Sen Benimsin! (ZeyKer)

Bölüm 30 : Sinirli Gölyazı Elması

2 Gün Sonra...

Zeynep'in ağzından;

İki gündür Melis benim yüzüme bakmıyor. Zaten bende pek meraklı değilim. Ama sanki bütün suç benimmiş gibi hissettirmeye çalışıyor. Şahsen hiç öyle de hissetmiyorum. Aşık olmak suç değil ki. 

İki gün içinde benim beklemediğim şeyler oldu. Mesela artık herkes Kerem ile sevgili olduğumuzu biliyor. Barış konusuna girmiyorum bile. O Melis'ten daha kötü oldu. ''Sen benim kardeşimdin'' ayaklarına yattı. 

Aksel mi? O ayrı bir konu zaten. Artık bana, bize bulaşmıyor. Ama bunun altından eminim bir şey çıkacak. 

Yataktaki yerimde doğruldum ve saate baktım. 07. 50. Uykumun açılması için bir şeyler yapmam gerekiyordu ama şu an yerimden hiç kalkasım yoktu. 

''Zeyneeeep!''

Annemin her zaman ki uyandırma alarmını duyduktan sonra esnedim. Kalkmak istemiyorum işte ne zorluyorsunuz?!

''Efendim anne?'' dedim en sakin sesimle. 

''Hadi kızım uyansana. Okula geç kalacaksın.'' dedi kapımı açarken. 

''Yaaa anne bugün okula gitmesem! Hastayım. Kendimi halsiz hissediyorum.''

''Kerem kapının önünde desem okula gitmek ister miydin?''

''NE? Kerem kapının önünde mi? İnanmıyorum. Şu an saçlarım iğrenç. Gözlerimin altı mosmor. Onun karşısında böyle çıkamam.''

''Tamam, kuzum bir sakin ol. ''

''Anne nasıl sakin olayım? Sen onu oyala. Ben birazdan geliyorum.'' dedim ve hemen aynanın karşısında koştum.''

...

Merdivenden yavaşça inerken Kerem ile annemin koyu bir sohbete daldığını gördüm. Ne konuşuyorlardı böyle?

''....Zeynep'i üzmessin değil mi?''

''Tabi ki de hayır. Onu çok seviyorum. Onu asla üzmem.''

Oyşşş ya yerim beni çok seviyormuş Bende onu çok seviyorum. Neyse Zeynep toparla kendini.

''Günaydın.'' dedim en sevecen sesimle. 

''Günaydın güzelim.''

Ve her zaman ki güzelim deyişiyle beni eritti sağolsun.

''Aaa kızım, biz de Kerem'le konuşuyorduk. ''

''Ne konuşuyordunuz?''

''Hiç öyle havadan sudan.''

Kafamı salladım ve Kerem'in yanına geldim.

''Niye geldin?''

''Ya sevgilimi ziyarete gelemez miyim? Yani istemiyorsan gidebilirim.''

''Yok canım. Böyle iyi. Sadece merak ettim.''

''Birlikte okula gideriz diye düşünmüştüm.''

''Tamam o zaman ben çantamı alayım. ''

Çantamı aldım ve annemin yanağına sulu bir öpücük bıraktım.

''Hadi görüşürüz anneciğim. İşe geç kalma.'' dedim ve kapıdan çıktım.

....

Yol boyunca bir kelime bile etmemiştik. Şimdi ise okulun önüne gelmiştik ama arabadan inmiyorduk. 

''Hadi inelim.'' dedim Kerem'e bakarak.

''Tamam.'' 

Niye bu kadar durgundu böyle?

''Bir şey mi oldu?'' 

''H-hayır sadece-''

Sözünü kestim ve kendimden emin bir şekilde devam ettim.

''Barış birlikte geldiğimizi görürse ne düşünür diyorsun.''

''Aynen öyle.'' dedi sanki onun beynini okumuşum gibi.

''Kerem bak ciddiyim. Barış'la konuş ve hallet bu meseleyi.''

''Ne diyeceğim Zeynep? Kız arkadaşını ayarttım mı?!''

''Bağırma bana!''

''Hadi buna da bul bir şey hadi!''

''Kerem sakin ol!''

''Ya ne sakin olayım!''

Hala sinirle arabada otururken dudaklarına yapıştım.''Bir yolunu bulacağız kas hayvanım.''

Bu söylediğim şey üzerine yüzünde ufak bir gülümseme oluştu. Kerem'in güldüğünü gördüğüme göre artık bende rahatlayabilirdim. Kafamı cana doğru çevirdim.

MELİS! Bize doğru bakıyordu. Aman tam da zamanında yani. Çok hoş cidden.

Kerem'de görmüş olmalı ki bir bana bir Melis'e baktı. Melis'in o sırada koşarak uzaklaşması da cuk oturmuştu cidden.

Sessizce arabadan indim ve Kerem'in yanına geçtim. Okula beraber girebilrdik herhalde. 

Okulun kapısından içeri girdiğimizde bütün gözler bizim üzerimizdeydi. Tamı tamına herkes. Ve hepsi bir anda kulaktan kulağa konuşmaya başladılar. Tam Sayer Koleji düzeyinde bir davranış cidden.

....

Okulda herkesin bana bakarak kulaktan kulağa konuşması cidden sinirimi bozmaya başlamıştı. Tamam ilk başta okula girerken konuşmalarını anlıyordum ama bu sefer de neydi böyle? Her şeyi uzatmaya bayılıyorlardı zaten.

Bir anda Yağmur'u sınıfa doğru çektim ve ona delici bakışlarımı fırlattım.

''Ne konuşuyorlar?''

''Kimler?''

''Herkes! Beni görünce ne diyorlar?''

Bir anda yutkundu ve bana sadece bakmakla yetindi.

''Söylesene Yağmur! ''

''Kızmayacaksın ama!''

''Tamam söyle hadi.''

''Ya Zeynep çook kızacaksın.''

''Yağmur!'''

''.................................''