A Suffering Wife

Kabanata 3

My savior

Nang sumunod na araw ay hindi na kami nag-uusap ng matagal ni Es gaya ng dati dahil sa sobrang busy nang schedule namin.

"You made it again Ms. Perez. Valedictorian again." Abot tengang ngisi ni Mr. Palencia saakin nang ibalita niyang napasama ulit ako sa list ng mga honor rolls.

"Thank you Sir," Sabi ko sakanya.

Simula noong freshmen palang ako rito hindi ako nawalan ng pwesto sa honor rolls. 2nd placer ako noong fist year. Nang tumuntong ako ng 2nd year sunod-sunod nang first honor ang aking natatanggap. I got lot of awards too.

Masaya ang makatanggap ng mga awards kasi sa wakas nagbunga na rin lahat ng paghihirap ko. Hindi madali mag aral lalo na kapag may pangarap ka. You need to pass the hardship first before you reach the success.

"Ikaw palang ang honor roll na nakita kong malungkot. Any problem?" Ani Sir.

Umiling ako.

"Wala po. Mauna na po ako at salamat." Nakangiti kong wika.

Tumango lang siya at tumalikod na ako. Oo, dati gusto kong umakyat palagi ng entablado para masabitan ng medal o ribbon. Pero ngayon everything is useless, aanhin ko ang mga awards na ito? Kung wala naman akong magulang? Pero sabagay, I can use my valedictory address to express myself.

How I wished Mom and Dad appreciate all of these. Sana naman sa kauna-unahang pagkakataon makadalo sila at masabitan ako ng medalya. Nahihiya na ako sa PTA treasurer na palaging sumasabit saakin.

Nang dakong alas tres ay nagpasya akong umuwi na. Wala ngayon si Es dahil busy siya pagpe-prepare sa darating na math mix fever camp sa Palawan. Gusto ko sanang sumama kaso tanging mga members lang ang pwede.

Palabas na ako ng campus nang maisipan kong pumunta ng mall. Matagal na rin na hindi ako nakapag-shopping dahil sa sobrang busy.

"Mall po manong.." Sabi ko sa taxi driver.

Bibilhan ko ng bagong sapatos si Nanay Glo at Manong Nerio. Nakita ko kasing ilang taon na ang sapatos ni Mang Nerio  di niya pa rin napapalitan. Pasasalamat rin dahil sa mga naitulong nila saakin.

Bumaba na ako ng taxi at agad na pumasok sa loob ng mall. Tinungo ko ang Addidas store. Doon ako pumili ngga sapatos na bibilhin ko.

"20,000 Ma'am..." Sabi ng Cashier.

I held him my ATM card. Wala akong dalang cash dahil hindi naman ako gumagasta.

"Thank you Ma'am." Ani ng Cashier.

Tumango ako sakanya at ngitian bago lumabas.

"Peter?" Gulat kong tanong nang makita kong binuhat niya ang aking dala.

"Chill, just helping you out." Ani niya at kumindat pa.

Ghad, akala ko may snatcher dito sa loob ng mall.

He's wearing white long sleeve naka tupi iyon hanggang siko niya at nakamaong siya. Pairing his black casio watch. He look so attractive. Sa kaliwang kamay niya ay may paper bag.

"T-teka.. Ako na niyan." Sabi ko sabay agaw sakanya ng tatlong malaking paper bag sakanyang kamay.

"What? Ako na." Sabi niya sabay hila pabalik ng paper bag.

"Naku, hindi na mabigat 'to." Sabi ko. Hinila ko ulit.

"Seriously? Kaya nga ako na kasi mabigat." Sabi niya. Magkasalubong ang kanyang kilay.