A Suffering Wife

Kabanata 15

Senyales

Nagpatianod ako sa mga hila ni Eli saakin. Kahit malayo na kami kay Peter ay kinakabahan pa rin ako. Mahigpit ang pagkakahawak ni Eli sa aking pulsuhan ramdam ko ang galit niya. Hanggang sa makarating kami sakanyang sasakyan ay wala pa rin akong imik. He opened the door for me.

"Damn that asshole!" He uttered. Hinampas niya ang manibela.

Wala. Wala akong pakialam kung ano sabihin niya o gawin niya. Pakiramdam ko nawalan ako ng lakas.

"What are you doing there? Huh? Haven't I told you to evade that asshole? Ganyan ka ba talaga ha? You born stubborn!" His anger exploded. Wala akong ginawa kundi ang pumitik sa tuwing tumataas ang tono ng boses niya.

Gusto kong magsalita pero mas pinili kong tumahimik. The damaged is already done. His anger can't change what happened in past.

Tinapon ko ang aking tingin sa labas ng kotse niya. Wala. Kahit saang aspeto palagi akong palpak. Palagi akong napapagalitan. Palagi akong sinisisi kahit ako ang biktima. Seriously?

"You're so insensitive! You think you knew everything! You don't care people around you! Puro lang sarili mo lang iniisip mo! " he burst out again. Napapikit ako sa mga pinagsasabi niya.

He tilted his head.

"Are you listening to me?" He said hoarsely.

I breathe some air.

"Start the car. I want to go home." That was an act of out of mind.

Frustrations drawn in his face. He let sarcastic laugh out from him.

"Now, look at you!  You act like it just nothing. Kung ibang babae mahipuan lang hindi na mapakali but you?" He said. Umiling-iling pa siya.

I'm so fed up!

Lahat ng tao ay may tinatagong tigre sa loob. Sa sinabi niya parang ako pa ang may kasalan sa nangyari. Na ginusto ko namangyari saakin 'yun! Sinong lukaret na babae ang gustong gahasain aber? Minsan mga tao talaga ang galing-galing magsalita pero hindi nila ginagamit ang utak nila. Whoo sarap bigyan ng Oscar award!

Pumikit ako ng mariin. Ayoko makipag away. Iniisip ko pa kung sasabihin ko ba kay Guv o hindi. Siguradong sasabog na naman iyon at baka mag away na naman sila ako pa sisihin.

"I need a peace of mind Eli." I said.

He let sarcastic laugh out from him. Damn this day! Tons of problems to face!

"You -" I cut him. I threw my dagger look to him. Seven words is enough to a wise man.

"If you don't want to start the car maybe I should leave now and find some vacant taxi to escort me." My patience lessen.

Bumuka ang bibig niya pero walang lumabas na salita. He doesn't had a choice but to start the engine. Umirap ako sa ere.

"I'm sorry to bother you. Kung ayaw mo talaga pwede na akong bumaba ngayon. Baka naisturbo kita." I didn't stop.

Suminghap siya at pinagpatuloy ang pagmamaneho.

"Kailan kapa naging istorbo saakin Anne?"

"Palagi. Baka may ihahatid ka pa at mapagalitan kapa." I mean it.

He just smirked.

"I don't know where you picked those stupid idea of yours." Umiling siya. Tumahimik na ako.

I feel so proud of myself. Dati, kapag kasama ko siya nanginginig ako 'yung tipong para akong mabangis na tigre at pinaamo.  Yung na ko-concious ka sa galaw mo na ayaw mong magkamali.