Mafia's Property 1 & 2

Hoofdstuk 18

Ik viel flauw in twee sterke armen dat me omhelsden en ging de duisternis tegemoet
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
P.O.V Vera

Ik werd wakker en opende mijn ogen. Kijkend om me heen probeerde ik zien waar ik was. Ik knipperde een paar keer en keek naar boven. Devon staarde naar iets. Toen realiseerde ik dat ik op zijn schoot lag.

"Waar zijn we?"

Vroeg ik. Hij keek me zoekend aan. Zoekend naar verklaring. Ik keek nog een keer om me heen en zag dat we in een vliegtuig waren.

"Waarom?"

Vroeg hij droog. Verward keek ik naar zijn heldere ogen die naar een verklaring zochten. Dan begreep ik  wat hij bedoelde.

"Ik... ik wilde naar huis. Je brak me en ik kan niet gefikst worden."

Hij zuchtte en sloot zijn ogen.

"Zeg dat niet over je zelf. Je bent niet gebroken."

Hij keek naar buiten en zo eindigde onze gesprek. Ik zag een rode cirkel op zijn wang. Is dat lippenstift? Ik sloot mijn ogen. Hij was met een andere meisje. Misschien heeft hij gekozen om met iemand anders te zijn.

Na een paar uur waren we terug in Amerika. We gingen naar zijn grote villa, waar ik hem het eerste keer ontmoet had. Ik stapte naar binnen en zag de trappen. De herinneringen sprongen naar binnen en ik zuchtte diep.

"Jij daar neem haar naar de slaapkamer."

Zei Devon naar een meisje die mijn kant op kwam. Ze nam mijn koffer en ging weg. Ik volgde haar naar boven. Ze opende een deur en sperde mijn ogen. De kamer was zo groot en mooi. Het was een witte kamer dat leek op een luxe hotel kamer. Ik weet zelfs niet hoe ik het moet beschrijven.
Ik keek rond en opende een deur. Een inloopkast. Er waren kleren in. Mannen kleren?

Ik ging naar buiten naar het meisje die mijn koffer open deed.

"Waarom zijn er hier mannen kleren?"

Ze stopte met uitpakken en keek me aan.

"Dit is de kamer van heer Sin. Hij vroeg dat je met hem zal slapen."

Ik zuchtte en zat op een sofa naast de inloopkast. Waarom hier? Was het niet genoeg in Spanje.

"Je bent echt een geluksvogel."

Zei het meisje. Ik keek haar verbaasd aan.

"Vind je? Ik zit vast met hem en hij is de baas over me. Hij nam me van mijn familie weg."

Zei nam een kleed van de koffer en vouwde die.

"Jij bent het eerste meisje dat in zijn kamer mag slapen. Niemand anders mag. Vroeger was hij ook niet zo erg. Hij was liever, tot de incident."

Ik stond op en ging naar haar heen.

"Welke incident?"

Ze keek me geschokt aan en schudde haar hoofd.

"Ik mag er niet over praten."

Ik knikte en vroeg:

"Ik heet Vera en jij?"

Ze keek me bang aan. Ik weet niet waarom.

"Dorothy."

Ik glimlachte en zag iets op haar hand. Het was wel een snee wonde. Ik nam haar pols beet en keek er naar.

"Waarom deed je dat?"

Vroeg ik geschokt. Ze schudde haar hoofd.

"Ik deed het niet. Het was een straf van meneer Sin."