Mafia's Property 1 & 2

Deel 2 Hoofdstuk 52

Ik deed haar nacht japon uit en trok haar er af naar de douche. Dat zal nog leuk worden.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
P.O.V Vera

Ik werd wakker naast Devon die met mijn haar speelde. Ik keek naar zijn ogen en smolt.

"Hey."

Mompelde ik en hij glimlachte.

"Hey."

Mompelde hij terug met zijn sexy ochtend stem.

"Wat gaan we doen vandaag?"

Vroeg ik zacht en nestelde ik tegen Devon. Hij zuchtte en zat recht op om tegen de muur te leunen.

"Ik moet jou iets vertellen over Luca."

Verast werden mijn ogen groot en ik keek hem vragend aan.

"Wat is er met Luca?"

Vroeg ik zacht en ging naast hem zitten.

"We kunnen misschien de oorlog niet winnen, maar we hebben een idee gehad om een bom in Victor's huis te zetten. Dan misschien winnen we, maar Luca zal de ontploffing misschien niet halen."

Mijn adem stokte en ik had tranen in mijn ogen. Ik snikte en keek Devon ongelovig aan.

"Gaat hij zichzelf opofferen?"

Devon knikte en ik snikte. Ik probeerde de tranen tegen te houden. Mijn hoofd deed pijn doordat ik zo veel probeerde. Hij deed een hand op mijn schouder en trok me naar zich toe. We zaten zo een paar minuten tot dat hij stond en naar de badkamer ging. Ik bleef zitten op het bed en keek naar de badkamerdeur. Devon kwam er uit helemaal klaar en ging naar de deur.

"Ik ga eventjes naar Derek."

Ik knikte wanneer hij weg ging. Hij sloot de deur en ik weende. Waarom doet Luca dat? Hij moet het niet doen. Niemand vroeg hem om dat te doen. Iemand klopte op de deur en ik keek meteen er naar. Ik maakte mijn tranen droog en mompelde een binnen. De deur ging open en Luca kwam tevoorschijn. Hij glimlachte naar me en kwam naar binnen na dat hij de deur sloot.

"Hoe gaat het? Heeft Devon het verteld?"

Ik knikte en hij kwam naast me zitten. Hij keek me met meelevende ogen aan.

"Het spijt me. Ik moet het doen."

Ik knikte en keek naar hem op.

"Ik weet het, maar op het moment dat iemand jou zegt dat je het niet moet doen. Doe het dan niet."

Zei ik zacht en hij knikte. Hij trok me op zijn schoot en ik nestelde tegen hem aan. Ik voelde zijn warmte tegen mijn lichaam en ik smolt er van.

"Wil je misschien gaan eten?"

Ik knikte en glimlachte. Ik deed mijn kleren aan en we gingen naar beneden. Danique, Max, Oliver, Tyler en Damon waren aan tafel al. Alleen Derek en Devon niet. We zaten naast de andere en begonnen te eten. Na het eten hadden we niets te doen, dus zaten we lui op de sofa en keken een film. Ik telde elk minuut totdat Luca moest gaan. De tijd verloop en het was al 7 uur en Luca moest nu weg gaan.

"Ik ga eventjes naar boven. Ik kom zo en dan ga ik meteen."

Zei Luca en ging weg. Ik knikte en de andere ook. Devon keek zenuwachtig rond.

"Ik kom zo."

Zei Devon en hij ging ook naar boven. Ik stond naast Damon aan de computer.

"Vera test de oordop."

Vroeg hij en duwde die mijn kant op. Ik knikte en nam de oordop en legde die in mijn oor.

"Test test."

Hoorde ik Damon in mijn oor zeggen en ik knikte. Devon kwam naar beneden en ging naar me toe. Nam de oordop en ging terug. Luca kwam ook naar beneden en stapte naar Devon toe. Ik ging naar Luca en knuffelde hem.

"Ik hoop dat je het overleeft."

Zei ik zacht en hij antwoordde zelfverzekerd:

"Dat zal ik ook."

Hij kuste mijn voorhoofd en zei dan gedag aan de andere. Ze gingen terug naar hun plaatsen. Ik leunde tegen Devon aan. Hij draaide me om en glimlachte.

"Geef me een knuffel."

Zei hij zacht. Verward deed ik wat hij zei en hij knuffelde me hard.

"Geef me een kus."

"Waarom?"

Vroeg ik verward en begon ongerust te worden. Ik kuste hem en hij legde zijn handen op mijn heupen.

"Zeg dat je van me houdt."

Ik glimlachte en gaf hem een kleine kusje op zijn lippen.

"Ik hou van je."

Zei ik zacht en hij glimlachte. Devon keek naar Luca en ik begreep dat ze wilden praten. Ik ging naar Damon toe in de andere kamer en knikte naar Luca. Na een paar minuten hoorden we Luca schreeuwen.

"Devon! Stop!"

Ik rende naar de deur en zag Luca op de grond en Devon die door de deur glipte. Ik rende naar de deur en probeerde die te openen.

"Devon wat doe je!?"

Schreeuwde ik en bonste op de deur.

"Het spijt me Vera. Ik moet het doen. Ik hou van je. De deur zaal binnen 20 minuten open gaan."

Wat doet hij!? Ik trapte tegen de deur en schelde.

"Wat doet hij!?"

Vroeg ik en draaide om. Luca stond op en keek triestig naar me.

"Hij gaat het huis ontploffen."

Wat!? Ik rende naar Damon die aan de deur geschokt stond te kijken.

"Kan je de deur open doen?"

Damon keek aarzelend naar de deur en krabde zijn hoofd.

"I...ik kan het proberen. Dit heeft Devon ontworpen. Dat houdt ons in het huis. Er is geen uitweg. Het is heel moeilijk om die te openen."

"Dus probeer. Derek, wij praten met Devon."

Ik ging naar de microfoon en zei:

"Devon hoor je me?"

Vroeg ik zacht. Er was geen antwoord.

"Devon?"

Vroeg ik nog een keer na een korte stilte.

"Vera?"

Zei hij schor en ik zuchtte opgelucht en mijn hart klopte tekeer.

"Devon wat doe je? Kom terug."

"Ik kan niet. Ik ben er bijna. Ik ga het doen. Je kunt me niet overhalen om het niet te doen."

Ik slikte een brok weg.

"Ga naar Derek en leg me uit wat ik moet doen."

Vervolgde hij en ik mompelde een ok. Ik liep naar Derek die de plattegrond had en een computer.
Laten we beginnen.
----------------------------
Wat gaat er gebeuren met Devon!?
Wat doet hij!?
Dankje voor 16,6k