The Lost Princess (VOLTOOID!)

Hoofdstuk 1

Pov Marit

Hijgend plof ik op een bank neer. Heel leuk, al dat sporten, maar je wordt er wel moe van. Maar dat is meestal, duhu. Ik pak een flesje water, neem een paar slokken en kijk toe hoe de rest van de groep het spel afmaakt. 'Maaaarit! Hier komen!  Wij gaan naar huis!' roepen Floortje en Kiki. Ze staan aan de andere kant van het veld. Ik sta op een pak mijn spullen. Ik steek mijn hand op naar de rest van de groep en ren naar ze toe.

'Ik ben thuis!' roep ik, natuurlijk geen reactie, iedereen is buiten, en gooi mijn  sportspullen ergens in de hoek van de gang. Ik loop naar de keuken, pak een glas en schenk cola in. Met het glas in mijn hand loop ik de kamer in.

Ik plof op de bank, pak de iPad en zoek op wat voor huiswerk ik morgen heb. Niet dat ik het ga maken, maar toch. Ik ga proberen gemotiveerd over te komen. Hmm, een beetje Nederlands. Ik drink mijn glas leeg en loop naar boven. Eenmaal boven kijkt ik naar buiten. Vanuit mijn kamer heb je prachtig uitzicht op de manege. Ik pak een paardrijbroek, trek die aan en loop naar beneden.

Ik schiet in mijn laarzen en loopt naar de kantine. Ik kijk op het lesgeefrooster. Verdorie. Ik moet die beginners over een half uur les geven! Die zitten als een focking zoutzak op hun pony en doen maar wat. Ik grom en ren de kantine uit, naar mijn eigen paard, Tessa en zadel die op.

Precies op tijd kom ik de bak binnen. Ik zet Tessa vast aan het hek, en help de kinderen op te stappen.

'Hello everyone, engels voor hoi iedereen! Fijn dat jullie er weer allemaal zijn! Stuur je pony maar naar de hoefslag en ga daar stappen!' Ik kijk rond. De kinderen zijn hooguit 9 jaar, en luisteren braaf naar me, heh heh. 'Livi! neem je teugels iets strakker! Je zit op Rakker, en dat is hij ook! Geef hem vaak been en hou de teugels losjes vast, maar je moet verbinding houden met je pony. Goed zo!' Wow ze luistert. Ik loop naar Tessa en stijg ook op. Ik laat haar op de binnen hoefslag stappen. 'Jullie doen het super! Maak je maar klaar voor een overgang naar de draf.' Met een beetje overdrijfskills kom je een heel eind.

Na een uurtje is de les voorbij. Ik breng Tessa naar de stal en loop naar de stallen van de manege. 'Juf Marit!' Een klein meisje roept me. What the hell is er nou weer met dat zeikkind. 'Wat is er Flora?' vraagt ik. 'Snow doet raar met z'n been en nu kan ik de singel niet los maken.' Flora staat op het punt om te gaan huilen. Ik kijk naar Snow. 'Oh, ik zie het al! Er is niks aan de hand, hoor. Hij wil gewoon graag dat zijn singel van zijn buik af gaat. Wil jij het doen, of moet ik je helpen?' vraagt ik. 'Helpen.' 'Oke, kom maar de stal in.' Verdorie, ik had trek in chips. Flora loopt de stal in en ik help de singel af te doen. 'Lukt het verder zelf?' Flora knikt en ik loopt naar de kantine. Ik pak een zak chips uit een bak en scheur het open. Mijn moeder is de gevorderde les aan het les geven. Ik pak de laptop en deel de kinderen voor de volgende dag alvast in. 'Hé, Marit!' klinkt het naast de bar. 'Hé Maartje! Hoe gaat het?' 'Prima, als jij zo mee gaat met mij.' antwoordt Maartje. 'Oh, help, en wat moet ik dan doen?' vraagt ik grijnzend. 'Samen met mij een buitenrit maken!' Ik schiet in de lach. 'Prima! Rond half acht?' 'Oke! Zie je vanavond!'

'Hoi pap! Wat eten we?' Chris, haar broer, komt de keuken binnen. Chris heeft net als Karen, haar jongere zusje blond haar en bruine ogen. Ik heb als enige bruin, krullend haar met felblauwe ogen.  Chris is 17. 'Spaghetti' antwoordt mijn vader. 'Lekker,' en Chris is al op z'n kamer. Even later komen ook Karen en mijn moeder binnen. Ik plof op de bank en zet de tv aan. Er is een of ander duf babyprogramma waar Karen graag naar wil kijken. Ik pak mijn telefoon en appt met Maartje welke route we gaan rijden. 'Eten!' roept mijn vader en er gebeurd een wonder. Chris komt van zijn kamer af.

Na het eten loop ik de trap op naar boven. Ik kijk een keer naar de trap die naar de zolder gaat en denk gelijk terug aan de keer dat we gingen verhuizen. Ik wilde absoluut niet weg uit ons oude huis. Bye friends, bye school, bye life. Toen we hier gingen kijken, moest ik wel toe geven dat het een cool huis was. Groot en oud. Vroeger was het huis een hotel. Alleen ik op de zolder keek, vond ik het maar mysterieus, en besloot er maar niet vaak heen te gaan. Alleen als het ECHT moet, ga ik er heen. Mijn ouders hebben er nu een paar spullen op geborgen. Ik totaal geen mietje, maar op een of andere manier wil ik nu al helemaal niet naar die zolder. Als of er dingen liggen die mijn leven anders maken... Misschien ga ik over een poosje een keer kijken...

Geef me alsjeblieft tips, hoe ik het kan verbeteren! En stem alsjeblieft op mij! Groetjes Evamoos

Cover is gemaakt door: xNurtellax

Herschreven