The Lost Princess (VOLTOOID!)

Hoofdstuk 17

De dag van het schoolbal...

Marit staat op en zucht. Vandaag gaat het gebeuren. Vandaag is het bal. Voor het eerst dat ze op school zit, ziet ze er tegen op. Zo meteen geloven ze haar niet, omdat ze zo'n verlegen kind is. Kappen Marit! Je gaat dit gewoon doen. Doe gewoon zoals je altijd doet. Dan komt het goed.

Als ze op school aankomen, zijn er al voorbereidingen voor het bal. Omdat vandaag het bal is, is iedereen het vierde uit. Conciërges rennen rond, evenals een paar leraren die geen les hoeven te geven. De leerlingen worden er elk jaar weer zenuwachtig van. Snel lopen ze naar het lokaal waar ze les hebben.

'Wil Marit de Groot zich melden bij mevrouw van Vliet?' Marit staat op en loopt de klas uit. Ze voelt de ogen van haar klasgenoten in haar rug prikken. Ze loopt over de gang naar het lokaal waar haar mentrix zit. Ze loopt langs de klas van Lars. Hij kijkt net haar kant op en knipoogt. Helaas zag Amanda dat ook. Marit loopt snel door. Ze klopt op de deur. Haar mentrix doet de deur bijna gelijk open. 'Kom binnen.' Ze zegt het alsof het haar huis is.

'Ik wil even weten hoe je het wil gaan doen.' Marit knikt en legt uit wat en hoe ze het wil gaan doen. Na haar uitleg mag ze weer gaan.

Na het vierde zijn ze uit en rijden Milou en Marit samen naar huis. 'Zullen we een lange buitenrit gaan maken?' vraagt Milou. 'Ik vind het prima, maar we moeten wel op tijd terug zijn, want anders wordt mam boos en gestrest.' Milou knikt. 'Oké.' Zodra ze thuis zijn lopen ze naar de stal waar ze de paarden opzadelen en even later rijden ze weg.

'Echt, geloof me, ik wordt gek van mevrouw van Vliet. Elke keer weer vragen wat ik wil gaan doen vanavond en of ik het wil gaan doen.' Milou schiet in de lach. 'Lijkt me ook vreselijk, elke keer dat gezeur.' 'Gelukkig duurt na het bal de school nog maar een week. En dan gaan we op reis!' Milou knikt. 'Gelukkig wel. Ik zit nog niet zo lang op school, maar ik ben het nu al zat. Gaat Lars eigenlijk mee?' Marit haalt haar schouders. 'Dat zien we dan wel.' Ze spoort Tessa aan tot galop en vliegt er vandoor.

'Ga nou een stil zitten, joh.' zegt haar moeder geïrriteerd. 'Sorry hoor, kan ik er wat aan doen dat ik niet van dat soort gedoe houd.' Marit draait rond op de draaistoel. Haar moeder probeert de stoel stil te houden en tegelijk make-up op te doen. Milou schiet in de lach, pakt haar telefoon en filmt het. Ook Kiki, Noortje en Floortje staan lachend toe te kijken. Na een poosje stopt Marit met draaien. 'Ik ben duizelig.' Nu schieten de meiden nog harder in de lach. Milou probeert haar telefoon stil te houden, maar dat lukt niet echt. Haar haar wordt gekruld en na een tijdje wordt Marit eindelijk verlost. 

Nadat ook de andere meiden aan de beurt zijn geweest, gaan ze eten. Noortje, Floortje en Kiki eten met hen mee.  Na het eten pakken ze de jurken, die in een hoes zitten, en trekken die aan. Marit pakt uit een doosje de parelarmband die ze van haar ouders heeft gekregen. Ze doet hem om. Ze pakt een klein bijpassend handtasje en doet daar het wapen in. Wie weet kan ze het gebruiken. Ze staat op en zucht. Nu gaat het toch echt gebeuren.

~

Marit stapt als laatste uit. Ze lopen met z'n vijven de school binnen. Ze voelt de wapen gloeien in het tasje. Gewoon doen. Ze kijkt om zich heen. Het ziet er vrolijk uit. Er zijn al echt veel mensen. 'Hé.' Lars duikt naast haar op en kijkt haar keurend aan. 'Goed gekeurd?' vraagt Marit. Lars knikt. 'Yeah, zeker. Coole armband, neppe parels zeker?' Marit schudt haar hoofd. 'Nee echt, van mijn ouders gekregen.' zegt ze zacht. Lars zet grote ogen op. 'Serieus?' Marit knikt. 'Super cool, ik wil ook zulke ouders.' Amanda duikt naast Lars op. 'Hey Lars,' zegt ze slijmend. Lars draait met zijn ogen naar Marit. Succes, zegt Marit geluidloos.

Er wordt wat muziek gedraaid maar Marit het al druk genoeg met nadenken. 'Dit is het vreselijkste bal van de 4 jaar dat ik hier op school zit.' zegt ze tegen Kiki. Kiki glimlacht. 'Arme jij. Het komt heus wel goed.' Noortje, Floortje en Milou knikken. 'Het gaat gewoon lukken. Blijf gewoon relaxed.' zegt Floortje. Hoe kan je dat nou doen als je al zenuwachtig bent?  vraagt Marit zich af en knikt maar een beetje. 'Oké.'

~

'Hee allemaal!' Mevrouw van Vliet komt het podium op. 'Super leuk dat jullie er allemaal zijn! Ik ga dus nu bekent maken wie jullie balkoning en koningin zijn!' Er klinkt gejuich. 'Zouden eerst de mensen die zijn uitgekozen voor balkoning naar voren komen? Dat zijn: Koen van der Vlies, Lars van Driel en Sem de Lange.' Lars loopt langs haar heen en geeft nog een bemoedigende knipoog. Het komt heus wel goed.

De jongens lopen het podium op onder luid applaus. 'Zouden nu:Amanda Opschoor, Samira Langardi en de 'zogenaamde' prinses op het podium willen komen?' Mevrouw van Vliet kijkt Marit aan. Wat doe je? Lijkt ze te vragen. Amanda en Samira lopen het podium op. Weer applaus. 'We missen de prinses!' wordt er geroepen. Marit schudt haar hoofd naar haar mentrix. 'Waarschijnlijk wil onze prinses het niet bekent maken. Dan gaan we maar door tot de uitreiking.' Haar mentrix pakt de envelop, doet hem open en leest. 'De balkoning is:... Lars van Driel!' Er wordt luid geapplaudisseerd. Amanda kijkt met een slijmerig lachje naar Lars. 'Goed gedaan, Larsie.' Lars reageert er niet op en loopt naar voren.

'En dan gaan we nu verder met de balkoningin.' Mevrouw van Vliet pakt de tweede envelop. 'Jullie balkoningin is:...' Een grote stilte. Marit kan het niet meer aan en loopt door de menigte naar de zijkant. Dan ziet ze de gang die leid naar het podium. Niemand kan je dan zien. Ook ziet ze een microfoon liggen. Opeens krijgt ze een idee.

'Jullie balkoningin is:....' Mevrouw van Vliet houdt de spanning er in. 'Is... De prinses van deze school!' Het applaus is nu nog harder dan de vorige keer.  Amanda's gezicht wordt knalrood van boosheid. 'Waar is ze?' Wordt er geroepen. Marit's vriendinnen kijken naast zich en zien dat Marit verdwenen is.

Marit staat in de gang die leid naar het podium. Ze haalt nog een keer diep adem. Nu of nooit. Ze zet de microfoon aan. 'Veel van jullie weten niet wie ik ben.' In de zaal wordt het stil. 'Dat snap ik. Ik ben niet het bepaalt brutale meisje. Ik zit vaak achterin de klas, steek nooit mijn hand op als er iets wordt gevraagd. Ik ben een paar weken geleden er achter gekomen dat ik anders was dan dat ik dacht. Ik was een kroonprinses... Geloof me, ik vond dat echt niet leuk. Dat snappen jullie waarschijnlijk niet, maar het was echt zo. Gelukkig hebben mijn vrienden me erdoor heen geholpen.' Marit loopt door de gang heen naar het trapje dat naar de coulissen leidt. 'Weet je, ik heb lang na gedacht of dat ik dit zou doen. Maar... Jullie verdienen het. Na de zomervakantie zit ik hier misschien niet meer op school en dan moeten jullie die reden weten.' Marit loopt het trapje op. Ze is echt blij dat ze geen pumps aan heeft. 'Dus alsjeblieft.' 

Marit loopt het podium op. Lars glimlacht naar haar en steekt zijn duim op. 'Goed gedaan.' fluistert hij. Haar vriendinnen kijken haar ook glimlachend aan. 'IK ben die prinses.' Amanda, Samira, Inez, al haar klasgenoten en gewoon de hele school kijkt haar met open mond aan. Na ongeveer een minuut komt er een echt keihard applaus. Marit glimlacht verlegen.

Wowie, dit was zo ongeveer het langste hoofdstuk van mijn hele boek tot nu toe! Ik ga in het volgende hoofdstuk gewoon weer door met wat er in dit hoofdstuk allemaal is gebeurt.

Vote, comment en geef alsjeblieft tips!

Greetzzz Evamoossss