Marit strekt zich uit. Voor het eerst sinds tijden heeft ze weer goed geslapen. Ze springt uit haar bed en loopt naar de badkamer. Ze kijkt raar op. Hij is niet bezet. Dat is echt voor het eerst. Ze kijkt op de klok en ziet dat het kwart over zes is. Geen wonder dat Chris nog niet in de badkamer is! Ze borstelt haar haar en vlecht het in. Ze loopt naar beneden. Ze kijkt op haar telefoon. Hé, een appje van Noortje. Dat gebeurt niet vaak! Ik hoop voor je dat je niet bij de lijst zit! appt ze. Marit slaat tegen haar hoofd. Vergeten! Vandaag is de uitslag van het schoolbal!
Nederlands. Vreselijk! denkt Marit terwijl ze aantekeningen maakt. En dan geeft Van Der Velden zo veel aantekeningen. Ze kijkt naar de klok. Nog 20 minuten. Ze zakt onderuit, pakt haar schrift en gaat er in tekenen. 'En voor alle duidelijkheid, volgende week is er een so over deze paragraaf. Ik wil dus geen gezeur horen, over dat ik het niet heb opgegeven, oké?' 'Psst, Noortje.' fluistert ze. 'Weer niet op gelet, zo te zien?' Marit glimlacht. 'Ik stuur de aantekeningen wel door.' fluistert Noortje. Marit knikt. En eindelijk, na 20 lange minuten, gaat de bel. Marit staat op en gaat zoals altijd als laatste de klas uit.
Tijdens de pauze staan ze weer bij elkaar. Marit begint langzamerhand zenuwachtig te worden. Stel dat ze erbij zit! Ze zucht en staart voor zich uit. Ze wil thuis zijn. Galopperen over het strand, door het bos. Niks van deze ellende meemaken. Nog in het oude dorpje wonen met haar oude vriendinnen. Een leven leiden zoals elk normaal meisje op de wereld. Maar de zolder heeft dat verpest! Ze zucht weer. 'Marit! Ik zeg wat tegen je!' Kiki zwaait voor haar gezicht Marit schrikt op uit haar dagdromen. 'W-wat is er?' 'Waar dacht jij aan?' Marit schudt haar hoofd. 'Niks.' Niemand hoeft te weten dat het helemaal niet leuk is om een prinses te zijn. Dat het diepe ellende is. Niemand!
De rest van de dag is Marit afwezig en stil. Zelfs bij de grapjes van haar mentrix, mevrouw van Vliet, blijft ze stil. Ze is misselijk en kan niet meer helder nadenken. Ze moet het tegen iemand zeggen. Het moet eruit. Dit kan gewoon niet langer. Ze begint zwaar te ademen en staart voor zich uit. Dan schudt ze haar hoofd. Het moet nu! Ze kijkt een keer naar Kiki, die naast haar zit, en kijkt weer voor zich uit. Kiki stoot haar aan. 'Wat is er?' vraagt ze bezorgt. 'Het moet eruit. Ik ga het nu tegen van Vliet zeggen.' Kiki schudt haar hoofd. 'Niet doen! Denk aan je eigen woorden. Je kan gevaar lopen! Probeer het vol te houden!' 'Ik hou dit niet meer vol, Kiki, het moet er uit, nu!' Ze kijkt een keer de klas in. Durft ze het? Ze sluit haar ogen, ademt diep in en staat dan op. 'Mag ik u spreken, mevrouw? Nu, als het kan.' De hele klas kijkt haar aan, maar ze merkt het niet. Noortje, Floortje en Kiki kijken haar geschrokken aan. Noortje schudt haar hoofd. Wat ga je doen? lijkt ze te zeggen. Mevrouw van Vliet knikt. 'Wil je het nu of mag het na de les?' Marit schudt haar hoofd. 'Nee, ik heb het liever nu!' Ze knikt en loopt naar de deur. Marit kijkt nog een keer naar Kiki. Kiki kijkt haar met grote ogen aan.
De lerares knikt haar toe. 'Vertel.' Marit slikt een keer. Wie a zegt moet ook b zeggen, denkt ze en begint dan voor de tweede keer te vertellen wat haar is over komen. Mevrouw van Vliet luistert rustig en onderbreekt haar een enkele keer. 'En als ik nu wordt uitgekozen bij het bal, dan zal iedereen mijn identiteit kennen. Maar ik wil ook niet dat de school het nooit te weten krijgt. Ik wil ergens ook wel weer dat ze het weten. Maar toch, ik ben bang dat het verkeerd zal aflopen.' Haar mentrix knikt. 'Dit is wel even iets om te verwerken, ook bij mij.' Ze blijft even stil en denkt na. Marit kijkt haar verwachtingsvol aan. 'Ik denk dat je gewoon aan het schoolbal moet meedoen en op de avond zelf pas moet beslissen. Je hoeft niet perse het podium op. En omdat ik op het podium sta, om de titels uit te reiken, kan je dat gewoon tegen mij zeggen. Ik kan je altijd helpen bij je keuze en ik denk Kiki, Noortje en Floortje ook.'
'Wat heb je gedaan?' Noortje kijkt haar aan alsof ze een spook is. 'Ik kon niet anders. Het moest, het was alsof iemand me dwong. Ik.. ik weet het niet...' Kiki kijkt haar aan. 'Dwong?' 'Ja, i-ik weet het niet...' Ze voelt aan haar hoofd. 'Misschien waren het je ouders?' stelt Floortje voor. Marit kijkt haar met grote ogen aan. 'Het was maar een idee, hoor...' zegt Floortje snel. 'Maar... maar dat is het! Ik denk....' Haar vriendinnen kijken haar verwachtingsvol aan. 'Ik denk dat het mijn ouders waren...!'
Beste leerlingen! Zoals jullie weten konden jullie leerlingen kiezen voor het schoolbal. Na dat we de stemmen hebben geteld zijn we op een uitslag gekomen. Dit zijn voor de jongens: Koen van der Vlies, Lars van Driel en Sem de Lange. Voor de meiden zijn dit: Amanda Opschoor, Samira Langardi en de prinses van deze school?! Ik wens jullie, namens de hele school een leuk en gezellig bal toe!
JE LEEST
The Lost Princess (VOLTOOID!)
AdventureWORDT HERSCHREVEN! Wat als je, na 16 jaar op een manege te hebben gewoond, daar heb les gegeven en allerlei dingen hebt gedaan, er achter komt dat je niet bent zo als je dacht? Je een kroonprinses bent? Dat je ouders je ouders niet zijn? Dat je een...
