Deel 2 Hoofdstuk 54

6.2K 180 79
                                    

*18 jaar later*

P.O.V Aiden

"Riven! Kom op! Het duurt te lang!"

Riep ik naar mijn kleine broer Riven, die uit de winkel kwam met een sandwich.

"Sorry, ik spreek geen Frans of Marokkaans. Ik weet zelfs niet wat we hier doen."

Ik zuchtte en trok hem mee.

"Iemand zei dat mijn vader hier woont."

"Waarom zoeken we jou vader? We hebben toch Luca?"

Greinde hij. Ik gaf hem een stoot en hij kreunde. We liepen door de smalle straten van Marrakesh.

"Hij is jou vader. Niet de mijne. Ik wil mijn echte vader zien. Zelfs als het voor eventjes is."

Hij zuchtte en ik gaf hem een foto van mijn vader, Devon. Hij verliet mijn moeder 18 jaar geleden want hij dacht dat hij niet goed genoeg was. Luca zijn broer was als een vader voor me. Ik ben wel blij met hem als vader, maar niets is beter als de echte. In de straat vroegen we mensen als ze mijn vader op de foto zagen. Niemand weet wie hij is.

"Hey, you!"

Ik draaide om en zag iemand met veel kleren aan tegen de zon. Ik zag zijn gezicht niet die bedekt werd door vodden. De man leek boven de 40 te zijn.

"Sorry, did you see this man?"

Vroeg ik en duwde de foto zijn kant op. Hij nam die van me af en keek er naar. Zijn handen leken zoals hij van een oorlog kwam.

"I can bring you to him."

"Thank you."

Ik glimlachte en volgde de man. Ik keek rond voor Riven die met een man sprak. Ik trok aan zijn tas en sleurde hem mee. Hij struikelde, maar viel net niet. Hij vloekte binnen monds en stapte achter me. Na een uur van stappen, kwamen we aan de rijke buurt. Er waren er veel villa's. Alleen eentje was groter dan de andere. De man ging naar het grootste huis. We stapten naar de trappen en hij opende de deur. We gingen naar binnen, sloten de deur en keken rond. Opeens deed de man een pistool uit zijn mouw en hield die op ons gericht. Ik deed hetzelfde en hield het voor zijn gezicht.

"Waarom zoek je mijn baas Devon Sin?"

Vroeg de onbekende man.

"Ik moet met hem spreken. Het is zeer belangrijk."

Hij knikte en deed zijn pistool weg. Ik deed hetzelfde.

"Wie ben je jongen?"

Ik bekeek hem goed en probeerde een glimp te krijgen van zijn gezicht.

"Ik euh ben zijn zoon A-..."

"Aiden."

Onderbrak hij me. Ik fronste mijn wenkbrauwen. Hoe weet hij dat?

"Wat doe je hier?"

Vroeg hij nu verward en deed een stap naar me toe. Ik deed een stap weg en Riven keek naar ons van opzij.

"Ik ben hier voor mijn vader. Ik zoek hem."

Hij keek op en glimlachte. Hij haalde een vuist naar me op. Ik ontweek die en sloeg in zijn maag. Hij kreunde en sloeg me in mijn gezicht. Nam mijn hand beet en draaide die om. Ik kreunde en dan sloeg hem met mijn voet op zijn knie. Hij struikelde achteruit en lachte. Is hij gek of zo? Ik hield mijn handen in vecht positie en keek hem aan.

"Je bent goed getraind. Door Luca zeker. Mijn broer was altijd de beste."

Broer? Verward liet ik mijn handen vallen en keek naar hem.

"Pap?"

Hij glimlachte en deed zijn vodden uit waar hij nu in een dure tuxedo voor me stond. Hij knuffelde me en ik knuffelde hem terug. Na een paar minuten stopten we en hij legde zijn handen op mijn schouders.

"Wat ben je groot geworden. Je bent net zo groot als ik. Hoe is het met Vera? Jou moeder. Hoe is het met haar?"

Vroeg hij zacht en ik glimlachte.

"Mam is ok. Ze is.... gelukkig."

Hij knikte blij en wende zijn blik af op Riven.

"En wie ben jij?"

Riven kwam naar hem toe en gaf hem een hand.

"Ik ben de zoon van Luca oom Devon. Fijn om jou te zien."

Pap glimlachte naar hem en zei:

"Fijn om jou te ontmoeten. Dus wie wilt terug naar huis gaan?".

Vroeg mijn vader en ik glimlachte. Hij gaat mee om moeder te zien.

Het is al 2 dagen geleden toen ik mijn vader vond. We zijn nu onderweg naar huis van het vliegveld. We hadden veel gepraat over mij en wat mijn vader deed al deze jaren. Mijn moeder zal super blij zijn. De auto stopte en we stapten allemaal uit. Namen onze bagage en gingen naar binnen. Mijn vader bleef nog eventjes buiten om zijn oude huis te bekijken. Binnen kwam Luca naar me en gaf ons een knuffel.

"Hoe ging het? Hebben jullie hem gevonden?"

Ik glimlachte en knikte. Net toen ik iets wilde zeggen hoorde ik mijn vader Luca roepen.

"Devon. Je bent hier!?"

Vroeg hij verrast en ging mijn vader knuffelen. Vader zei iets in zijn oor en hij grijnsde en knikte.

"Devon?"

Hoorde ik mijn moeder vragen en vader keek naar boven met grote ogen. Hij glimlachte en ging naar de trappen waar mijn moeder van af ging.

"Schoonheid."

Zei mijn vader toen mijn moeder aan kwam en knuffelde hem.

"Ik heb je gemist."

Zei mijn moeder zacht en weende.

"Ik ook."

Zei hij dan. Nu is onze gezin compleet.

*3 weken later*

"Pap! Ik kan niet meer!"

Riep ik toen mijn vader naar me uithaalde met zijn hand. Ik ontweek die meteen en keek moe naar mijn moeder die aan de picknick tafel zat. Ze lachte me uit.

"Devon wees voorzichtig met hem."

Lachte ze en vader lachte mee. We gingen zitten. Voor dat vader zat viel Riven hem van achter. Vader trok aan zijn hand en hij viel op de grond.

"Volgende keer beter."

Lachte mijn vader en zat. Riven stond kreunend op en ging zitten. Oom Max en de ander kwamen met het eten naar tafel. Tante Danique sprak met haar dochter Noa. Ze was 16 jaar oud. Ze is zeer sterk en ik hou om haar te pesten. Ze is net een kleine zus voor me. Wat een fantastische leven hebben we eindelijk.
Ik hoop dat dat altijd zo blijft of niet. Dat zal ik later wel ontdekken.

----------------------------
Hey allemaal. Dit was het het laatste hoofdstuk van Mafia's Property. Ik hou van jullie. Bedankt voor wie heeft gestemd op mijn boek en er op gereageerd. Bedankt voor +18k lezers. Er wordt morgen een nieuwe boek gepubliceerd die heet "30 Day's In Captivity."

Mafia's Property 1 & 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu