Mafia's Property 1 & 2

Hoofdstuk 15

Hij schreeuwde een beetje en beet op mijn riem. Nou die is stuk nu. Hij kneep de sofa en verstrakte zijn spieren. Na een paar pogingen had ik de kogel er uit gehaald.

"Dat is over. Nu moeten we Vera zoeken."
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Hey! Omdat ik 2k kreeg besloot ik om een extra hoofdstuk te publiceren. Have fun😘.

P.O.V Vera
Ik opende mijn ogen en keek rond.
Ik lag op een bed. Die zat aan de kant. Waar ben ik? Ik zat recht en kreunde. Mijn hele lichaam deed pijn. De deur ging plots open en ik schrok. Er kwamen twee mannen naar binnen en gingen mijn kant op. Ze namen mijn handen vast en ik stribbelde tegen hen. Maar natuurlijk zijn ze sterker. Ze sleurden me naar buiten. Ééntje hield mijn handen vast en de andere mijn benen. Ik schreeuwde, maar ik wist dat het geen nut had, dus stopte ik. Ze namen me naar een kamer met een stoel in het midden. Ze maakten me vast aan de stoel en gingen weg. Ik probeerde mezelf los te maken, maar het lukte niet. Zoals altijd...

De deur ging open en een andere man kwam naar binnen, gevolgd door andere mannen. De eerste man lachte toen hij me zag.

"Wat wil je van me!?"

Schreeuwde ik, omdat ik klaar was met dit !@#$%^&*! Hij kwam dichter naar me toe. Ik werd bang, maar liet het niet zien.

"Jij bent me der ééntje. Als je van hier weg wilt gaan. Moet je op één vraag antwoorden. Waar bewaart Devon zijn documenten?"

Ik keek hem verward aan en antwoordde hem niet. Met een snelle beweging deed hij iets in mijn been en ik schreeuwde het uit. Hij liet het los en ik zag dat het een mes was. !@#$%^&* it hurts!

"ANTWOORD !@#$%^&*!"

"IK WEET HET NIET IDIOOT! WAAROM DENK JE DAT IK NIET ANTWOORD!"

Hij lachte en stond op. Draaide om en stompte de muur. Hij keek me aan en grijnsde.

"Je was met hem bijna een week en je weet het niet. Denk je echt dat ik zo stom ben!"

Hij kwam naar me toe en nam zijn pistool uit. Lade die en hield het tegen mijn hoofd.

"Zeg het of zeg bye, bye."

Misschien zal ik wat verzinnen. Ik hoorde een Schot en schrok. Ik sloot mijn ogen en opende die dan terug. Ik leef nog. De man voor me stond stil en hij had een gaatje in zijn hoofd. Ik gilde het uit. De man viel op de grond en iedereen begon te schieten. De mannen vielen op de grond en niemand had tijd om hun geweren uit te halen. Ik sloot mijn ogen. Het geluid van de schoten waren te luid. Na een paar minuten was het stil. Ik hoorde voetstappen. Kneep mijn ogen dichter en verwachte het ergste. Een hand raakte mijn wang aan en ik opende mijn ogen. Derek's ogen ontmoeten de mijne. Een traantje dwaalde naar beneden van opluchting. Ja, opluchting... het is beter bij Derek te zijn dan bij deze freaks. Hij zag de mes in mijn been en gebaarde naar me dat hij het uit zal trekken. Met een fractie van een seconde was de mes er uit en ik schreeuwde. Hij maakte me los en ik knuffelde hem. Ik weet niet waarom, maar zijn knuffel voelt beschermend. Hij riep me op een bruidstijl op. Ik nestelde in zijn handen en verstopte mijn hoofd in zijn nekholte. Hij liep met me naar ergens. Ik wist niet naar waar en het boeide me niet. Ik voelde iets nat op mijn hoofd en keek naar boven. Ik was buiten en het regende. Ik keek rond om me en ontmoete Devon's ogen. Hij leunde tegen zijn auto en keek naar me. Hij checkte me uit zoals hij wilde zien als iets met me was. Nog steeds met zijn serieuze en enge blik. Ik verstopte mijn gezicht terug in Derek's nekholte en viel in slaap.

"Wat nu? Wat als ze iets belangrijk had verteld tegen ze? We kunnen in gevaar zijn."

Zei een bekende stem.

"Ze heeft niets verteld. Ze weet niks."

Zei een andere bekende stem naast me. Die van Devon denk ik. Ik opende mijn ogen nog niet. Ik was te moe.

"Derek waarom wilde je jou leven zo erg voor haar riskeren? "

Ik hoorde Derek zuchten. Vervolgd door voetstappen.

"Omdat ze mijn zus is..."

Wat!? Dat kan niet. Mijn broer stierf jaren geleden. Dat kan niet.

"Hoe? Hoe ben je hier beland?"

Vroeg Devon. Ik voelde tranen op komen. Gelukkig voelde ik wel dat ik met mijn gezicht weg van ze ben, dus zagen ze mijn tranen niet.

"Toen we klein waren. Gingen ik en Vera spelen in het bos. We gingen heel ver van huis. Opeens was er een storm. Uit het niets. We liepen terug naar huis. We moesten een rivier oversteken. De brug was gemaakt van touwen. Ik ging eerst en hield haar hand vast. De brug brak en we vielen het water in. Ik kon net een touw vangen en hield haar hand vast..."

Hij snikte. Mijn hart brak bij deze herinnering. Ik had jaren nachtmerries van deze gebeurtenis.

"het water trok aan mijn kleren en ik had het zwaar. Ik kon aan één ding denken. Mijn kleine zus daar weg halen. Ik riep naar haar om op me te klimmen. Ze klom op me en het lukte haar om aan de grond te geraken. Ik glimlachte naar haar en net wanneer ik mezelf wilde trekken. Om naar boven te komen kwam er een grote golf of zo iets aan. Ik verloor mijn grip en liet los. Ik hoorde haar mijn naam schreeuwen voor ik verdronk. Ik probeerde mezelf aan iets vast te klemmen, maar het lukte niet.

Na een paar minuten gaf ik het op. Opeens trok iemand me naar boven en gooide me op de grond. Ik kuchte water uit en keek naar boven. Jou vader had me gered en nam me mee onder zijn vleugel. Sinds dien had ik haar niet gezien. De nacht dat we haar ontvoerden wist ik niet dat zei het was. Alleen toen dat jij zei:

'waar is de dochter van Henry?'

Ik zuchtte en bestede geen aandacht aan die naam. Maar dan viel alles in elkaar. Mijn vaders naam was Henry en mijn zus naam was Vera. Toen wist ik het dat ze mijn zus was, maar ik kon niets zeggen."

Devon zuchtte en stond op. Ik kon niet meer en wilde in barsten uithuilen. Maar hij kon niet weten dat ik waker was. Dus ik zal verzinnen dat ik een nachtmerrie had. Ik schrok op en begon te wenen. Derek schrok ook en keek me bezorgd aan. Hij kwam naast me zitten.

"Wat is er? Had je een nachtmerrie?"

Ik knikte en drukte me tegen hem aan. Nu dat ik wist dat hij mijn broer was.
----------------------------
Duuus wat vonden jullie?
Schokken jullie toen jullie zagen dat hij haar broer is? Zet een emoji dat meest beschrijft jou gezichtsuitdrukking.
Dankje voor 2k!!