The Lost Princess (VOLTOOID!)

Hoofdstuk 25

Geschrokken staart de rest haar aan. Na een tijdje begint Floortje te lachen. 'DAT is officieel het stomste wat ik ooit heb gehoord. Hoe kan Amanda nu hier zijn? Hahahaha!' De rest staart naar Floortje. Dan schiet ook Noortje in de lach. 'Haha! Ik geloof dat echt niet hoor! Hoeveel mensen zullen wel niet die schoenen kopen?' giert ze van de lach.

'Ik weet het niet. Ik denk niet veel mensen, want ze zijn spuuglelijk!' zegt Lars na een paar minuten twijfelend. 'Niet iedereen heeft jou smaak.' zegt Noortje terwijl ze naar haar buik grijpt. 'Ik heb buikpijn.' steunt Floortje lachend. Marit kijkt twijfelend naar Lars. Lars haalt zijn schouders op. 'Weet ik. Maar niemand heeft de smaak van Amanda. Want dat is gewoon vreselijk. Ik bedoel: zag je haar jurk op het schoolbal? Een rood rokje met strak roze erop.' Marit schiet in de lach. 'Ja, mega! Het vloekte!' Kiki grijnst ook. 'Ja en sportschoenen er onder! Dat kind heeft absoluut nog nooit gehoord van smaak. En dan nog raar op kijken dat ze niet heeft gewonnen met de mooiste kleren!' Ze giert het uit. Marit schiet ook in de lach. Ze ziet het weer helemaal voor zich. 'Al zou ze een hele roze jurk hebben, had die nog steeds gevloekt met haar knal rode gezicht!' Lars schiet nu ook in de lach. 'Hahaha! Hoe jij dat zegt! Met dat gezicht! Geniaal gewoon!'

Na een tijdje zijn ze uitgelachen. 'Maar even serieus, waarom zou het niet Amanda kunnen zijn? Ik bedoel ze haat mij omdat ik toevallig en zonodig een prinses moet zijn.' Noortje kijkt haar streng aan. 'Dat zou je niet meer zeggen!' Marit glimlacht maar Noortje. 'Sorry...' Dan springt ze op. 'Moeten jullie de paarden geen beweging geven?' De anderen gaan ook staan. Milou trekt een boos gezicht. 'Jij moest zonodig mijn paard pakken!' Lars lacht. 'Je mag wel op mijn paard. Ik heb niet zo'n zin in rijden.' Milou is gelijk weer vrolijk. 'Ik blijf bij Tessa. Ik moet het verband nog verwisselen en met haar lopen.' deelt Marit mee. De rest knikt. Ze zadelen de paarden en galopperen weg oven het strand. Marit kijkt hen zuchtend na. 

Lars merkt dat er iets is. 'Wat is er?' Marit kijkt hem zuchtend aan. 'Ik wil zo graag weer lekker kunnen galopperen met Tessa. Ik zou wensen dat ze nu weer beter is en dat je niks meer ziet.' Lars knikt begrijpend. Ze lopen samen naar Tessa. Maar wat ze denken daar aan te treffen is toch iets anders dan dat ze dachten...

Tessa staat rustig te grazen als Marit en Lars naar binnen lopen. Als Tessa Marit hoort spitst ze haar oren en draaft naar haar toe. Marit schrikt. Tessa mag niet draven! Er is vast iets mis. Ze haalt het verband eraf om het te verwisselen. Marit zet grote ogen op 'Hè? Dat is raar!' Lars komt naast haar staan. Ook hij kijkt met grote ogen naar het been van Tessa. 'Hoe... Hoe kan dat?' Er is niks meer te zien van de wond, laat staan dat Tessa er last van heeft. Tessa staat vrolijk rondjes te draaien en een beetje onrustig te springen. 'Dit heb ik nog nooit mee gemaakt.' Met een blij gezicht kijkt ze naar Lars. 'Ze is beter! Geen idee hoe, want gisteren zat de wond er gewoon nog, maar ze is beter!' Ze springt op en danst vrolijk door de "stal". 'Zadel je paard, Lars! We gaan achter hen aan!' Marit rent de "stal" uit en komt tien stonden later met het zadel en hoofdstel aan sjouwen. 'Schiet op, slomerik! Ik wil die gezichten zien!' Lars rent weg.

Twee minuten later zit Marit op Tessa. Ongeduldig wacht ze op Lars. 'Schiet op!' Lars komt grijnzend aanlopen. 'Mevrouw ongeduld.' Marit geeft hem een speelse tik en spoort Tessa aan. 'Zullen we eens lekker gaan racen?' fluistert ze zachtjes. Tessa spitst haar oren en Marit draait zich grijnzend om. 'Wedstrijdje?' Lars knikt. 'Doen we!' 'Wie het eerste de anderen heeft in gehaald!' roept ze en drijft Tessa. 

Ze heeft de teugels bijna bij het bit vast en zit in de verlichte zit. Ze moet uitkijken dat ze niet uit het zadel wordt geslingerd. Ze pakt een plukje manen vast voor meer grip. Ze heeft een kleine voorsprong. 'Go! Go!' hoort ze achter zich. Ze geeft Tessa iets meer teugel en Tessa versnelt. De voorsprong wordt groter en groter. In de verte ziet ze de anderen draven. 'We gaan ze inhalen én winnen! Je kunt het!' zegt ze tegen Tessa maar ze twijfelt of dat Tessa het hoort door de enorme snelheid. Langzaam halen ze Milou, Floortje, Kiki en Noortje in. Die kijken achterom. Marit schiet in de lach door de enorm verbaasde gezichten. Ze haalt ze in en hoort flarden van verbaasde kreten. 'Hè? Is dat Marit? Op welk paard zit ze dan? Dat kan niet Tessa zijn, dat moet...' 

Meer hoort ze niet. Ze heeft haar aandacht op het eind van het strand gericht. Ze moet nu langzamer gaan, anders haalt ze het niet. 'Ho, ho!' Tessa minderd vaart en in een rustige handgalop rijdt ze het gras op. Op een net iets hogere plek blijft Tessa stil staan en steigert. Marit grinnikt. 'Dit is zeker je overwinningsgroet!' Tessa briest bevestigend. Marit schiet in de lach en geeft haar duizend klopjes. 'Goed gedaan, meid, je bent de beste!'

Na een minuutje komt ook Lars aan draven. 'Ik zag jou racen en toen heb ik de moed opgegeven. Mensen! Hoe hard kan een paard gaan!' Marit grijnst. 'Ik heb niet alleen een betere conditie, ik heb ook een veel beter paard.' Lars kijkt verbaast. Dan schiet hij in de lach. 'Klopt! Gefeliciteerd!' Marit grijnst en kijkt over het strand. 'Zullen we naar de anderen gaan?' Lars knikt en samen draven ze het gras af, het strand weer op.

Ik heb heel veel inspiratie, dus daarom weer een hoofdstuk! Veel leesplezier!

X en unicorngroetjes Evamoos