Wolf blood-completed

Chapter 16

Habang nasa loob si connan kasama si anna sa tabi ng kanyang kapatid, kinausap ni cardo ang tatay ni connan.

Nasa labas silang tatlo, si cardo na nakasandal sa kahoy na bakod habang ang itay ni connan ay nakaupo sa upuang kahoy nakasandal sa bakod. At si deisuke, nakaupo sa lupa sa gilid ng bahay nila. Medyo hindi kalayuan.

"Kukunin ko na siya" sabi ni cardo habang nakatitig kay connan. Kalmado.
Na parang desidedong desido na siya na kailangan na niya itong mas ilayo.

"Sapalagay mo" sagot ng itay ni connan. Na parang takot na mawalan pa ng isa pang anak.

"Ngayon alam na nila ang kinaroonan niya hindi na siya titigilan ng mga iyon" sabi niya tapos tumalikod pinag masdan ang paligid.
Tumayo ang itay ni conan tinabihan si cardo.
"Sige bahala kana sa kanya. Sapa pag hindi siya umalis dito. Taong bayan ang papatay sa kanya" malungkot na wika nito.
"Salamat sa iyo kaibigan, naalala ko nong una mo akong nakita. Halos mapatay mo ako ng hawak mong sibat." Sabi ni cardo na binabalik tanaw ang kahapon.
" natakot lang ako noon lumalapit ka kay connan di pa alam na taga bantay ka niya" napa ngiti sabi ni itay.

Napatingin si cardo sa mukha ni itay. Bahagyang nalungkot.
"Napamahal na siya sayo" sabi na cardo
"Ha - Oo kahit hindi ko siya tunay na anak" sagot ni itay.

Tumingin ito kay cardo at sinabing
"Anong oras ba kayo aalis bukas"

"Hindi na ako aalis" sabi ni connan na nakatayo sa pintuan ng narinig ang kanilang pinag uusapan. Nagulat ang dalawa pati deizuke ay na palingon kung nasaan si connan

Nakatingin ito kay cardo nang masama. Animoy galit na galit. Dahan dahan itong lumapit sa kanya habang sinasabi ang mga katagang

"Sino ka ba, kayo nang mga halimaw na iyon. " nang nakalapit na siya hinawakan niya damit cardo sa baba ng leeg.
"Mag salita ka" sabi ni conan nanakatitig sa mga mata ni cardo. Kagat kagat ang gilid ng ngipin.

Napatahimik si cardo. Hinayaan nalang niyang ilabas ang galit nito.

Ang lahat ay nakatingin lang sa maaring gawin ni connan. Puno ng tensyon ang lahat. Hindi na napigilan ng itay a awatin si connan.
" siya ang tiyo mo. Pinsan ng tatay mo" sabi ng itay ni connan tapos nilapitan siya.
"Tama na yan" hinawakan ng itay niya ang kamay nito at dahan dahang ibinaba.

Nanalaki ang mga mata ni connan sa narinig tapos nalungkot, nakakunot ang noo. Huminga ng malalim at yumuko.
"Halimaw nga talaga ako" mahinang sabi nito.
Lumakad papalayo si conan, mga paa ay naalilangan sa pag hakbang. Lumapit ito sa may puno. Iniuon ang ulo sa katawan ng puno. Tapos pinagsusuntok niya ng mahina. Palakas ng palakas hanggang sumagaw na ito sa galit.
"Waaaahhh."
Isang malakas na suntok ang pinakawalan. Dahilan para matumba ang malaki at matandang puno.

Nagulat ang lahat, pati siya. Pinan masdan niya ang kanya kamao. Gulung gulo ang isip niya. Gigil na ibinaba niya ang dalawa niyan kamay itinaas ang ulo at sumigaw ng napakalakas.

"Waarghhh"...

Samantala, si deizuke ay di magawang gumawa ng action. Dahil sa pinsalang natamo at gulat na gulat din sa nakitang kakayahan ni connan. Humahanap nalang siya ng ibang pa kakaton.
.
.
Pagkakataon makaganti kay cardo.