Mafia's Property 1 & 2

Deel 2 Hoofdstuk 40

Hij zuchtte en legde zijn hand op mijn rug. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap. Hopelijk deze keer zonder nachtmerries.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
P.O.V Luca

Er is al een week voorbij sinds ik Vera redde. Ze leeft voor nu bij mij in het bos. Ik begin meer en meer gevoelens voor haar te krijgen. Nu begrijp ik waarom Devon haar zo erg wilde. Er liepen een paar keer mannen van Devon in het bos, die ik moest uitschakelen. Vera was bang van me maar begreep waarom ik dit moest doen. Ik leerde haar naar waar ze moest vluchten als er iets gebeurde. We lachten samen, aten samen en oefenden samen. Ze is echt de meest perfecte meisje in de wereld. Ik zal alles doen om haar in veiligheid te stellen.

"Hey! Luca!"

Ik reed over de open plek in het bos en zag Vera. Ik deed boodschappen voor het huis. Ze stond voor het huis met een witte jurk over haar heen. Je kon een beetje van haar buik zien uit komen. Ze is nu 3 maanden en iets zwanger. Ik parkeerde de auto en stapte eruit met de zakken. Ze kwam lachend naar me toe en nam een paar zakken over.

"Hoe is het?"

Vroeg ze en liet haar perfecte glimlach zien.

"Goed en met jou prinses?"

Ze knikte en ging naar binnen. We hadden alles in zijn plaats gezet en gingen op de sofa zitten.

"Vandaag maak ik avond eten."

Zei ik glimlachend.

"Maar-..."

"Geen gemaar."

Stopte ik haar en ze lachte. Ik haalde een lok van haar haar naar achter. Ik wil haar zo graag kussen. Haar lippen op de mijne voelen, maar ik kan wachten. Ik weet niet wat ze voor me voelt. Ze beet zachtjes op haar onderlip en keek naar mijn ogen. Ik glimlachte en zuchtte diep in en uit.

"Wil je nog iets doen?"

Ze schudde haar hoofd en ging liggen. Ze legde haar hoofd op mijn schoot en zuchtte. Ik speelde met haar haar. Ze sloot genietend haar ogen en glimlachte. Na een paar minuten hoorde ik haar zachter ademen. Ze is dus in slaap gevallen. Ik stond zachtjes op en ging naar de keuken. Ik had besloten om kip en spaghetti te maken.

Na een uur was het eten klaar. Ik nam een kaars en een boeket met bloem er in en legde die op de tafel. Ik hoorde Vera kreunen en keek haar kant op. Ze stond op en wreef over haar ogen. Haar ogen zochten de mijne en glimlachten toen ze op mij waren. Toen ze me zag liet ze haar fantastische glimlach zien.

"Ben je al klaar?"

Ik glimlachte en knikte. Ze stond op en kwam naar me toe. Ik schoof de stoel naar achteren en ze ging zitten. Ik ging naar de keuken en zette het eten op de borden. Snel nam ik ook de bestek en legde het op tafel.

"Wauw. Dat ruikt fantastisch."

Zei ze lachend. Ik glimlachte en ging zitten.

"Ik hoop dat het goed smaakt als het ruikt."

Vera lachte en nam een hap.
Ze stond versteend naar het vork te kijken.

"Is er iets?"

Vroeg ik geschokt.

"Ja... het is lekker!"

We lachten om haar reactie en aten samen.

"Dus ik dacht dat we misschien elkaar meer konden leren kennen."

Ze glimlachte naar me.

"Ja, leuk. Ik begin. Wat is jou verleden met Devon?"

Ik slikte een brok weg en lachte.

"Waarom vraag je?"

Vroeg ik en keek haar aan. Ze speelde ongemakkelijk met haar eten.

"Gewoon. Omdat ik hier al een week ben met een man die ik zijn verleden niet ken. Het enige wat ik weet is dat je gevaarlijk bent en Devon's .... jou kleine broer vermoorde."

Ik werd zenuwachtig maar glimlachte om het te verbergen.

"Hij denk nog steeds dat ik hem heb vermoord."

Mompelde ik zacht. Ze keek me verward aan.

"Heb je hem niet vermoord?"

Ik keek somber naar Vera en schudde mijn hoofd.

"Nee, dat denkt hij alleen. Ik was boos op Jace vanwege wat hij heeft gedaan. Hij deed iets heel erg slecht. Ik nam hem naar een kamer en sprak met hem. Mijn vader kwam de kamer in en zag ons samen praten. Wij waren de enige die wisten wat Jace deed. Mijn vader was razend. Hij wilde hem vermoorden vanwege wat hij gedaan heeft. Hij haalde de pistool uit. Ik probeerde hem te stoppen. Het lukte niet en hij schoot Jace. Doordat ik hem probeerde te stoppen, zag mijn vader dat als verraad. Hij zei tegen me 'Door jou verraad. Ga je weg van onze familie.'  Ik wist natuurlijk niet wat hij bedoelde. Toen schot hij zijn been en gooide de pistool in mijn handen precies toen Devon binnen kwam. Devon haalde zijn pistool uit om mij te vermoorden maar hij kon het niet en liet me gaan. Mijn vader wilde me uit onze familie."

Vera keek me vol medelijden aan.

"Luca wat vreselijk. Wacht dus wie heeft jou vader vermoord?"

Er liep een traan naar beneden.

"Ik. Iedereen dacht dat jou vader dat deed. Geen flauw idee waarom. Dat is ook één van de redenen dat Devon jou ontvoerde."

Ik voelde me slecht en stond op. Ik wilde niet verder gaan met de conversatie. Ik wilde weg gaan en hoorde Vera's stoel naar achter gaan. Ze stopte me en legde haar hand op mijn borst. Ik keek weg en wilde haar niet aan kijken. Haar hand gleed naar mijn kin en ze draaide mijn hoofd naar haar toe.

"Het spijt me dat ik het vroeg. Ik zal het nooit meer doen. Je probeerde jou broer te verdedigen en nam wraak op jou vader. Ik had het ook gedaan hebben als ik het kon. Het spijt me."

Ik zuchtte.

"Heb geen spijt. Het is niet jou schuld."

Lachte ik en keek naar haar mooie ogen. Ze kwam dichter naar me en ik kuste haar. Ik legde mijn handen op haar heupen en ze gleed de hare naar mijn haar. Ik kreunde en hief haar op. Ze wikkelde haar benen rond mijn heupen. Ik ging met haar naar de keuken en legde haar op het aanrecht. Ze stopte de kus en drukte haar hoofd tegen het mijne. Dan keek ze me aan en probeerde op adem te komen.

"I-... ik denk dat ik van je hou."

Mijn hart klopte tekeer en mijn adem stokte.

"Ik ook van jou."

Zei ik en kuste haar. Drukte haar tegen me aan en wilde haar warmte voelen tegen mijn huid. Nooit wilde ik ooit een meisje zo graag.
------------------------------------------------------
Dankje voor 11k. Wat denken jullie:
Devon en Vera?
Of
Luca en Vera?
Laat het me weten.