''Kerem?''
Hemen geri çekildim ve ilk boş bulduğum sıraya oturdum.
''Ne yapıyorsunuz siz burada?''
''Hi-iç yani sadece oturuyorduk.''
En heyecanlı yerinde kesmesen olmuyordu zaten!
''Abi emin misin pek öyle gözükmüyordu da.''
Kerem Can'ın gözlerinin içine bakınca Can susmayı akıl etmişti. Bir anda Can kafasını bana döndürüp sorgulayan gözlerle bana baktı. Ben fazlasıyla kızarmıştım.
''Ne yani? Siz? İkiniz? Sevgilisiniz ve biz bunu bilmiyoruz?''
İkimizde cevap verememiştik. Aslında haklıydı. Ben Yağmur'a söylemeliydim. Kerem'de Can'a. Şu an çok mahçup durumdaydık.
Can'ın ağzından;
Hala anlam veremiyordum. Daha bir ay önceye kadar Kerem, Zeynep'i rezil etme planları kuruyordu.Onlara anlamsızca bakmaya devam ediyordum.
''Var mı? Zeynep'i seviyorum! Ona aşığım oldu mu?''
Kerem, bütün sesiyle sınıfı kükretmişti.
''Oldu abicim.'' dedim sakin bir şekilde.
Zeynep'in ağzından;
''Yaaa! Kerem bir sussana sen! Birisi duyacak bak.'' dedim endişeli bir şekilde Kerem'e bakarken.
''Bak Can bunu birine söylersen o gırtlağını alır yerinden söker köpek balıklarına yediririm.''
Bu çok vahşice bir tehditti ama Kerem bunu yapardı. Onun gibi psikopat bir kas hayvanından bu beklenirdi.
Can dehşetle Kerem'e bakıyordu. Bu tehdit onu çok tedirgin etmişti sanırsam.
''Tamam abi! Ağzımı açmıycam bu konu ile ilgili.''
''Aferin sana Can.'' dedim alkışlayarak.
''Görmedim, duymadım, bilmiyorum.''
Kerem sırıtarak''Hadi, hadi zevzeklik yapma çık şuradan.'' dedi. Ama bu tatlı bir şeydi. O da utanmıştı.
''Abi siz devam etcek misiniz? Benimle geliyor musun?''
Bu nasıl soru ya?!! 'Siz devam etcek misiniz?'
Daha bir şey yapamadık ki devam edelim.
''Can yürü önden geliyorum bende.''
Can kapıdan çıktığımda biraz olsun rahatlamıştım. Yoksa Can'ın biraz önce dediği şey üzerine Kerem ona bir sandalye fırlatabilirdi.
''Seni seviyorum Gölyazı Elması.''
Kapıya doğru ilerledi ve kapıyı açıcakken benim söylediğim şeyle olduğu yerde durdu.
''Beni öpmeyecek misin?''
''Yoo'' dedi sırıtarak.
Gıcıklığına yapıyordu biliyordum. Bende gıcıklığına yapıcaktım.
''İyi tamam o zaman bundan sonra hiç öpüşmeyiz biz de.'' dedim tek kaşımı kaldırarak.
Duyduğu şeyle koşarak yanıma geldi ve dudağıma tatlı bir öpücük bıraktı.
''Ben hiç Gölyazı Elma'mı öpmeden gider miyim? dedi kapıyı açarken.
Can'ın ağzından;
''Abi ne yani sen Zeynep'le sevgilimisin? Nasıl oluyor ya?''
Hala şok geçiriyordum. Kim bilir ben çıktıktan sonra ne yapmışlardı. Aman Can! Senin de için dışın fesatlık be oğlum! Senin ne güzel gül gibi sevgilin var.
''Evet, beğenemedin mi? Bak Can ben bu kıza deliler gibi aşığım.''
''Eee o zaman niye Melis'le çıkıyorsun?''
''Çünkü Barış'ı üzmek istemiyorum.''
Sinema Akşamı...
''Hazır mısın Zeynep?''
''Evet hazırım Barış.''
''Geliyorum o zaman güzelim.''
Ne güzelim mi? Barış ne zamandan beri bana güzelim diyor? Güzelim Kerem'in lafı bir kere. Bana tek Kerem güzelim diyebilir! Kendi kendime kaprislere girmiştim ama şu an daha önemli bir konu vardı. Mesela Kerem'e güzel gözükmek gibi.
Kapımın önüne Barış geldiğinde isteksizce arabaya bindim ve tam gaz sinema salonuna geldik. Tam inmek üzereydim ki Barış beni kolumdan çekip tekrar oturttu ve bana yaklaştı . Tam beni öpmek üzereyken arkadan gelen korna sesiyle birbirimizden ayrıldık.
Aslında onu öpmek gibi bir niyetim yoktu. Sadece kendimi kaptırıp onun Kerem olduğunu düşünmüştüm.
Arabadan hızla inip koşarak sinema salonuna girdim. Film daha başlamamıştı. Melis ve Kerem ise ele ele tutuşarak bizi bekliyorlardı. Aslında kıskançlıktan geberiyordum. Ama belli etmemeye özen göstermeliydim.
Kerem gözlerimdek ateşi gördüğünde yavaşça elini bıraktı ve dudaklarını oynattı.
'seni seviyorum güzelim.'
Ona kaprik yapacaktım ama Kerem'in bana hayranlıkla bakan gözleri ona göz devirerek bakmamı görmesini engelliyordu.
Üzerime baktım ama ilgi çekici bir şey yoktu.
Hemen Kerem'in yanındaki koltuğu kaptım ve oturdum. Barış en başa oturmuştu, Kerem onun yanına, ben Kerem'in yanına, Melis ise benim yanıma.
Kulağına yaklaşıp fısırdadım.
''Niye bana öyle bakıyorsun?''
''Çok seksi olmuşsun.'' dedi ve sırıtmaya başladı.
O anda yanaklarımın kıpkırmızı olduğunu hissetmiş gibiydim.
Barış bir anda Kerem'i dürdükledi ve Kerem'in kulağına yaklaştı. Duymak için biraz daha yaklaştım ve duyduğum şey karşısında şok oldum.
''Zeynep'le öpüştük.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Benimsin! (ZeyKer)
FanfictionBüyük aşklar nefretle mi başlar? Ah, çok saçma. Aşk diye bir şey yoktur. Hem de nefret ile başlıyanı hiç yoktur. Yani en azından ben öyle zannediyordum. Ta ki karşıma Kerem Sayer çıkana kadar ve beni mahvedene kadar. O kadar nefret doluydum ki ona...