--- XX ---

518 30 2
                                    

Ik glimlach en sla mijn armen ook om haar heen. 'Graag gedaan' fluister ik zachtjes.

Ze kijkt me aan. 'Kom' zeg ik, 'ik stel je voor aan de tweeling.'

'De tweeling?'

'Ja, de tweeling.'

Ik sta op en laat haar de tweeling zien. Daarna brengt Farlan haar terug naar de ziekenzaal. Daar moet ze afkicken. Vanaf overmorgen word het pas moeilijk voor haar. 'Waar is Kermichil' vraag ik terwijl ik op het bed ga zitten.

'Ver weg van hier' zegt Macaulay, 'in een veel betere bewaakte gevangenis.'

Ik knik zachtjes. 'Geen zorgen' zegt hij, 'hij kan niet meer bij jou of de tweeling komen.'

Ik knik. 's Avonds brengt een bediende eten bij ons. Lileas blijft bij ons zitten terwijl de rest naar beneden gaat om te eten. Rond half tien komt mijn vader Lileas weer halen. 'Bedtijd' zegt hij als hij binnen is.

'Mag ik niet bij Macaulay en Vanora blijven slapen' vraagt Lileas.

Ze kijkt Macaulay met een pruillip aan. 'Alsjeblieft?'

'Nee, nee' zegt Macaulay, 'jij moet gewoon in je eigen bed slapen.'

'Nou' zegt Lileas pruilend.

Ze staat op en geeft eerst een kus op mijn wang en daarna op die van Macaulay. Ze doet het heel voorzichtig. Bij de tweeling geeft ze een kus op hun hoofden. Daarna gaan ze weg. 'Laten wij ook maar gaan slapen' zegt Macaulay.

Ik knik, 'een goed-'

De tweeling begint tegelijk te huilen. Ik zucht en sta op. Gelukkig sta ik weer stevig op mijn benen. Ik til Evanna op. Macaulay tilt Iagan op. We wiegen ze heen en weer maar niets helpt. 'Mac' zeg ik, 'zouden ze honger hebben?'

'Dat is heel goed mogelijk.'

Ik ga op bed zitten en geef eerst Evanna borstvoeding. Daarna geef ik haar aan Macaualy en hij geeft mij Iagan. Ik geef ook hem borstvoeding. Evanna is ondertussen in slaap gevallen. Ik wieg Iagan heen en weer. Als hij ook weer in slaap is gevallen leggen we ze terug.

We kleden ons om en gaan in bed liggen. Ik lig al eerder in bed dan Macaulay. Hij komt achter me liggen. 'Nogmaals bedankt voor het ter wereld brengen van mijn kinderen Vanora' fluistert Macaulay in mijn nek, 'en voor het dragen van de tweeling.'

'Nogmaals Macaulay' zeg ik terwijl ik me op mijn rug draai, 'met alle plezier.'

Hij leunt over me heen en kust me. Ik glimlach en geef nog een snel kusje op zijn lippen voordat ik weer op mijn zij ga liggen. 'En ik zou het zo weer doen trouwens' mompel ik zachtjes.

'Wat' vraagt Macaulay meteen.

Ik grinnik, 'pas over twee jaar hoor.'

'Als ik het tot zo lang kan uithouden.'

Ik lach, 'de tweeling is erbij Mac, let op je taalgebruik.'

'Das goed, maar zodra zij in hun eigen kamer liggen dan krijg je de meeste lage sexuele dingen te horen die ik maar kan bedenken.'

Hij trekt me tegen zich aan en gaapt. 'Welterusten Vanora.'

'Welterusten Macaulay' zeg ik, 'o ja. Als de baby's gaan huilen, ga jij dan?'

'Ja hoor'  zegt hij gapend.

Ik grijns en gaap. Daarna val ik in een diepe, rustige slaap. Het is weer heerlijk om Macaulay dicht bij me te hebben.

The Royal TwinWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu