BLUE FAIRY PRINCESS [COMPLETED]

CHAPTER 17

BLUE’S POV

Isang magandang mundo ang nasilayan ko. Ka’y gandang pagmasdan at nakakatuwa. Tila ba nasa paraiso ako at hindi ko na gugustuhin pang umalis dito. May apat na babae ang nakatalikod sa akin at ang gaganda ng nga kulay ng damit nila. Pink, Violet, Yellow and Green. It’s look like they are a fairy in a fairy world. Humarap ang mga ito sa akin at doon ko nasilayan ang kanilang mga ganda. Nakakabighani.

“Welcome back, Blue,” sabay-sabay nilang sabi saka lumapit sa akin at niyakap ako.

Tanging ngiti ang iginanti ko kahit pa ako’y naguguluhan sa nakikita ko. Hindi Blue ang aking ngalan kung ‘di Red. My name is Red Avuella. Mula sa isang mayamang pamilya.
Unti-unting lumabo ang lahat. Hanggang sa—

***********

“Red! Wake up!” my sister wake me up.
I saw her, sit in front of me and she cross her arms, at tinaasan nya ako ng kilay. Bumangon na ako saka sya hinarap. “It’s been a while, ate,” inaantok na sabi ko.

“Better to get up you little girl.” Ngumiti ako sa kanya at saka tumayo na.

“Why you always waking me up every morning? Kaya kong gumising ‘no.”

“Tsk. I just wanted to sure. Minsan kasi tulog mantika ka talaga. By the way, we’re getting back to the Philippines at mamaya ang flight natin.” Tumango ako bilang sagot saka pumasok sa banyo.

Matagal na mula ng umuwi kami ng Pilipinas. Hindi ko na nga alam kung ano ang mga lugar doon. Hindi rin ako nakakalabas dito. Pina-home study ako ni Mommy para sa kaligtasan ko. Matapos kong maligo at mag bihis ay pumunta na ako sa dine in are para kumain na. Ate always waking me up before she left. She needs to help mom and dad with the business and I… I need to stay home. Pumunta ako sa may garden at nasilayan ko ang isang asul na bulaklak. Tapos ay ‘yong sun flower namin. Maraming flowers dito sa garden na tanim ko at siguradong mami-miss ko. Matapos kong mag muni-muni ay ipinahanda ko kay yaya ‘yong mga dadalhin para mamaya. Dumating si ate at saka nila sinakay ang nga bag namin.

“We will stay there for good.” Tumingin ako kay ate na may pagkunot ng noo.

“What are you talking about?” takang tanong ko sa kanya.

“I’ll be your guardian, and you should follow my rules. You can go outside but with your bodyguards or one of our butlers. Sabi kasi ni mommy mas magiging malaya ka kung doon na tayo titira. And because of that, you need to control yourself, understand?” sabi nito at nakaramdam ako ng saya.

Tumango ako sa kanya saka kami sumakay ng private plane namin. We have our own plane and also airport. Sabi ni ate better daw na kami lang laman ng eroplano. Nakatulog na ako dahil med’yo nasusuka ako sa b’yahe. Matapos ng mga ilang oras ay nakababa na kami at nakarating na kami ng mansion, and I decided to go to sleep because I’m so lazy and feel a little bit tired. Early in the morning, isang himala ang biglang nangyare. I woke up without my sister. Hindi na nya ako ginising at ang isa pa maaga pa. Alas’yete pa lang ng umaga. Agad na bumangon ako at nalito at nagbihis. Paglabas ng pinto ay isang naka-itim na lalake ang bumungad sa akin at palagay ko personal body guard ko sya.

“Good morning, Lady Red, I’m Zack your personal body guard—” pinutol ko ang sasabihin nya at bumaba na ako.

Kumain ako ng almusal at sinenyasan ko sya na lumapit sa akin. “P’wede mo ba akong ilibot mamaya?” tanong ko at tumango sya sa akin.

Matapos kong mag-almusal ay umalis kami ni Zack. Hindi ko alam kung saan nya ako ililibot ngayon pero napapikit ako ng may madaanan kaming isang bahay na parang pamilyar sa akin. Napahawak ako sa ulo ko kasi bigla itong sumakit ng hindi ko alam ang dahilan.

“Are you ok, Lady Red?” nag-aalalang tanong nya.

Marahan ko syang tinanguan at bumalik ang tingin ko sa bahay na ‘yon. May apat na babae ang kumaway sa akin mula sa window ng kotse at kumaway rin ako sa kanila. Pakiramdam ko ay may memorya akong nawala noo. Napahawak ako sa kaliwang dibdib ko. May balat ako sa likod ko at para itong araw na nakaukit mula sa balat ko. Sabi nila kung sa’n ka may balat doon ka daw pinatay. Ibig sabihin namatay ako sa saksak.

Pinahinto ko ang kotse sa isang park at bumaba. Pinarada muna ni Zack ng mabuti ang kotse saka ako sinamahan. Iginala ko ang aking tingin at tila may mga taong lumilitaw sa aking isipan.

“Can buy me some food, Zack?” Tumango sya sa akin.

Umupo muna ako sa may tabi ng puno. Habang nagmamasid ay may isang taong napukaw ang atensyon ko. Nakatayo sa sa harap ko at tila pinag-aaralan at inaalala kung saan nya ako nakita. “Nagkita na ba tayo dati?” Nakakunot noo nyang tanong.

“No,” walang emosyon kong sagot.

“But, it seems like we—”

“Stop talking to me.” Tumayo ako saka iniwan sya.

“W-wait!”

“Lady Red.”

“What is this?” takang tanong ko.

“Kwek-kwek, Lady Red,” sagot nya.

“Masarap ‘yan.” Napasapo ako sa kaliwang dibdib ko ng lumitaw ‘yong lalaki.

“Damn!” iritang sabi ko saka sya tinulak.

“Zaico?”

“Zack!” Agad na niyakap ni Zack ‘yong stranger.

“I’ve missed you bro!” Masayang sabi nya sa Zaico.

Hey! I’m your boss! Bakit sya ang pinagtutuunan mo ng pansin? Napa-cross ako ng braso saka taas kilay na tinignan sila. Tila naman naintindihan ni Zack ang pahiwatig ko at hinarap ako. “Ah. Lady Red. He’s my cousin Zaico and—Zaico she’s Lady Red of England.” Nginitian ako nito saka inilahad ang kamay nya.

“You are from Royal family. Hindi na ako magtataka.” Nakangiti nyang sabi sa akin.

Kunuha ko ‘yong pagkain kay Zack saka umalis at pumasok ng kotse. Kinain ko ‘yong pagkain na binili nya at oo nga masarap. Napahinto ako ng pagkain ng bigla na namang may imahe sa aking isipan ang lumitaw. Ang lalaking ‘yon ay parang isang parte ng alaala ko. Napahawak ako sa ulo ko dahil sa sakit.