To Get You Back [TGKS#3]

Chapter 8 : Sweet Guy

- CIARA'S POV -

When I came back home, agad akong umupo sa tapat ng laptop ko at saka ko in-open ang Skype.

Sobrang kabog ng dibdib ko sa kaba dahil sa mga natanggal kong missed video chat galing kay Kuya Joseff. Paniguradong sesermunan na niya ko.

After a few minutes, lumitaw na ang video screen at bumungad sa akin ang mukha ni Bella.

"Mommy!!"

"Bella, baby!"

I think I should now reveal that I have already daughter. Her name is Ysabella, six years old. Kuya Joseff told me that I was raped when I was third year college at di na niya sinabi sa akin kung sino ang walang'yang lalaking iyon. Hindi ko na rin inintindi pa kung sino iyon dahil wala na kong pakealam kung sino ang ama niya. When I was in the hospital at Singapore, doon ko lang nalaman na buntis ako. Gusto sanang ipalaglag ni Kuya kaso pinigilan lang siya ni Ate Trina. Mag-asawa na sila that time kaso matagal bago sila biniyayaan ng anak, di rin nagtagal ay napamahal na rin sila sa bata at inalagaan na parang tunay na anak.

"Mommy, I missed you!"

Tila gusto ko maiyak sa tuwa. "Mommy, missed you too.."

Napawi ang ngiti ko nang makita kung sino ang dumating sa likuran ni Bella, walang iba kundi si Kuya Joseff. Hindi ko alam kung anong sinabi ni Kuya Joseff kay Bella upang umalis ito bigla sa harap ng screen.

"Kuya, bakit mo naman agad pinaalis si Bella?"

"Sinabi ko lang na luto na ang cookies niya."

Inirapan ko naman siya. Ngayon ko na ngalang narinig ang boses ng anak ko, pagdadamot pa. "Whatever.."

Naalala ko na may kasalanan pa si Kuya sa akin tungkol sa nangyari sa akin kung bakit ako may amnesia ngayon.

"Dapat nga ako magsungit sayo dahil andami kong video calls and chats na hindi sinagot, papatayin mo yata ako sa sobrang pag-aalala. Anong pinakakabusy-han mo? May trabaho ka na ba?"

Hindi ko sasabihin ang tungkol kay William at baka mas lalo siyang magalit.

"Ano ba, Kuya? Don't worry about me I'm doing fine here, at saka may nameet akong new friend kaya naging busy ako. And about my job, may nahanap na ako and mag-aapply na ko soon."

Humalukipkip siya at preskong sumandal sa swivel chair na inuupuan niya. "Well, that's the good news. But who is your friend?"

Bigla akong napaisip ng ilang segundo. "Si..Alice.."

Napatango-tango at parang bang naging kampante siya sa sinabi ko. "I have a good news, too.."

Napataas ako ng isang kilay. "So what is it then?"

"We are going back there soon." And he smirked.

Namilog agad ang mga mata ko sa gulat. "W-What?!"

"What's that reaction, Jacenth? Aren't you happy?"

Napalunok ako. "O-Of course, I'm h-happy.."

S.H.I.T!! What the!

"Nauutal ka? Bakit? May tinatago ka ba?"

Bwisit! Pati ba naman pag-uutal ko napansin niya?

"Wala!" I acted normal.

"Okay, good luck. I hope makapasa ka sa inaapplyan mo. By the way, what kind of job you applied for?"

Tignan niyo tong si Kuya, kung makapag-usisa wagas! Nasa job interview na ba ako?

"Fashion Designer."

"Fashion--what? Teka! Hindi naman iyon ang tinapos mong degree, ha?"

Napakamot ako sa batok ko sa inis ko kay Kuya. "Ehh!! I just wanna try it, and besides, mahilig din naman ako magdesign ng damit."

"Bahala ka nga."

"Talagang ako ang bahala!! Kelan pala ang balik niyo?"

Ngumisi siya ng nakakaloko. "Secret. Just prepare yourself anytime because I have a surprise for you. Take care." Tapos clinose na niya video call.

Ay grabe! May pa-surprise pa siya. Baka siya pa ang masurprise.

Kinabukasan. Nagpakabusy ako sa pagreresearch at sa paggawa ng port folio na kailangan kong i-pass sa Global M. because its also part of my requirements.

Umabot ng tanghalian ng biglang tumawag si William sa cellphone. Syempre, sinagot ko naman.

"Yes, hello?"

(Ciara, how are you?)

"Ahm.. I'm good, how about you?"

(Same as you.) Siguradong nakangiti ito and I imagine that how handsome he is.

Wait! Ano bang tong iniisip ko?

"Ah--" Hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko nang bigla siyang magsalita.

(Where are you now?)

"In my house. Why?"

(Great. I'm on my way right now.)

What? Is he really said that?

"Oh my ghad! Sh*t!" Napatalon ako sa sakit dahil nabigla ako sa talsik ng mantika. Kasalukuyan kasi akong nagpiprito ng isda.

(Hey! Ciara, what's wrong?)

"Ah! Nothing! Nagluluto kasi ako. Tamang-tama makakahabol ka pa."

(Alright. Be careful, okay? Wait for me.) He said then he hang up.

Binaba ko na rin ang cellphone ko at nagpatuloy sa pagluluto. Nakakabigla naman kasi ang pagpunta niya dito. Matapos kong magprito ay nilapag ko na sa dining table ang mga ulam na niluto ko, sakto namang may doorbell and I'm pretty sure na si William na iyon.

Pagbukas ko ng pinto ay si William na nga ang dumating kaso imbis na mukha niya ang bumungad sa akin kundi isang bouquet of flowers tapos ay inabot niya ito sa akin.

"Flowers for this beautiful lady."

Gusto ko matawa kaso sweet smile na lang ang ginawaran ko sa kaniya. "Thank you. Nag-abala ka pa talaga. Come in."

Pumasok naman siya. "Of course. I want to show you how sweet I am."

Inamoy-amoy ko muna ang mga bulaklak, tapos ay nilingon ko siya. "Naglunch ka na ba?" I asked.

"Hmm.. Not yet.." He said while he is busy looking around.

"Halika na, sabayan mo na 'ko."

Nilagay ko muna sa center table ang flowers at saka siya sumunod sa akin sa dining area.

"Wow! Did you cooked all these?"

I nodded. "Uh-huh! Fried fish, tahong and sweet and sour shrimps. Hanggang dinner ko na ang mga yan. Matakaw kasi ako, kaso hindi ako tumataba."

Tumango-tango naman siya. "I almost forgot about the deal. I decided na dito na lang tayo mag-date."

Isusubo ko na sana ang kinakain ko nang bigla akong natawa. "Dito?"

"Yup. Let some have movie marathon."

Napaisip muna ko at I decided na pwede naman kaya tumango ako. "No problem with that." I said tapos sinubo ko na ang kutsara ko. Maybe it also part ng past ko ang ganung date namin.

"Wait.." Napansin kong may kinuha siyang tissue sa gilid ng table at bahagyang siyang lumapit para mapunasan kung ano mang meron sa gilid ng labi ko. Then he smiled at me genuinely.

Ewan ko ba kung bakit ako napapangiti. He's really such a sweet guy. Feeling ko kinikilig na ko sa kaniya.

#ChaTara08