The Lost Princess (VOLTOOID!)

Hoofdstuk 46

Quins heeft een aantal paarden gefixt en zo vertrekken we met een hele groep uit...ja, hoe heet dit gebied eigenlijk? Ik kijk om me heen totdat ik Quins ontdek. 'Quins! Hoe heet dit gebied eigenlijk?' Quins draait zich om. 'Beccon, dit gebied heet Beccon en wij zijn de Becconieten.' Eigenlijk moet ik heel hard lachen. Becconieten. Wat een belachelijke naam! Maar ik hou me in, want ik heb geen idee bij welk volk ik nu eigenlijk hoor.

Ik rijd voorop naast mijn vader de stad in. In eerste instantie kijken de mensen ons niet echt aan, totdat... Een klein meisje kijkt ons aan. Ik glimlach naar haar en dan kijkt ze ons met grote ogen aan. Ze wijst naar haar moeder en haar moeder kijkt nu op. Opeens kijkt iedereen ons aan. Mijn vader begint te lachen en kijkt me aan. 'Ik zou zeggen: doe je koninklijke kleren maar aan.'

Dat laat ik me geen twee keer zeggen en ik roep expres heel hard: 'Ik ben Vatoria, kroonprinses van dit land!' Een lichtflits en ik zit met mijn, wat mijn vader noemt, koninklijke kleren aan op Tessa. Mijn vader, moeder en Elena doen het zelfde en opeens begint iedereen te juigen. Ik kijk met opgetrokken wenkbrauw achterom en kijk Lars recht aan. Hij grijnst en komt naast me rijden. 'Ik wil je straks even spreken.' Ik knik en glimlach naar hem. 'Prima.' Dan kijk ij weer voor me uit en mijn vader, moeder en Elena hebben zo'n blije glimlach dat je daarvan ook alleen maar kan gaan lachen.

Eindelijk komen we, na een vreselijk lange tocht door de stad aan bij...het paleis? W! O! W! Van zo'n paleis kan je alleen maar dromen. Zouden... Zouden daar mijn ouders in wonen? Dat zou gaaf zijn! Ik bekijk het met grote ogen. (A/n Paleis staat hier boven!) Elena komt naast me rijden. 'Kijk! Daar wonen we. Echt ik ben zo blij dat je ons bevrijd hebt. Over een paar dagen ben ik jarig en dat kan ik dan gewoon thuis vieren!' Met een blij gezicht kijkt ze me aan. 'Echt, je wilt niet weten hoe blij ik ben!' Opeens heeft ze tranen in haar ogen. Ik glimlach. 'Niet huilen, zusje! Ene, ik wil zo meteen alles van je weten, hoor!' Elena lacht en draaf langzaam aan. 'Kom, wie er als eerste is. Ik grijns. 'Dit ga je verliezen!' Elena lacht en galoppeerd weg. 'He! Valse start!' Lachend galoppeer ik achter haar aan.

Slippend staan Tessa en het paard waar Elena op zit, en waarvan ik geen idee hoe het heet, stil. 'Wow.' mompel ik zachtjes als ik om me heen kijk. Het is hier mooi, maar je kan zien dat er hier al jaren niemand is geweest. Ook Elena is stil. 'De laatste keer dat ik hier was, was alles spik en span.' mompelt ze zachtjes, maar ik hoor haar toch. 'Het duurt eeuwen voor dat alles weer schoon is.' Ik loop naar haar toe. 'Ah joh! Dat fixen we wel. Het is hier prachtig!' Elena lacht al weer en duwt de enorme deur van het paleis open. 'Nou, laten we dan maar naar binnen gaan!'

'Wow.' Elena kijkt me aan. 'Vind je het mooi?' Ik schudt mijn hoofd. 'Nee. Prachtig.' Elena schiet in de lach om een grap die helemaal niet lollig is. 'Prachtig is het nog lang niet, hoor. Als het helemaal is schoon gemaakt is het "prachtig".' Ze kijkt om zich heen. 'Kom, ik laat je mijn kamer zien en jou kamer. Papa en mama hebben een speciale kamer laten inrichten vanaf dat je verdwenen was. Kom!' Ze sleurt me mee de trap op.

Ze gooit een deur open en rent enorme kamer in. Ze ploft languit op een bed en blikft met gesloten ogen liggen. 'God, we zijn thuis.' mompelt ze blij. Dan doet ze haar ogen open en kijkt me vrolijk aan. 'Dus dit is mijn kamer.' Ze vliegt er door heen en laatbin record tempo haar hele kamer zien. Nu weet ik in elk geval dat de goede conditie in de familie zit.

'Elena, Vatoria?! Waar zitten jullie?' 'Boven, pap!' Een hoop gebons en dan verschijnt mijn vaders hoofd in de deur opening. 'Elena, heb je Vatoria haar kamer al laten zien.' 'Wilde ik net gaan doen.' antwoordt Elena en sleurt me mee de gang op. 'Kijk, hier is jou kamer.' De opent een deur en met grote ogen kijk ik naar binnen. Hij lijkt op die van Elena, maar dan nóg groter. 'Woah, die is groot.' stamel ik. Elena knikt, sleurt me mee en gooit me op mijn bed. 'Zo en nu wil ik alles over jou weten en ik denk ook andersom.'