A/N lieve lezers, vandaag vier ik mijn verjaardag. Maandag ben ik pas echt jarig. Maar vandaag krijgen jullie alvast een cadeautje van me. Xxx Mairin
----------------------------------------------------------------------------------------
p.o.v Macaulay
Vanora gaapt en valt in een diepe slaap. Ik kijk naar Tira en Torra die de tweeling vasthouden. 'Uwe majesteit' zeggen ze, 'boven, op de zolder, staat een wiegje.'
'Ik haal hem wel' zegt Balgair.
'Dank je' zeg ik, 'dank jullie allemaal.'
Balgair buigt en loopt weg. Hij komt later terug met een witte, brede wieg. Breed genoeg voor de tweeling sowieso. Ik sta op en neem als eerste mijn zoon aan van Tira. Ik leg hem in de wieg. Daarna pak ik mijn dochter aan van Torra. Haar leg ik naast haar broer neer. Beide slapen ze.
Onze zoon heeft zwarte dunne haren. Onze dochter heeft blonde, bijna witte, pluizige haartjes. Er komt een wachter binnen. 'Sire' fluistert hij, 'we hebben uw neef.'
'Breng hem naar het paleis. Sluit hem op in de diepste kerkers en bewaak hem drie keer beter dan eerder. Hij mag niet weer bij mijn gezin komen.'
'Zoals u wil Sire.'
De man buigt en gaat weg. Ik kijk naar Vanora. Ze ligt helemaal opgerold op het bed. Ik pak de bureaustoel en ga naast de wieg zitten maar wel met mijn gezicht naar Vanora zodat ik haar in de gaten kan houden. 'Wanneer is ze weer sterk genoeg' vraag ik aan Gawyn.'
'Als ze wakker word kunt u haar best terug brengen. Ze mag alleen niet lopen.'
Ik knik, 'Torra, kun je een wachter waarschuwen? Ze moeten een auto gaan halen.'
'Ja Sire, natuurlijk.'
Torra loopt weg. 'Heeft hij jullie goed behandeld' vraag ik aan Tira.
'Ja, hij heeft me niet verslaafd gemaakt. Twee andere wel, Lai-'
'Laire' zeg ik, 'dat weet ik. Ze kwam huilend naar me toe en bekende alles. We laten haar afkicken. En verder?'
'Viki of zo.'
'Vika' vraag ik verbaasd.
'Ja, zij bracht eten hierheen. Voor ons en uw neef en uw vrouw. Maar na even maakte hij haar verslaafd. Waarom weten we niet.'
'Dank je, ik zal Vika ook laten oppakken.'
Ze knikt. Torra komt terug lopen. 'Uwe hoogheid, Uilleam is een auto gaan halen. Over een uur is hij terug waarschijnlijk.'
'Prima, dank je.'
Vanora kreunt zacht. 'Sire' zegt Gawyn, 'ik moet de twee meisjes onderzoeken. Is dat oké?'
Ik knik. Ze buigen en lopen weg. Ik sta op en bekijk de tweeling eens. Ze slapen nog steeds. Ik hoop dat ze dat even blijven doen totdat Vanora uitgerust wakker word.
Ik draai me om en zie dat Vanora wakker is geworden. Ze zit rechtop en wil opstaan maar ik stop haar. 'Niet doen' zeg ik, 'wil je de tweeling?'
'Graag' zegt ze met een zwakke glimlach.
Ik til eerst onze zoon op en geef die aan haar. Vanora kijkt vertederend naar onze zoon. Ik pak onze dochter en ga naast haar zitten. Onze dochter is wakker geworden en gaapt. Ik geef een kus op haar hoofd.
Ik kijk naar Vanora. Er lopen wat tranen over haar wangen. 'Wat is er' vraag ik bezorgd.
'Niets' zegt ze glimlachend, 'ik kan gewoon niet geloven dat we een tweeling hebben.'
Ik glimlach en geef een kus op haar hoofd. Er word op de deur geklopt. 'Binnen' zeg ik.
Balgair komt binnen. 'Sire, de auto is er.'
Ik glimlach, 'dank je. We komen.'
Balgair knikt en wil weglopen maar ik zeg: 'Balgair. Zou je het wiegje mee kunnen nemen?'
'Natuurlijk Sire' zegt hij.
Balgair pakt het wiegje en loopt weg. 'Kun je staan' vraag ik aan Vanora.
Ze staat wankel op. Ik pak haar arm en ondersteun haar. In mijn andere arm houd in onze dochter. Ik help haar naar de auto toe. Ik laat haar als eerste in de auto zitten. Daarna geef ik haar de baby's en stap zelf ook in. Balgair rijd ons naar huis. Gawyn zit ook voorin. Hij wil zowel de baby's als Vanora in de gaten houden volgens mij. Als we thuis komen stap ik als eerste uit en help Vanora daarna. Meteen komen mijn tante, Lileas en Tibby aanrennen. Beathan en oom Farlan volgen hen op de voet.
JE LEEST
The Royal Twin
VampireDit is deel drie op The Boy With The Mask en The Vampire Queen!!!!! Macaulay en Vanora krijgen binnen tien weken een tweeling. Maar Macaulays neef zit nog steeds achter Vanora aan. Hij houd zich ergens schuil maar niemand weet waar. Net als Macaulay...