Hoofdstuk 22 + Q&A

8K 208 52
                                    

Ik slaakte een gilletje en hij zette me neer. Hij is zo schattig en lief. Hoe zag ik dat eerder niet?
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
P.O.V Devon

Ik werd wakker en keek naar rechts. Dorothy lag naast me te slapen. Ik stond op en keek naar mijn horloge. Een moeilijk geval met weinig licht. Het was al 6 uur in de morgen Ik nam mijn kleren en ging naar mijn kamer. Ondertussen passeerde ik Vera's kamer. Stopte en deed de deur open. Ik zag dat de deken zachtjes op en neer ging, dus ze sliep nog.

Ik ging weg naar mijn kamer en deed mijn ochtend routine. Na een uur ging ik naar beneden.

"Oliver stop! Niet eerlijk!"

Riep Vera van de keuken. Stapte naar binnen en zag Oliver en Vera met aardbeien gooien. Toen ze mij zagen stopten ze meteen. Vera keek naar beneden en dan naar Oliver.

"We wilden net weg gaan."

Zei Vera en sleurde Oliver weg. Wat hebben deze twee? Ik hield Oliver vast aan zijn arm en zei:

"Ik zie je aan de deur binnen 5 minuten."

Oliver knikte en ging achter Vera aan. Wanneer ze verdwenen, kwam Auguste naar buiten.

"Ha Devon ik..."

"Hou je mond Auguste. Ik heb geen trek in ontbijt alleen koffie."

Hij knikte en maakte snel koffie. Na een paar minuten dronk ik het op en ging naar buiten. Bij de voordeur zag ik Vera en Oliver kussen. Dat maakte me boos. Ze stopte de kus.
Ik ging naar ze heen en Vera keek me met grote ogen aan. Ik drukte Oliver tegen de deur.

"Devon wat doe je!?"

Schreeuwde Vera. Ik leunde naar Oliver's oor en fluisterde:

"Blijf uit haar buurt of zal je naar kamer 13 gaan."

Hij knikte en ik liet hem los. Vera hield hem vast dat hij niet zal vallen.

"Wat heb je? Ga met al die hoers van je naar waar je maar wilt, maar laat me met rust. Laat me zijn met wie ik wil."

Ik zuchtte en stapte weg naar de auto. Oliver volgde me naar de auto en stapte in. Ik reed weg en focuste op de weg.

"Waarom doe je zo?"

Vroeg Oliver zonder excuus.

"Wat?"

Vroeg ik geïrriteerd. Hij zuchtte.

"Je weet wat ik bedoel. Sinds ze hier is gedraag je je anders. Ik heb gehoord wat er in Spanje gebeurde en zo. Je houdt van haar."

Ik lachte en bestede geen aandacht aan hem.

"Je bent bang om weer van iemand te houden."

Ik stopte de auto en trok mijn pistool uit. Ik richtte het op zijn hoofd en hij schrok.

"Je bent bang dat ze dood zal gaan als ze bij jou is, maar je wilt haar ook heel erg."

"HOU JE MOND!"

Riep ik gefrustreerd.

"JE WILT HAAR NIET KWIJT RAKEN ALS ANITA!"

Ik schoot naar de raam en het brak in duizend stukjes. Oliver hield zijn mond. Starend naar de weg dacht ik over Anita.
Ik startte de motor en reed. Ik sprak niet ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik voelde me weer alleen.

We kwamen aan een oude gebouw. Mijn mannen stonden buiten, op me te wachten. Ik stapte naar buiten gevolgd door Oliver. Boos ging ik naar binnen. Er was daar een man die op een stoel zat en twee achter hem. Hij stond op en verwelkomde me.

"Heb je het?"

Vroeg ik kalmpjes. De man knikte. Ik moet vandaag geweren krijgen van Victor een andere maffia baas. Dat zijn zijn mannen. Ik heb de geweren van hem gekocht.

"Alle geweren zijn in de dozen."

Vervolgde de man. Met een snelle beweging haalde ik mijn geweer uit en dode alle drie mannen.

"Meneer Sin als Victor er achter komt zal hij..."

Begon één van mijn mannen.

"Hij zal het niet doen omdat hij bang is. Nu neem de geweren weg van hier."

Hij knikte en de andere mannen namen de dozen. Ik nam mijn auto en reed terug naar huis. Oliver ging met iemand anders. Moest hij nu echt over haar beginnen? Hij wist hoe hard het voor me was.

Thuis aangekomen ging ik gelijk naar de training kamer. Nam box handschoenen en sloeg de boxszak. Zonder te stoppen sloeg ik de boxszak achter elkaar. Dan gaf ik nog een laatste schop en het vloog weg. Ik deed mijn handschoenen uit en knielde neer. Hield mijn handen op mijn hoofd. Proberend om haar lach uit mijn hoofd te krijgen. Ik moet haar uit mijn hoofd halen. NU!

"AAAAAAARRRGGGGGGGG!"

Ik sloeg de muur met mijn blote hand en voelde een pijnscheut. Er kwam een gat in de muur te staan.

"Devon!?"

Ik keek om en zag een engel. Een engel die me kwam bevrijden. Vera... Vera rende naar me en bestudeerde mijn hand. Die zat onder de bloed. Ze keek me boos en tegelijkertijd bezorgd aan.

"Wat is er? Waarom deed je dat?"

Vroeg ze. Ik kwam terug in de realiteit en trok mijn hand terug.

"Niets aan de hand."

"Natuurlijk, je gedraagt je als een klootzak. Slaapt met ieder meisje dat je ziet. Je probeert iedereen bang te maken en er is niet aan de hand. Wa-...."

Ik kuste haar zacht en ze hield haar mond. Ze leunde naar achter en keek me verward aan.

"Wat was dat?"

Ik zag een flits van boosheid in haar ogen, maar het ging weg.

"Het spijt me."

Ze schrok.

"Heb je net..."

"Ja en nee. Ik wil je alles vertellen, maar dat kan niet. Niet nu... Ik wil zo er, maar ik kan het niet... "

Ze zuchtte en zat op haar benen.

"Omdat je dat niet kan door je werk."

"Nee, omdat ik bang ben. Ik hoop dat je me op een dag zal vergeven."

Ik stond op en liep weg naar mijn badkamer. Deed mijn kleren uit en douchte. Het is al lang geleden dat ik mijn gevoelens uit. Ik stapte uit de douch. Deed een handdoek rond mijn heupen en ging naar de inloopkast.

Ik hoorde geklop en riep 'binnen'. Vera stapte naar binnen en keek me aan.

"Waarom doe je zo?"

"Hhhh ik kan het niet vertellen. Ik kan niet terug gaan naar het moment."

Ze kwam dichter naar me en ging voor me staan. Legde een hand op mijn borst en vroeg:

"Naar welk moment?"
------------------------------------------------------
Hey dus als je ziet is het nog niet te laat om nog vragen te stellen aan iedereen of aan mij. Dus vergeet niet om te vragen.
En wat denken jullie dat het moment zal zijn? Over war gaat die? Laat het me weten en dankje voor +3,8k. Love you😘

Mafia's Property 1 & 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu