Mafia's Property 1 & 2

DEEL 2 Hoofdstuk 31

"Wie ben je?"
De man grinnikte
"Ik heet Luca. Luca Sin."
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
P.O.V Vera

Mijn ogen werden groot.

"Sin? Ben je Devon's broer?"

Hij grijnsde en knikte.

"Heeft hij veel over me verteld?"

Vroeg hij sarcastisch.

"Nee, hij zei zelfs niet dat hij een broer had."

Luca maakte een gebroken gebaar.

"Auw dat deed pijn."

Hij liet me los en ging een beetje achteruit. Hij scande mijn lichaam. Ik was nu in mijn nachtjapon. Die een beetje doorzichtig was. Er viel licht naar binnen door de badkamer, dus kon hij me perfect zien.

"Jij moet gaan."

Zei ik serieus en wikkelde mijn handen rond mijn borsten. Hij kwam dichter bij mijn gezicht. Hij drukte me tegen de muur en ik slaakte een gil.

"Dat is niet echt mooi van je prinses."

Zei hij dreigend. De deur ging met een ruk open. De seconde Devon, Luca zag trok hij zijn geweer uit en richtte die op zijn hoofd. Hij had weer zijn masker op gedaan. De masker die je Devon niet herkende. De totale vreemdeling stond weer voor me.

"Blijf van haar af. Wat doe je hier Luca?"

Vroeg hij koud en zielloos.
Luca gaf me nog een laatste blik en ging achteruit.

"Devon zo begroet je je grote broer niet."

Zei Luca kalmpjes en grijnsde.

"Het boeit me niet wat je voor me bent. Wat doe je hier?"

Luca deinsde achteruit en keek me aan.

"Ik hoorde dat je een oorlog zal krijgen door jou kleine bezit hier. Ik wilde weten wat zo speciaal was aan haar en nu zie ik het."

Zei Luca zijn blik glijdend naar Devon toe.
Ik keek naar Devon. wat oorlog?
Ik keek Devon verward aan en Luca zag mijn verwarde blik.

"Heb je het haar niet verteld? Devon waar zijn jou manieren?"

Luca draaide naar mij om en wilde spreken.
Devon lade zijn geweer en zei:

"Ik waarschuw je Luca. Één woord en je bent dood."

Luca lachte en keek Devon aan.

"Kom op Devon. Doe niet zo onbeschoft. Toen lukte het niet, dus nu ook niet."

Hij draaide naar me om en haalde een geweer uit en richtte die op mijn hart. Devon versterkte zijn grip.

"Ik doe het alleen voor de zekerheid."

Hij keek me aan en nam me op met zijn kille blik.

"Jou vader wilt jou terug naar huis nemen, maar Devon staat het niet toe. Jou vader verzamelt mensen bij elkaar om jou te bevrijden. Na alles laat hij je niet gaan."

Ik keek Devon ongelovig aan. Probeert mijn vader me terug te brengen en hij heeft niets gezegd. Hij had gezegd dat hij me niet wil. Hij had gelogen

"Devon ben je bereid om al jou bende op te heffen dan om mij te laten gaan. En nog over te liegen dat hij me niet zocht!"

Devon keek me niet aan maar wel Luca. Luca keek Devon met een serieuze blik aan en grijnsde.

"Begrijp je dat niet? Hij is bang om van jou te houden, maar hij is banger om jou je verliezen."

"ZO IS HET GENOEG!"

Riep Devon en schoot. Geschokt keek ik naar Luca die geraakt werd in zijn oor. Hij schreeuwde van de pijn en struikelde achteruit. Hij legde een vinger op zijn oor.

"Je bent bang dat ik haar van jou afneem als Jace. Geen zorgen. Dat zal ik doen na dat je dood bent."

Verward probeerde ik de stukjes bij elkaar te leggen. Wie is Jace? Luca ging weg naar het raam.

"Tot ziens Devon. Tot de volgende keer prinses."

Zei Luca en sprong. Devon staarde voor zich uit. Ik ging naar hem toe en raakte zijn arm aan. Hij ontspande en liet zijn geweer vallen.

"Devon ben je ok?"

Devon bewoog niet en trok zijn masker af. Nu zag ik de bekende Devon weer voor me.

"Rust wat uit."

Zei Devon en verdween uit mijn zicht. Ik wilde niet naar bed gaan, dus ging ik naar Derek. Ik opende de deur en glipte naar binnen. Ik ging naast Derek liggen en viel in slaap.

Ik voelde iemand me schudden en werd wakker. Opende mijn ogen en keek naar Derek. Hij glimlachte en vroeg:

"Goeie morgen slaap kop. Mag ik vragen waarom je gisteren bij me kwam slapen?"

Ik knikte en zat recht op. Ik keek hem triestig aan.

"Weet je wie Luca is?"

Hij keek me nog steeds hetzelfde aan. Ik dacht dat ik een sprankje van boosheid zag in zijn ogen, maar het verdween.

"Nee, waarom?"

Vroeg hij verward.

"Nou... hij was gisteren in mijn kamer en had een conversatie met hem en Devon."

Zijn kaak verstrakte en stond op.

"Ik moet Devon spreken. Zie je zo."

Derek ging weg en ik bleef alleen achter.
Dat was een leuk gesprek. Ik stond op en ging naar mijn kamer. Ging naar de badkamer en deed mijn routine. Toen ik naar mijn bed ging. Zat er een roze brief op. Ik nam de briefje en las het. Er stond op:

'Voor prinsesje. Als je meer wilt weten. Ga om middernacht naar het bos. Kom alleen.
~L

Iemand zag hier PLL zie ik. Zal ik gaan? Misschien wel. Ik kan geweer mee nemen. Wat kan er mis gaan? Toch?
Ik ging naar beneden en hoorde iedereen discussiëren over iets. Ik stopte bij de trappen en ging met de eten lift. Stapte er uit en luisterde af.

"We kunnen haar niet terug brengen. Ze is mijn zus!"

Zei Derek.

"Maar zei zijn haar ouders!"

Zei Demon.

"Ja haar ouders die haar verkochten wanneer ze wisten dat ze zal geboren worden! Ze wisten dat Vera zal geboren en dat maakte hun niet uit. Hier is ze veiliger bij mij."

Wat? Willen ze me terug brengen?
Ik was blij, maar ook triestig door wat ik hoorde. Als mijn ouders me echt verkochten toen ze wisten dat ik zal komen dan wil ik niet terug.

"En Luca? Je weet hoe gevaarlijk hij is. Hij heeft Jace vermoord!"

"Ik weet het. We moeten hem op sporen."

Voetstappen kwamen dichter naar de keuken en ik rende naar de lift. Ik stapte er in en drukte op de knop. De lift ging naar boven en ik stapte er uit.
Ik zuchtte en schrok door Devon die me aan keek.

"Wat deed je daar?"

Vroeg hij en vouwde zijn handen.
------------------------------------------------------
Hey. Sorry dat ik zo laat publiceer. Ik had geen telefoon. Ik hoop dat jullie me vergeven en dankje voor +7k.