Mafia's Property 1 & 2

Hoofdstuk 8

Hij kwam dichter naar mijn oor en zei:
"Vergeet niet je hebt nog straf." Met deze woorden ging hij weg.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

P.O.V Vera
Ik ging door de deur en Devon zat op me te wachten. Ik ging voor hem naar beneden en hij achter me. Wanneer ik buiten was, zag ik een zwarte matte Ferrari. Mijn mond viel open en stond verbaasd aan te gapen.

"Stap in."

Ik herstelde mezelf en knikte. Deed de deur open en stapte er in. Hij stapte er ook in en keek voor zich uit. Hij deed de motor zelfs niet aan.

"W-waarom start je de auto niet?"

Hij scande mijn gezicht en dan mijn lippen. Ik keek naar buiten en terug. Zijn gezicht was millimeters verwijderd van de mijne. Dan raakten zijn lippen de mijne. Hij bewoog met zachte bewegingen. Ik wilde weg deinzen, maar het was te goed. Wat doe ik? Ik kus met mijn ontvoerder. Ik stopte de kus en beet op mijn onderlip.

"Stop nooit een kus tot dat ik het doe."

Zei hij koud en draaide terug naar de stuur en starte de motor.

"Waar gaan we heen?"

Vroeg ik wanneer ik terug zat in mijn stoel. Hij keek voor zich uit en antwoordde niet. Na een korte stilte antwoordde hij:

"Naar het vlieg veld. Weet je nog? We moesten gisteren gaan, maar door jou werd de vlucht naar vandaag verplaatst."

Ik vormde een 'o' met mijn mond en keek naar buiten. Een halfuur later waren we in de vliegveld. Hij stopte naast de vliegtuig! Hij stapte naar buiten en dan ik.

"Gaan wij alleen?"

Vroeg ik benieuwd en bang. Hij keek mijn kant op.

"Ja, Derek komt morgen."

Derek komt ook?

"En Max... k-komt hij mee?"

Hij keek me boos aan en kwam gevaarlijk dicht. Ik keek niet weg, maar staarde naar zijn helder blauwe ogen dat je in ze kunt verdrinken.

"Nee, omdat hij jou hielp om weg te rennen. Hij zit nu in kamer 13."

Hij deed een stap terug en draaide om. Wat is er in kamer 13? Hij gebaarde naar me dat ik naar de vliegtuig moest gaan. Ik ging en hij stapte achter me. Het was zeer groot en er waren grote stoelen. Een privé vliegtuig. Ik ging zitten ergens en hoopte dat hij ergens anders zal gaan. Hij passeerde me en ik zuchtte. Nee, te vroeg gejuicht. Hij kwam voor me zitten in de zetel tegen over me. !@#$%^&*!

"We vertrekken."

Zei Devon en ik knikte. Na paar minuten voelde ik de vliegtuig bewegen. !@#$%^&*! Hoe zullen mijn ouders me nu vinden? Ze zullen nooit weten dat ik in Spanje zal zijn. Het vliegtuig steeg en ik keek naar buiten. Na een paar minuten hoorde ik een belletje rinkelen. Dat betekent dat we onze gordels kunnen openen. Ik opende mijn gordel en keek rond. Devon zat wat papieren te tekenen voor zijn werk. Ik stond op. Toen ik dat deed keek Devon me aan.

"Waar ga je heen?"

Vroeg hij koud. Is hij altijd zo.... negatief?

"Ik wilde wat het vliegtuig verkennen."

Hij knikte en gebaarde dat ik weg kan gaan. Het vliegtuig was groot. Ik zag een kast en opende die. Er zaten potloden, pennen en papier in! Ik nam de potloden en papier en ging terug zitten. Wat zal ik tekenen? Misschien Devon? Waarom niet? Ik begon aan mijn tekening en keek elke keer naar Devon.

"Wat teken je daar?"

Vroeg Devon opeens waardoor ik schrok en alle potloden vielen. Ik nam die bij elkaar en zette die op hun plaats. Ik keek naar Devon en hij wachtte op mijn antwoord.

"I-ik teken een... tekening. "

Antwoordde ik. Wat ben ik dom zeg.

"Ik weet dat je een tekening tekent, maar wat voor één?"

Ik keek naar mijn tekening. Het was Devon. In een bed!? Wanneer heb ik dat getekend? Op de tekening had hij geen trui aan en had alleen een laken over zich.

"Ik tekende een man."

Antwoordde ik dan. Devon had dus genoeg van mijn spel en jatte mijn tekening af.

"Hey!"

Riep ik, maar hij keek er al naar. Hij bekeek de tekening.

"Je kan mooi tekenen. Maar de vraag is waarom mij?"

Ik werd rood en had het warm.

"I-ik weet niet. Ik wilde alleen jou gezicht tekenen, maar dit kwam er uit."

Hij legde de tekening neer. Hij keek me aan en kneep zijn ogen tot spleetjes.

"Kom hier. "

Zei hij met zijn koude adem. Ik keek hem niet begrijpend aan.

"Wat?"

"Je had me gehoord. "

Ik stond op en ging naar hem toe. Hij trok aan mijn pols en hief mijn been omhoog. Zo dat ik op zijn schoot zat, maar aan de verkeerde kant. Ik was dus millimeters van zijn gezicht verwijderd. Hij beet op zijn onderlip en keek naar mijn lippen. Dan kuste hij me. Ik kon niets anders doen dan met hem mee te doen. Het vliegtuig bewoog en er klonk een bel weer. Devon stopte de kus en keek me aan.

"Je moet maar gaan zitten. "

Ik knikte en ging terug naar mijn plaats. Deed mijn gordel om en keek naar buiten.
----------------------------
Vergeet niet om een commentaar achter te laten en dankje voor +700 reads.