Mafia's Property 1 & 2

Hoofdstuk 17

"Heb je ergens om te slapen?"
Ik schudde mijn hoofd.
"Kom dan meer."
Ik knikte en ging achter haar aan naar een steegje verder op.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
P.O.V Devon

"Hou haar tegen!"

Riep ik tegen mijn bewakers. Eentje kwam naar haar, maar ze ontweek hem en sloeg zijn gezicht met de deur. Ze rende naar buiten. Ik wilde achter haar aan lopen, maar voelde een pijnscheut. Derek hield me tegen.

"Je bent gewond. Ga naar jou kamer."

Derek hielp me naar mijn kamer of meer begeleide me. Eenmaal in mijn kamer plofte ik op de bed. Waar is ze heen gegaan? Ik ben zo boos op haar!

"Klaar."

Ik keek op en zag Derek naast me met verband en een schaar in zijn handen.

"Met wat?"

Vroeg ik verward. Hij keek naar mijn hand en keek ook verward terug.

"Ik heb jou schouder verbonden. Voelde je dat niet? Zag je me niet?"

"Nee. Ga weg, ik wil alleen zijn."

Antwoordde ik bot en stond op. Ik moet wat drinken. Ik ging naar de keuken en haalde whisky uit een kast. Goot het in het dicht bijzijnde glas en dronk op. Waar the !@#$%^&* is ze!

P.O.V Derek
Ik wilde terug naar binnen gaan naar Devon, maar hoorde veel geluid. Glas breken, stoelen, tafels misschien, foto's en nog veel meer. Ik denk ook de muur. Na een paar minuten stapte hij naar buiten. Hij had een boze blik en leek zoals hij elk persoon zal doden die tegen hem praatte. Hij stapte weg en ik keek naar binnen. Zoals gedacht alles was kapot. Och arme schoonmaakster.

Ik ging achter hem aan. We gingen naar de lobby en zagen onze mannen naar binnen komen. Ze gingen onze kant op. Waar is Vera?
Ze stonden voor mij en Devon in een rij. Devon keek ze één voor één aan.

"Waar is Vera?"

Vroeg Devon boos. Een man kwam naar voor en zei:

"Ze is ontglipt. Een meisje hielp haar."

Devon balde zijn handen en verstrakte zijn kaak. !@#$%^&* hij is boos. Hij draaide weg en met een ruk draaide hij om en gaf hem een klap. De bewaker draaide zijn hoofd naar links door de kracht van Devon's klap.

"Waar zagen jullie haar het laatste keer?"

Vroeg hij boos. De man keek hem aan.

"In een verlaten steegje."

Devon liep weg en zei nog dat ze het hem moeten laten zien.

P.O.V Vera
Het meisje dat me redde nam me mee naar haar huis. Ze gaf me wat te drinken en vertelde over haar zelf. Ze heet Alex en is 19 jaar als ik.

"Ik moet even gaan winkelen ik kom binnenkort terug."

Ik knikte en leunde naar achter op de sofa. Alex liep naar buiten en sloot de deur. Ze heeft een kleine mooie appartement. Ik stond op en keek wat rond. Zo saai. Ik ging naar de sofa en lag. Waar ben ik beland? Eerst werd ik ontvoerd door 4 jongens plus mijn broer. Dan nog verkracht door een klootzak en...
Ik stond met een ruk op en voelde de paniek op borrelen. WAT ALS IK ZWANGER BEN MET DEMON'S KIND!?
Maar dat kan niet. Ik voel niets of zal het wel komen. !@#$%^&*, hoe ben ik er nu op gekomen. Ik stond op en rende naar de badkamer. Ik zocht in de kasten en vond een zwangerschap test. Ik deed de test en wachtte af. Na een paar minuten liet het een streep zien. Dat betekent dat het negatief is. Gelukkig!

Ik ging terug naar de sofa en sloot mijn ogen. Wat als Devon me vindt? Wat zal hij doen? Nee Vera niet over denken. Hij zal je niet vinden. Hij... stop over hem te denken. Met zijn mooie heldere ogen en zwarte haar. Zijn sexy lippen en zijn god !@#$%^&* lichaam... STOP! !@#$%^&*! Ik ben slecht in stoppen. Ben ik verlieft op hem? Of niet? STOP GOD !@#$%^&* IT! Ik draaide om en probeerde niet na te denken. Dan viel ik in slaap.

Ik hoorde een deur open gaan en opende mijn ogen. Alex kwam naar binnen en ik glimlachte. Ze keek me bang aan. Ik stapte naar haar toe om te zien wat er gebeurde. Toen kwam Devon naar binnen. Tranen prikte mijn ogen en ik stapte achteruit.

"Hoe...?"

Devon keek me levenloos aan en zei:

"We zagen jou vriendin. Mijn mannen herkenden haar en ze bracht ons naar hier."

Ik keek naar Alex dat huilde.

"Hij had gezegd dat hij mijn familie zal vermoorden als ik dat niet zei. Het spijt me."

Huilde ze. Ik knikte.

"Het is goed ik vergeef je."

Devon kwam een stap vooruit en ik nam het dichtstbijzijnde voorwerp. Een lange lamp en hield het boven mijn hoofd.

"Vera we moeten gaan."

Zei hij koeltjes. Hoofd schuddend probeerde ik niet meer te huilen.

"Nee! Je hebt mijn leven verwoest! Wat wil je van me!? Wat heb ik gedaan dat je mij wilt!?"

Zei ik dan huilen, want ik kon het niet langer in houden.

"Je bent mijn bezit. My property!"

Hij stapte naar mij. Ik had geen kracht om de lamp naar hem uit te halen. Hij nam het van mijn hand en streek mijn wang. Hij suste naar me en zette een hand op mijn rug. Hij drukte me tegen zich aan en leunde naar mijn oor.

"Alles komt goed als je naar me luistert."

Hij deed een stap achteruit en keek me aan.

"Kom je nog?"

Ik kon niet bewegen en voelde mijn benen niet meer. Ik zakte door mekaar en werd gevangen door Devon. Hij drukte me tegen zijn borst en hield me vast op een bruid stijl op. Ik hoorde bijna niets, alles was wat gefluister in het duisternis. Ik drukte mezelf tegen iets aan.

"Ik zie niets."

Fluisterde ik hijgend. Ik hoorde een vaag gefluister van iemand zeggen:

"Ik hou van je, Vera."

Zei iemand. Ik weet niet wie. Het leek van ver te komen, maar toch van dicht. Of omgekeerd.
Ik viel flauw in twee sterke armen dat me omhelsden en ging de duisternis tegemoet.
----------------------------
Devon heeft haar gevonden!😱😱
Comment jullie reactie en vergeet niet te voten.
Dankje voor +2,5k.