To Get You Back [TGKS#3]

Chapter 24 : Big Lies

- CIARA'S POV -

Naluluha akong sinamaan si Steven ng tingin na relax na relax lang na nasa tabi ko habang umiinom ng red wine, habang ako nakatali ang mga kamay ko para hindi ko siya nasapak. And now, to my unexpected.. We were going ahead to Macau. Bwisit! Naiiyak ako kapag naaalala ko ang mag-ama ko. Sinabi kasi ni Rasha na 100% na si William ang daddy ni Bella.

Inirapan ko si Steven nang ngumisi siyang tumingin sa akin.

"Don't worry, iuuwi rin naman kita.."

Muli ko siyang nilingon ng marinig ko iyon. "Kailan?"

"Kapag nabayaran na ng Kuya mo ang utang niya sa company. Last year ko lang nalaman na nagtrabaho pala ang Kuya mo under our Engineering Company. Malaki ang utang niya, tapos wala pa siya sa Singapore, paano niya mababayaran ang utang niya?"

What the heck?!

"Bakit nagkautang si Kuya sa inyo?"

"Dahil sayo kaya agad kitang hinanap noon sa Singapore at ginirlfriend kita. At yung dahilan ng pang-iiwan ko sayo, joke lang yun." Natatawa niyang sabi.

Tuluyan ng kumulo ang dugo ko sa kaniya at gustung-gusto ko na siyang sampalin sa mga sinasabi niya. "Walang'ya ka!" Sigaw ko sa kaniya.

"Kung hindi siya nangutang, edi patay kayo ngayon ni Bella? Nalaman kong nag-aagaw buhay ka pala noon dahil sa nangyari sayo."

Nangatog ako sa kaniyang sinsabi. Ngayon ko lang nalaman na nag-aagaw buhay pala ako noon kaya pala ganun na lang kung makapag-overprotective sa akin si Kuya.

"Lumayo ako sayo dahil utos ng Kuya mo, pero hindi niya alam na anak ako ng kumpanyang inutangan niya. Sayang, kung sanang tayo pa hindi sana mahihirapan ng ganito ang Kuya mo. Pero may sulusyon naman, e.."

Mas lalo akong kinabahan.. "A-Ano yun?"

Sumimsim ulit siya ng red wine. "Simple lang.."

"Ano nga?!" Sigaw ko. Nakakainis pinapatagal pa niya, mamamatay na yata ako sa kaba dito e..

Natawa tuloy siya. "Bakit ba ang sungit mo?"

"Sa tingin mo? Sino maiinis sa kidnap-in ako ng ganito?! Steven..." Bigla na lang akong naluha. "I'm pregnant, kaya please.. Ibalik mo ko sa Pilipinas. Ibalik mo ko kay William."

Natigilan siya sa sinabi ko. "Buntis ka? Wow.. Tamang-tama pakakasalan talaga kita."

Oh my Ghad! "Noooo!! No, please!!!"

Naging seryoso ang mukha niya. "Hindi ako nagbibiro. Isipin mo ang utang ng Kuya mo at heto ang paraan para mabayaran mo 'yon."

Hindi pwede! "Wala na bang ibang paraan?" Pagmamakaawa ko.

Umiling siya. "Wala na, iyon na lang ang naisip ko kasi mahal pa rin kita."

Mabilis ang dating namin sa Macau dahil sa gamit naming jet plane. Sumakay kami sa kotse at nagbiyahe kami papunta sa isang malaking bahay. First time ko lang nakarating dito. May kinausap si Steven na Chinese ang salita nila kaya hindi ko maintindihan.

May isang dumating na lalaki na lumapit sa kay Steven. "Mr.Chao.."

Mr.Chao? Tama na narinig ko? Tinawag siyang Mr.Chao? Hindi ba, Lucero last name niya? Bakit naging Chao?

Tumingin si Steven sa akin at ngumiti nagsalita ulit siya ng Chinese na tila may inutusan siya. Nagulat ako nang hilain ako papasok sa loob ng bahay ng dalawang lalaki at dinala ako sa magarang kwarto. Kinalas nila ang tali sa akin at saktong pumasok na rin dito si Steven kaya agad ko siyang sinugod na sampalin siya.

"Walang'ya ka! Walang'ya ka!" Pinaghahampas ko siya sa kaniyang dibdib ngunit tila wala lang sa kaniya iyon. Nang mapagod ako sa kakampas at sa pag-iyak ay dumistansya ako sa kaniya dahil kinabahan ako sa titig niya.

"My real name is Steven Chao. Half Chinese. Middle name ko ang Lucero, I used that kapag nasa Pilipinas ako."

"Ang galing mo. Ang lakas mong magsinungaling. Bwisit ka! Sa tingin mo pakakasalan kita? Dream on!"

"Fine.. Pag-uwi mo, bangkay na ang kuya mo."

Natigilan ako pero patuloy pa rin ako sa paghikbi. Napailing ako. "No.."

"Then marry me.. Sa ayaw at gusto mo."

Tumalikod na siya at lumabas na ng kwarto. Narinig ko pa na parang kinandado niya yung pinto. Mabilis ko inalis ang sapatos ko at padabog kong binato iyon sa pinto. Nanghina ako kaya napaupo ako sa kama.

"Ano ng gagawin ko?" Sobra ng nanghihina ang loob ko kapag iniisip ko si Bella. Si William, hindi niya alam na nandito ako. "I'm sorry.."

Wala sa sarili kong napahawak ako sa hikaw na binigay ni William sa akin noong isang gabi. Sandali ko itong tinanggal sa tenga ko at pinagmasdan. Nang mahimasmasan na ako ay pinagmasdan ko ito, until may namataan akong something na parang maliit na botton, so I push it at may maliit na maliit na ilaw na nagblink dito.

OMG! WHAT IS THIS? Until I heard a familiar voice.

[Sh*t! Ciara!]

I gasped and my heart started to skips a beat when I heard his voice. Its William..

- WILLIAM'S POV -

Biglang gumana ang tracking device ko sa phone ko and it means naka-on na ang earring ni Ciara, kaya agad akong nataranta.

"Sh*t! Ciara!" Thank God, she finally found out how to used it. "Wife please, speak to me. Where are you? Don't panic, I'll save you. Please, speak!"

Why? Bakit hindi siya nagsasalita? Feeling ko mamamatay na ko sa sobrang pag-aalala.

"Wala siya dito sa Pilipinas." Napalingon ako agad kay Raven na siya ang naka-director sa laptop na naka-connect din doon ang earring spy ni Cara so that we can track her.

Kunot-noo si Leo sa laptop. "She's in somewhere in Macau."

Napangiwi naman ako. "God Damnit!" Binalik ko ang tingin ko sa phone dahil nakaload speaker naman iyon. "Ciara, please! Where are you in Macau?!"

[William..] Pabulong niyang tawag sa akin. [Stop what you doing.. Wag mo na akong hanapin. Please, take care of Bella. I'll never come back, I'm sorry but I need to do this. I love you both.]

At tuluyan sa siyang nawala sa linya. Automatic na natulala ako sa sinabi niya, at tumagos sa puso na ang sakit na hindi ko katanggap-tanggap. I'm sure there's a reason behind this at hindi ko hahayaan mangyari ang gusto niya.

#ChaTara08