Mafia's Property 1 & 2

Deel 2 Hoofdstuk 36

Ik keek over de rand en Devon keek me aan. Met een intense blik. Ik gleed terug in mijn stoel en nam een tijdschrift. Straks landen we terug.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
P.O.V Vera

De vliegtuig landde na een paar minuten. We stapten uit en ik keek gespannen rond. Zoekend naar een vluchtweg. !@#$%^&*, we gaan meteen in de auto. Devon nam mijn arm beet en trok me mee. Ik zuchtte en stapte naar binnen. Devon zat naast me en Demon voor me. Ik was moe en probeerde mijn ogen open te houden. Mislukt. Mijn ogen gingen dicht en ik ademde rustig in en uit, maar viel niet in slaap.

"Slaapt ze?"

Hoorde ik Demon vragen.

"Ik denk van wel."

Antwoordde Devon.

"Je weet dat ze alles zal doen om weg te lopen."

Ik hoorde Devon zuchtten en raakte mijn wang.

"Ik weet het, maar ze moet weer thuis voelen bij mij. Ze is van mij en niemand neemt haar van me af zelfs zij niet."

Dan was het stil en viel ik in slaap.
Ik werd wakker en keek slaperig rond. Ik zag Devon's gigantische huis en de kleine trappen. Ik was op Devon's borst beland. Ik weet niet hoe, maar het maakt me niet uit. Ik stapte uit de auto en keek hypnotisch naar de trappen. Flitsen van het verleden kwamen tevoorschijn en ik deinsde achteruit. Geschokt botste ik tegen iemand en klemde me vast aan hem. Hij nam zachtjes mijn hand vast. Ik hief mijn hoofd naar boven en zag Devon naar me kijken. Ik maakte me van hem los maar hij hield nog steeds mijn hand vast. We liepen samen naar binnen. Het was stil. Toen hoorde ik iemand gillen.

"CACTUS!!"

Ik keek naar rechts en glimlachte toen ik Danique zag naar me toe lopen. Ze sprong op me en ik knuffelde haar.

"Ik dacht dat je dood was."

Fluisterde ze. Ik lachte en antwoordde:

"Zo snel kom je niet van me af."

Ze maakte haar zelf los en glimlachte.

"Leuk dat je terug bent. Ik had niemand hier meer om te plagen."

Max kwam naar mij en omhelsde me. Ik glimlachte en keek hem blij aan.

"We hebben ook een kleine verrassing voor je."

Ik keek ze gek aan. Verrassing? Wat kan dat nou weer zijn. Danique hief haar hand omhoog en ik zag een diamanten ring glinsteren.

"Wacht. Wat!? Heb je...?"

Max knikte en ik sprong op Danique.

"GEFELICITEERD MEID!"

Ze lachte en ik liet haar los.

"Wanneer is jullie huwelijk?"

Danique en Max lachten.

"Vandaag suffie. Je bent net op tijd gekomen."

Ik lachte en voelde me opeens duizelig. Ik wankelde achteruit en werd gevangen door Devon.

"Vera. Ben je in orde?"

Vroeg Max bang. Ik kwam weer bij en stond op.

"Ja, ik was een beetje duizelig
g- geworden."

Danique glimlachte.

"Ga dan slapen. Je krijgt later jou jurk wel."

Danique ging weg en ik ging met Devon naar boven. Ik wilde naar mijn kamer gaan maar hij nam me naar zijn kamer toe. Ik ging op zijn bed liggen maar viel niet in slaap. Ik keek gewoon wat rond. Devon zag dat ik niet in slaap viel, dus kwam hij naast me liggen. Ik nestelde me tegen hem aan. Wat is hij gespierd zeg. Hij deed zijn hand op mijn rug en tekende onzichtbare cirkels. Ik voelde me slaperig en glimlachte. Na een tijdje viel ik in slaap.