermichil springt door het raam en er springen vier wachters achter hem aan terwijl Macaulay meteen bij mij komt zitten. 'Vanora' zegt hij, 'gaat het? Hoe ver ben je?'

Ik pak zijn hand, 'iedere twee-'

Ik krijg een wee en houd mijn adem even in. Daarna adem ik langzaam uit. 'Iedere twee minuten een wee' zeg ik, 'plus het water is al gebroken.'

'Geen zorgen, ik breng je naar huis.'

'Mac, ik ben te zwak om naar huis te worden gebracht.'

'Dat maakt Gawyn wel uit.'

Hij kijkt naar de deuropening. Balgair staat in de deuropening met Tira en Torra. Gawyn komt de kamer inlopen. Hij aarzelt niet en rent naar me toe. 'Majesteit' zegt hij, 'hoe ver...'

'Iedere twee minuten een wee' zegt Macaulay, 'het water is al gebroken.'

'Oké, ik moet u checken. Hoeveel ontsluiting, uwe hoogheid.'

'Oké' zeg ik.

Macaulay staat op en zegt: 'Vanora, hier mag ik niet bij zijn. Dat weet je toch?'

Ik knik, 'dat weet ik. Ga Kermichil alsjeblieft vangen. Ik wil niet dat hij nog meer schade aan kan richten.'

Macaulay knikt en loopt naar Tira en Torra toe. 'Zouden jullie haar willen helpen' vraagt hij, 'ik weet dat jullie haar gerust kunnen stellen.'

'Met alle plezier uwe hoogheid' zeggen ze tegelijk met een reverence.

Macaulay loopt weg samen met Balgair. Ze sluiten de deur achter zich. Tira doet de gordijnen dicht zodat niemand meer naar binnen kan kijken. Het is licht genoeg nu voor mij. Mijn gordijn is niet zo dik dat we meteen niets meer zien.

Gawyn checkt me snel. Het is een vervelend gevoel dus sluit ik mijn ogen. 'Majesteit' zegt Gawyn, 'ik heb misschien slecht misschien goed nieuws.'

'Ja' vraag ik terwijl ik hem aankijk.

'U bent te zwak om terug te worden gebracht naar het kasteel. Het goede nieuws daartegenover staat dat de tweeling binnen nu en een paar uur al in deze wereld is.'

Tira en Torra kijken elkaar. Ik knik, 'oké. Tira, kan je dit aan Mac vertellen alsjeblieft?'

'Ja, natuurlijk.'

Tira loopt weg en komt later terug. 'De koning blijft hier, samen met Balgair, Uilleam en  nog drie wachters. Zij lopen al buiten. De rest zoekt Kermichil nog steeds.'

Ik knik, 'dank je.'

Er is weer een wee en ik krimp ineen. De weeën worden steeds erger en erger. Na twee uur checkt hij me nog een keer. Hij zegt dat ik tien centimeter heb en als ik voel dat ik moet persen dat ook moet doen. Ik knik en na een kwartier is onze oudste in deze wereld.

De baby huilt zijn longen uit zijn lijf. 'Gefeliciteerd met uw zoon' zegt Tira glimlachend terwijl ze hem snel schoonmaakt.

'Dank je' zeg ik glimlachend.

Na vijf minuten is onze tweede aan de beurt. Dit is dus ons meisje. Zij huilt een stuk minder hard dan haar broer. Nadat de weeën zijn weg geëbd komen zowel Macaulay als Balgair binnen. Macaulay komt meteen op de rand bij me zitten. Ik heb hartstikke moe en wil slapen. 'Vanora' zegt hij, 'dank je.'

'Waarvoor' vraag ik.

'Voor het ter wereld brengen van onze tweeling.'

ik glimlach zwakjes naar hem. 'Ik deed het met plezier Mac' zeg ik, 'echt waar.'

'Ga maar slapen' zegt hij, 'ik zorg voor de tweeling.' 

Ik gaap en val in een diepe slaap. Dit was veel te vermoeiend maar het is het zeker waard!