Love ıs love 2 // ziamayne

Kendine güven payne..

"Sevgilim somurtma ama bunu konuşmuştuk"

"Evet konuştuk ama yardım etmelerine gerek yok. Biz kızımıza kendimiz bakabiliriz. Hem annelerimiz ve senin kardeşlerin var.. Onlara ihtiyacımız yok" zayn gözlerini devirip çalan kapıyı açmak için mutfaktan çıktığında bir kaç saniye sonra bende peşinden gittim. Harry ve louis ve louis'nin kucağındaki kumral mavi gözlü bir bebekle oldukça sevimli görünüyorlardı. Siyah kanepeye oturduklarında bizde zayn ile üçlü koltuğa oturduk. Ah meleğimiz uyuyordu.

"Nasıl gidiyor Lee. Alışabildiniz mi?" Louis içten bir şeklde benimle konuşuyordu ama harry zayn'e çok tuhaf bakıyordu.

"Alıştık loueh.. Tabii hala biraz zorlansakta ona bakmak çok zevkli" samimi bir şekilde güldüğünde bende gülümsedim.

"Beatrice bize alışana kadar bizde çok zorlandık." Tam bu anda harry gözlerini devirip bana tuvaletin yerini sordu. Ikimiz yukarı çıkıp tuvaletin önüne geldiğimizde alaycı bakışları ile beni süzmeye başladı.

"Ee Lee. Zayn'le aranız nasıl? Evlilik nasıl gidiyor?"

"Çok iyi. Mutluyuz. Sizin ki nasıl Lewis'in mutlu olduğu her halinden belli ama-'

"Ona Lewis deme!" Kaşlarım şaşkınlıkla kalkarken omuz silktim. Tam giderken söylediği sözle kan beynime sıçradı.

"Zayn hala sert mi? Yani benimle olduğunda canım çok acırdı ve bir kaç gün yürüme zorluğu çekerdim" yumruklarımı sıkarak ona döndüm.

"Bunlardan sanane! Siz geçmişte kaldınız bunları merak edemezsin! Derdin ne senin?! Birden ortaya çıkıp nasıl hiçbirşeyi yaşanmamış sanki yıllardır dostumuz gibi davranıyorsun ?!"

"Upps. Sakin ol payne yoksa kendine güvenmiyor musun?"

"Harry sabrımı zorlama."

"Zorlasam ne olur!? Ne yaparsın" sakinleşmek için gözlerimi kapatıp zayn'in gülümsemesini düşünmeye çalıştım.

"Sana istediğini vermeyeceğim!" Hızlı adımlarla aşağı inip zayn'nin yanına oturdum. Bir kaç dakika sonra kıvırcık saçlarını karıştırarak aşağı inip Louis'in dudağına ufak bir öpücük bıraktı.

"Aşkım kalkalım mı annem bekliyor" louis başını sallayıp kızını kucağına alıp bana elini uzattı. Samimi bir şeklide onunla vedalaşıp Harry'nin elini hafifçe sıkıp ellerimi arka cebimde soktum. Sonunda gittiklerinde rahat bir nefes verip ellerimle yüzmü kapatıp koltuğa oturdum. Tanrım tüm bu eziyet ne zaman bitecek!? Mutlu olmak istiyorum..