opposite » moonbyul & seokjin

opposite 27 ➸ bittersweet

antaebayotics: sup mga bobo yes po bohai pa po aq hihe sensya sa matagal na update (last last year pa ata yung last update what the fluck?) pero yey heto na! enjoy po hehehe!

「 Moonbyul's POV 」

Napag desisyunan ko na sa bahay muna namin ako mag stay at lumayo sa dorm. Gusto ko kasi bisitahin si mama at kuya dahil namimiss ko na ang pag comfort nila saakin tuwing nalulungkot at down ako pero sadly, wala sila dito. May businesses related trip kasi silang pinuntahan kaya ako lang ngayon ang tao sa bahay.

Feeling ko rin kasi kapag napatagal ako sa dorm at doon ko mailabas ang aking sama ng loob baka hindi lang yung kwarto ko yung mabulabog ko, baka buong dorm namin ay mabaligtad ko sa sobrang inis. Alam kong sa mga oras na ngayon ay alalang-alala na sila saakin dahil wala akong iniwan na paabiso o ano pero kasi gusto ko munang maging mapag isa.

Pati ewan ko ba, kapag talaga may problema ako hindi ako sanay na mag open up sa mga kaibigan or closest friends ko. Pakiramdam ko kasi ay nabobother ko lang sila. Parang abala lang ako sakanila sa halip na wala silang problema. Kaya ayon, natuto ako na wag mag vent ng emotions. Pati ayos na rin yon kasi hindi naman all the time eh dapat naka depende ako sa ibang tao. Dapat ay matuto rin akong tumayo sa sarili kong mga paa paminsan minsan.

Ang soothing din sa pakiramdam kapag mag-isa. Mas nakakapag isip ako ng maayos at nakakapag nilay-nilay ako sa mga pangyayari.

That night, I cried my heart out, asking myself why? Ano bang ginawa ko at parang galit na galit sa akin ang mundo? Sa pagkakatanda ko naman ay wala akong ginawang masama para matamo lahat ng sakit na ito.

Tanga ko lang kasi obviously he hates me ever since. Simula naman noong una halatang ayaw niya saakin. Ako lang itong bobo na umasa.

Three days na ang nakalipas simula nung nangyare iyon.

Hindi rin ako pumasok simula noong wednesday dahil nawawalan talaga ako ng gana makisalamuha sa mga tao kaya tatlong araw na rin akong absent sa school.

Napabuntong hininga nalang ako habang nanunuod ng anime na di ko na nauunawaan ang daloy ng istorya dahil gusto ko lang ng mapagtutuunan ng pansin kaso di pa rin ako madistract at naiisip ko pa rin siya.

"Putanginamo jalibe." saad ko habang nakatingin sa cup ng jollibee. hayop na 'to ngingiti ngiti pa saakin na parang nang-aasar. Ano kaya ang sekreto neto at palagi siyang masaya at parang walang problema? sana all lahat masaya.

Naisipan kong tumungo saglit sa kusina at nasipa ko lahat ng kalat sa sahig galing sa mga pinag oorder ko mula sa fast food chains.

Ilang araw na rin pala akong puro fast food lang ang kinakain. Ano pa nga bang inaasahan mo sa babaeng hindi marunong mag luto?

Ang nice no? Ako rin ang sumisira sa sarili ko.

Unti-unti kong pinapabayaan ang aking edukasyon, sinisira ko rin kalusugan ko, pinagtatabuyan ko palayo mga kaibigan ko, at higit sa lahat ay yung hinayaan ko yung sarili ko na umasa sa taong akala ko ay pareho kami ng nararamdaman.

Minsan sa sobrang sakit na parang gusto ko nalang tapusin ang lahat kaya kinuha ko yung kutsilyo sa kusina

at