The Lost Princess (VOLTOOID!)

Hoofdstuk 8

Ik had me nog zo voor genomen om niemand iets te vertellen...

'Gaat het?' vraagt Lars. Marit sluit haar ogen. 'Het lijkt alsof mijn hoofd kortsluiting maakt.' antwoordt ze.  Ze opent haar ogen weer en staart voor zich uit. Ze staat op en kijkt Lars aan. 'Sorry, ik had even een instortmomentje.' Lars knikt. 'Wat bedoelde je met : "Dat weet ik niet?" Bedoel je dat je je eigen naam niet weet?' Marit knikt aarzelend. Lars kijkt haar niet begrijpend aan. 'Dat snap ik niet.' 'Ik wil het best uitleggen, maar niet hier.' Lars knikt. 'Oké, buiten?' 'Ik moet eigenlijk naar de les.' zegt Marit. 'Of niet.' zegt Lars met een lach. 'Kom.'

Marit zucht en staart voor zich uit. 'Goed.' Lars knikt haar bemoedigend toe. Marit sluit haar ogen en begint te vertellen. 'Ik ben een paar jaar geleden verhuist naar een manege. In ons huis is een mega grote zolder, maar ik durfde er nooit heen. Ik ben er een week geleden toch geweest en vond een paar dozen. Toen ik de laatste opende, zaten er babyfoto's in. Van mij. Met vreemde mensen. Ik ben toen gaan googelen omdat ik dacht dat er iets vreemd aan de hand was. Ik kwam toen uiteindelijk op een website waarop stond dat er een net geboren prinses verdwenen was. Toen ik weer op de zolder kwam, vond ik ook nog een rompertje met een briefje er in.' Ze ziet alle beelden weer voor zich terwijl ze vertelt. 'En het blijkt dus dat ik een echte prinses ben, en dat wapen heb ik van mijn echte ouders gekregen.' eindigt ze. Lars kijkt met grote ogen. 'Dus het gerucht is echt waar?' Marit zucht. 'Dat heb jij dus ook al gehoord. Maar, alsjeblieft, vertel het tegen niemand. Ik kan in gevaar lopen.' Ze kijkt hem aan. Lars kijkt haar aan. 'Tuurlijk niet. Dat beloof ik!' Marit zucht opgelucht. 'Dank je wel.' 'Maar ik heb nog wel een vraag.' zegt Lars 'Ik moet je gewoon Marit noemen? Of Vatoria?' 'Gewoon Marit.' Ze glimlacht en staat op. 'Ik moet terug naar de les.' zegt ze. 'Zien we elkaar nog?' vraagt Lars. Ze kijkt over haar schouder en lacht. 'Vast wel.' Dan loopt ze naar binnen.

'Marit!' roept Kiki als ze de klas binnen komt. Marit knikt en lacht. 'Hé.' Ze gaat naast haar zitten. 'Waar ben jij geweest?' fluistert Kiki nieuwsgierig. Typisch Kiki. Marit verteld van Lars, dat hij het wapen zag en dat hij weet dat zij een prinses is. 'Wat! Lars? Uit de vijfde? Heeft hij bruin haar en super mooie, felblauwe ogen?' fluistert ze enthousiast. 'Eh.. ja die, volgens mij, denk ik...' Kiki zet grote ogen op en kan nog net een enthousiaste gil in houden.

Als de bel gaat, loopt Marit samen met Kiki, Noortje en Floortje naar de volgende les. 'Moet je horen! Marit is die super coole Lars tegen gekomen, uit de vijfde! En ze heeft haar geheim vertelt aan hem!' zegt Kiki vrolijk. 'Wat!' Floortje en Noortje zetten grote ogen op. 'Echt waar, Marit?' roept Floortje. Marit knikt. 'Blijkbaar wel dus volgens Kiki, trouwens Kiki, jij kijkt ook echt overal naar, hè?' Kiki lacht en knikt vrolijk. 'Is dat hem?' vraagt Noortje opeens. Ze kijken alle vier op. Lars komt net de trap af. 'Eh...ja..' Lars kijkt haar aan en glimlacht. 'Hé.' Dan kijkt hij naar Kiki, Noortje en Floortje. 'Eh, hoi, ik ben Lars. Marit heeft mij van haar geheim vertelt. Ik neem aan dat jullie dat weten?' Ze knikken. 'Ik zie je later nog wel, Marit!' 'Oké! Zie je!' Hij loopt weg. Kiki kijkt vol verbazing. 'Hij praatte tegen mij! Oh, mijn unicorns, aaahhh!' roept Kiki. Ze schieten alle vier in de lach en lopen naar het lokaal.

Tijdens wiskunde denkt Marit na over wat er allemaal is gebeurt. De zolder, het feit dat ze een prinses blijkt te zijn, haar echte ouders... Het is zo snel gegaan. En het is zo vreemd. Prinses. Is dat niet kinderachtig? Ze tikt Floortje aan. 'Wat is er?' fluistert Floortje. 'Ik... is... is een prinses zijn niet... kinderachtig?' Floortje kijkt haar aan als of ze gek is geworden. 'Natuurlijk niet! Je bent rijk, iedereen houdt van je, je draagt coole kleren, er zijn leuke jongens... En jij kan er niks aan doen! Je bent zo geboren!' Ze slaat een arm om Marit heen. 'Beloof je dat nooit meer te zeggen?' Marit glimlacht en knikt. Af en toe is Floortje TE volwassen... 'Ik zal het niet meer zeggen.' 'Mooi! Enne... we hebben straks pauze, zie je Lars weer.' Met een glimlach draait ze zich om en concentreert zich op wat de leraar zegt. Marit glimlacht. Gekke Floortje. Dan ziet ze Lars weer. Ze bedoelt waarschijnlijk dat ZIJ Lars dan weer ziet.

'Hé!' Marit kijkt naast zich en ziet dat Lars naast haar is gaan lopen. 'Hay.' 'En? Hoe voelt het nou? Om als een prinses door de school te lopen?' vraagt hij. 'Sst' sist ze. 'Ga je mee naar buiten?' vraagt Lars. 'Eh.. ik zou eigenlijk naar..' Ze kijkt achterom en ziet dat Kiki, Noortje en Floortje net weglopen. Kiki kijkt nog even achterom en geeft haar een knipoog. Ze zucht. 'Natuurlijk! Waar gaan we heen?' Lars kijkt haar even aan en vraagt: 'Zou je het wapen uit je kluisje kunnen halen?' 'Ja oké, waarom?' vraagt Marit. 'Ik heb iets gevonden in de bieb en ik denk dat je dat wel interessant gaat vinden...'

Hoi allemaal! Hier hoofdstuk acht! Mijn boek is al 100 keer bekeken! Super blij dus! Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden, geef tips en stem alsjeblieft. Groetjes Evamoos