Mafia's Property 1 & 2

Deel 2 Hoofdstuk 34

Ik was boos op mezelf. Ik sloeg de muur en er kwam een gat in. Ik liep naar de geweer kamer en nam een pistool. Schoot naar de muur tot dat ik een beetje rustiger werd. Ik moet weten als ze leeft of niet.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
P.O.V Vera

Zwart.

Alles wat ik zag was zwart. De duisternis rond me en ik weet niet hoe te ontsnappen. Een licht gevoel in mijn hoofd zegt dat het tijd is om wakker te worden, maar het is te moeilijk. Ik probeer en laat mijn vinger bewegen. Nog een ving en nog één, totdat mijn hand beweegt. Mijn ogen worden lichter en ik open mijn ogen. Kijk rond en zit recht op. Kreunend bleef ik stil en keek om me heen.

Waar ben ik? Aaauuuuww. Mijn rug doet zeer pijn. Ik lag terug in het bed en de deur ging open. Mam ging naar binnen met koffie in haar handen. Ik glimlachte naar haar toen ze me zag. Ze wast misschien zeer verrast want ze liet haar koffie vallen.

"Alles goed?"

Vroeg ik ongerust. Ze gilde en rende naar me toe. Ze knuffelde me en weende. Kreunen liet ze me weer los.

"Je bent eindelijk wakker."

Zei ze wenend. Eindelijk? Hoe zo eindelijk?

"Mam. Hoe lang was ik..."

"Twee maanden."

Ik schrok me rot. Wat? Ik had tranen in mijn ogen.

"Hoe? Wat... Devon? Pap?"

Ik kon geen zinnen maken door de schrok. Ze keek me triestiger aan.

"Vera. Jou vader heeft het niet gehaald."

"Wat?"

Vroeg ik verward. Niet gereed om dat te krijgen als antwoord. Dat kan niet. Ik weende en knuffelde mam. Papa is dood. Ik kan het niet geloven.

"Wie? Wie deed dat?"

Ze keek me gebroken aan en sloot haar ogen.

"Devon Sin."

Mijn hart viel. Devon?

"Nee, nee, nee, nee, nee. Dat is niet waar. Mam zeg dat het niet war is."

Ik weende heviger en schokte. Ik kon niet ademen. Ze schudde haar hoofd en opende haar ogen. Hij vermoorde mijn vader.
Geen adem! Moet lucht! Dacht ik en stond op naar de balkon. Ik ademde de frisse lucht in en schokte minder. Mijn moeder legde haar hand op mijn rug om me gerust te stellen.

"Ik ga jou wat eten klaar maken. Ik wacht wel op je wanneer je klaar bent."

Knikkend keek ik naar mijn moeder. Ze ging weg en sloot de deur. Devon heeft mijn vader vermoord. Wat moet ik nu. Boos op hem zijn? Ik ben verward er zijn twee maanden voorbij. Hij heeft me misschien al vergeten. Hij ging misschien verder. Misschien heeft hij met vrouwen sex gehad. Met die gedachten over Devon ging ik naar beneden. Mijn moeder zat aan tafel. Ik ging naast haar zitten.

"Mam weet hij dat ik leef?"

Ze schudde haar hoofd.
Ik knikte en begon te eten. Alleen nu voelde ik dat ik honger had. Ik at snel door de honger. Ik voelde me nooit zo hongerig. Na het eten maakte ik mijn bord schoon.
Mijn moeder zei tegen me dat ik moest gaan zitten, dus dat is wat ik deed.
Ik zat tegenover haar. Ze zat en slikte. Ze begon te praten.

"Vera. Ik heb besloten om je naar Europa te sturen. Je gaat daar werk zoeken. Ik geef je wat geld en je begint opnieuw."

Ik glimlachte maar mijn glimlach vertrok meteen.