Chapter 6 : Game

1.2K 39 4
                                    

- WILLIAM'S POV -

Sabay naming tinititigan ang bawat larawan na nasa litrato. May times na napapasulyap ako sa kaniya and I caught her smiling.

"Kahit noon pala photogenic ako?"


I chucked. "Yup. At mas lalo akong naiinlove kapag kinukuhan kita ng pictures."


Dumampot ulit siya ng isang picture sa box at napatitig siya doon, then suddenly, bigla siyang lumingon sa akin, ako naman ay biglang napahilot sa aking batok dahil hindi ko alam kung paano ko i-eexplain sa kaniya ang nasa litrato.


"W-We're kissing here?"


"Ahh.. Yes. Rasha is the one who captured us. Well, actually, that is our first ever picture together na maging mag-on tayo. I kissed you because its a dare dahil na talo ako sa laro natin na Triominoes."


She's a little bit shocked ako naman ay nagpipigil ng tawa.


"Ginusto ko naman bang magpahalik sayo?"


I nodded. "At the first place, medyo nabigla ka, but suddenly, mukhang nagustuhan mo na kahit hindi mo alam kung paano humalik. Nakakabitin nga dahil bigla kang umayaw." I said, napansin ko naman ang pamumula niya kaya umiwas siya ng tingin. "You're really cute when you are blushing. Do you want to play it again? I will teach you."


Lumingon ulit siya sa na taas ang isang kilay. "Truth or dare ba kapag natalo?"


"Yep."


She smiled. "Okay. Let's play."


Umupo kami sa floor at saka kinalat ang mga triangles sa center. I picked seven pieces of triangles at binigay ko iyon sa kaniya.


"Pantira mo mga yan. Kung wala kang maititira, just pick one triangle."


"Okay.." She said.


After I picked mine, nilabas ko na triple 5 ko. "Your turn."


"How?" Natatawa niyang sabi.


"Do you have double 5?"


"Ahh.. Yes! Wait!"


Pinagdikit niya ang pantira niya sa triangle ko kanina na triple 5. Its my turn again at nakatira ulit ako kaya siya na ulit.


"Oh ghad. Wala akong pantira."


Tinungkod ko ang siko ko sa hita ko saka ako nagpakalumbaba. "You have to pick one."


Bumunot siya sa mga natirang triangle, kaso napansin ko na bigla siyang kumunot-noo. "Ampangit ng mga pantira ko. Huhu! Argh!" Wala siyang natira.


Natawa na lang. "Ganiyan na ganiyan ang itsura mo noon kapag feeling mo matatalo ka na.."


She cupped her face while looking at me. "Really? Natatalo din ako?"


"Minsan oo, madalas ako ang natatalo." Natatawa kong sabi sa kaniya.


She nodded. "Truth or dare pa rin ba?"


"Yup." I just said then tumira na ko.


Hindi nagtagal, mabilis naubos ang mga pantira ko kaya naman ako ang nanalo.


"Haist! You won."


"Haha! Sorry kung masyado kong ginalingan. Alright! Truth or Dare?" I said sabay taas-baba ko pa ng kilay.

She took a deep breath first before she speak. "Truth."


I stared at her seriously. It is time na ako naman ang magtanong. "What did you do in Singapore?"




- CIARA'S POV -

I think for a second first before I answer his question. "I just continued my college there and I graduated Architect major in Interior Design."


"Ahh.. I see. Let's play again?"


I grinned at him. Babawi ako. If I won and he choose Truth, I will ask him the same question. "Game!"


Naglaro kami ulit. Ngayon medyo bumabawi na ang mga panira ko.


"Iba na yang ngiti mo, ah!" He said.


"Mafefeel ko na kasi na ako na mananalo."


Saktong tag-iisa na lang ang panira naming dalawa. Gosh! Nakakaintense at medyo nangangamba na ako. Nag-iisa na lang ang akin kaso wala itong ititira kaya kailangan kong bumunot ng panibagong triangle. Oh! Wag naman sana ako matalo ulit. Please! Please!


Pagkatapos niyang tumira, he raised his both hands. "Finish!"


"Aaah!! Kainis!!" Nabato ko tuloy ang dalawang triangle ko sa inis.


"Haha! I'm sorry.. Better luck next time. Alright. Truth or Dare?"


"Dare.." I said with matching irap pa.


"Seriously?" He said na parang hindi siya makapaniwala.


"Oo, bakit?"


"Baka kasi mahirapan ka, may naisip tuloy akong Dare."


Umiling ako. "Its okay, its just a part of the game."


"You sure?"


"Uh-huh!"


He took a deep breath, then he go closer at me. "Come with me for a dinner date tomorrow night."


"Hmm.. Okay.." As if I have a choice, right? Its a dare.


Sabay na kaming tumayo. I check my phone at natigilan ako nang may ilang missed video chat ako from Kuya Joseff.


"Its your brother.. Si Max." Nagulat naman ako nang magsalita si William mula sa likod ko. Oo nga pala, he knows my brother. "Is he still strict and overprotective brother on you?"


"Yes. Walang pagbabago." Humarap ako sa kaniya. "But what if he knew that we already met? What should I have to say? Oh--" bigla akong nanghina dahil biglang kumirot sa ulo ko kaya napahawak ako sa aking sentido, mabuti na lang naramdaman ko ang pag-alalay sa akin ni William.


"Ciara, are you okay?" He asked worriedly.


He immediately sat me on the couch. "I have my medicine inside my bag."

Agad kinuha ni William ang bag na nasa dulo ng couch saka niya kinalkal ang loob nito. "This one?" Natataranta niyang tanong nang ipakita niya sa akin ang isang maliit na lalagyan.


"Yes.."


"Wait, I'll just get a water.." Kumaripas agad siya ng takbo papuntang kusina then after five minutes nakainom na ako ng gamot.


"Thank you.."

"Stay here for tonight para mabatayan kita. Hindi ako mapapakali kung may mangyari sayong masama. C'mon, let me massage your forehead."


Hindi na ko nakatanggi pa dahil kailangan na kailangan ko ng may magmamassage sa ulo ko. I don't know why, na kahit ngayon ko lang siya nakilala, feeling ko ay safe ako. Kapag ba naalala ko na ang lahat, titigilan na ba ako nang headache na ito?


When I closed my eyes, I heard him talked. "Madalas bang sumasakit ang ulo mo?"


"Kapag may naaalala lang ako ng konti."


Habang nakapikit ako ay ramdam ko na antok habang minamasahe niya ang ulo ko, hanggang sa muli akong napadilat sa gulat when I felt his lips on mine.






#ChaTara08

To Get You Back [TGKS#3]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon