Mafia's Property 1 & 2

Deel 2 Hoofdstuk 47

"Ga slapen. Het zal nog even duren. Door dat je bloed verliest word je een beetje moe."
Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
P.O.V Vera

Ik werd wakker, maar opende mijn ogen niet. Ik hoorde geen geschreeuw of voetstappen. Het enige wat te horen was was een piepend geluid van machines. Ik opende mijn ogen en keek naar mijn omgeving. Mijn arm had geen naald of buis in die. Er waren geen dokters en ik sliep op de zetel. Danique en Max lagen samen op één van de bedden te slapen. Ik stond kreunend op en ging naar Devon's bed.

Hij had een masker over zijn neus en mond en een buis die water kreeg door een soort zakje die vast hing in de lucht. Zelfs als hij gewond was lijkt hij alsof hij elk moment iemand kan vermoorden. Zijn zwarte haar viel op zijn ogen en ik deed die aan de kant. Wanneer word hij wakker? Ik boog voorover en kuste zijn voorhoofd. Ging uit de kamer naar de keuken. Derek zat op één van de stoelen met een hand op zijn wang. Zijn ogen waren gesloten en zijn mond hing een beetje open. Om hoe laat was hij klaar? Ik ging naar hem toe en trok aan zijn arm. Zijn hoofd viel en hij stote zijn voorhoofd op de tafel. Hij werd kreunend wakker en ik schoot in de lach. Hij keek me boos aan en ik ging tegenover hem zitten.

"Alles goed? Om hoe laat waren jullie klaar? Waren jullie de hele dag bezig?"

Vroeg ik bezorgd.
Hij grinnikte en keek me moe aan.

"Ja, de hele dag. 10 minuten gleden waren we klaar en ik kwam meteen naar hier."

Met grote ogen keek ik hem ongelovig aan en mijn mond viel open.

"Dus wat doe je hier!? Naar bed, nu!"

Hij glimlachte en stond op.

"Ja, mevrouw. Maar ik en de jongens gaan in tien minuten weg, dus blijf je alleen met Danique van nacht, goed?"

Ik knikte glimlachend en hij verdween door de deur. Ik stond ook op na tien minuten van dagdromen. Ik wil niet naar bed gaan. Wat zal ik doen? Misschien zal ik Luca eten geven. Ik ging naar de kast en haalde brood uit de la. Nam een gekookte ei dat Auguste gisteren kookte en snij die. Legde in de brood en nog een tomaat enzo en wikkelde die in een zakdoek. Geluid kwam van buiten en ik rende geschokt naar de voedsel lift. Deed die open. Stapte er in en sloot die terug. Ik wilde op de knop drukken, maar wilde weten wie het was.

"We gaan hem om 3 uur doden. Dan is er niemand in zijn kamer en is de grote Maffia baas dood."

Zei een stem en ik legde mijn hand over mijn mond om geen geluid te maken.

"Ja, is goed."

!@#$%^&*, de jongens gingen net weg. Wat nu!? Ik moet naar Danique gaan. Ik drukte op de knop en de lift ging naar boven. Ik stapte er uit en rende naar de ziekenkamer. Opende panisch de deur en Danique schrok.

"Vera! Cactus, je liet me schrikken!"

Ik ging naar binnen en sloot de deur. Ik ijsbeerde door de kamer en dacht na.

"Danique. We hebben een probleem. Iemand wilt Devon van nacht vermoorden."

Ze keek me met grote ogen aan.

"Wat!? We moeten de jongens bellen."

Ik kreunde en keek haar teleurgesteld aan.

"Gaat niet. De jongens nemen hun telefoons niet, omdat die geluid kunnen maken wanneer ze stil moeten zijn. Het zal voor hun te riskant zijn."

Ze zuchtte en ijsbeerde met me door de kamer. Idee!
Ik stopte en draaide naar Danique met een ruk om. Ze schrok en stopte op haar plek en bijna viel.

"We gaan Luca om hulp vragen."

Ze keek me met open mond aan.

"Ben je zeker?"

Vroeg ze bang en ik knikte. Rende naar buiten en ze volgde me. We rende naar de andere kant van het huis naar kamer 13. Opende de deur en sloot die achter Danique. Maakte de licht aan en Luca glimlachte. Toen hij Danique zag, keek hij me vragend aan.

"Luca we hebben jou hulp nodig."

Vragend keek hij me aan en ik zocht de sleutels van de handboeien. Ze waren aan de muur gehangen en ik liep naar ze toe en dan naar hem.

"Wat is er?"

Vroeg hij wanneer ik bezig was met de handboeien.

"Alle jongens zijn weg voor van nacht en ik hoorde twee mannen zeggen dat ze Devon gaan vermoorden."

Hij schrok en toen zijn hand vrij was wreef hij er in. Hij knikte dat hij mee doet en stond op. Hij trok me naar hem toe en kuste me. Ik haalde de sandwich tevoorschijn en hij glimlachte.

"Ik dacht misschien dat je honger had."

Hij knikte en nam de sandwich aan en at het op. Ik draaide me om en Danique keek me met open mond aan.

"Vera, Devon gaat hem vermoorden als hij dat ziet."

Ik zuchtte en knikte.

"Weet ik, maar je gaat het niet vertellen en we praten er later over."

We gingen de kamer uit op weg naar de ziekenkamer. Onder tussen ging Danique een trui halen voor Luca, omdat die van hem helemaal gescheurd was. We stapten naar binnen en Luca keek naar Devon.

"Ik hoop dat hij het haalt."

Zei hij sip en ik ging naar hem toe.

"Ik ook."

Zei ik en ik knuffelde hem. Hij kuste mijn hoofd en zocht iets.

"Wat zoek je?"

Vroeg ik en keek naar hoe hij door de kamer wandelde.

"Iets om die mannen te slaan."

Ik dacht na. Misschien zal een pistool van pas komen, maar van waar moeten we die brengen. De deur ging open en Danique kwam tevoorschijn. Ze sloot de deur en gaf de trui aan Luca. Hij glimlachte liefjes en nam die aan. Ze haalde opeens een pistool tevoorschijn en stak die Luca's kant op.

"Ik dacht dat het misschien van pas zal komen."

Luca knikte en ze glimlachte terug. Kwam naast me zitten en legde haar hoofd op mijn schouder. Ik keek naar de klok 11 uur 's avonds. Ik ben dood op en geeuwde.

"Wil je me nu vertellen over Luca hier?"

Ik kreunde en bewoog waardoor ze haar hoofd hief en me aan keek.

"Ik heb een probleem. Ik ben verliefd op Luca en Devon."
----------------------------
Hey! Dankje voor +13,9k en ik heb besloten om op hoofdstuk 53 te stoppen of niet heb ik niets om over te vertellen. Spijtig, maar zo is het. De laatste hoofdstuk is dan over 6 hoofdstukken. Hou van jullie.😍😘