Love ıs love 2 // ziamayne

Ayrılalım...

"Bu saçma kuruntuların beni delirtiyor liam! Sana kaç kere söylemem gerekiyor ?! Harry umrumda değil!"

"Peki neden onun şu saçma yardım teklifini kabul ettin?! Neden gerek olmadığını söylemedin?.."

"Şu an konumuz bu değil!"

"Konumuz tamda bu zayn! Konumuz bu!.. Onun yüzünden ne kadar çok acı çektik unuttun mu?. Seninle birlikte bende kötü günler geçirdim. Herşey düzelmiş ve yoluna girmişken neden onu hayatımza dahl ettin?!" Sinirli gözlerini gözlerime diktiğinde sertçe yutkundum.

"Sana yanımda olma dediğimi hatırlıyorum. Git ve beni kendi halime bırak demiştim. Ama sen ısrarla yanımda kaldın. Eğer istemiyorsan seni zorla tutmuyorum burada! Sana kendimi anlatmaktan yoruldum." Neler söylüyordu böyle.. Beni zorla tutan yoktu demek.. Tanrım geldiğimiz duruma bak!

"Demek beni tutan yok öyle mi?.. Zayn biz sevgili değil evliyiz. Beni ne kadar kırdığının farkında mısın?"

"Kırılmak istemiyorsan bana biraz olsun güvenmen gerek.. Ben onun teklifini kabul ettim çünkü, ona bizi göstermek istedim, seni ne kadar çok sevdiğimi aşık olduğumu göstermek istedim, onun beni gerçekten affettiğine inanmayacak kadar onu tanıyorum. Ve sen.. Beni biraz olsun anlayabilseydin, bu duruma gelmezdik." Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken ona sarılmak için kollarımı açtığımda geriye bir adım atarak benden uzaklaştı.

"Zayn..?"

"Yine aynı şey olmayacak liam. Pişman olup özür diliyorsun. Ama ben bunlardan çok sıkıldım tamam mı? Yoruldum. Biz.. Biz en iyisi ayrılalım liam.. Bu ikimiz içinde en iyisi olacak..