Bir anda kapı açıldı. Kim olduğunu henüz bilmediğim ama yüzü tanıdık biri başhekimin kalp krizi geçirdiğini, herkesin başhemşirenin odasına gitmesi gerektiğini söyledi. Ben Eren'e baktım, Eren bana. Hızlıca diğer herkesle beraber gittim çağırıldığımız odaya. Bir çok kişi başhekimin yanına koşarken ben;şuan Eren ne yapıyor? Nasıl hissediyor? Diye düşünüyorum. Ah be kader ne zaman yüzüme gülücen bee...Bir kaç saat sonra hastane her zamanki rutinlerine geri dönmüştü. Ben, Eren hala bekliyodur beni belki diye hemşire odasına girdim,yoktu. Büyük ihtimalle biz gittikten sonra çıkmıştı. Çok geçmeden Aslı girdi odaya. Yüzümü asık görünce anlattırdı her şeyi. Biraz konuştuktan sonra yine canım sıkkın şekilde çalışmaya geri döndüm.
Eren, hemşireler çağırıldıktan sonra bir süre bekleyip sahile indi. Biraz düşündü olanları, hiçbir şekilde söyleyemiyordu yüzüne karşı. Sonra mektup yazmayı düşündü ona...
Tabii ya hem böyle heycanımıda bastırırım, belki cevap bile yazar, dedi.Böyle düşünürken adımları eve doğru gitmeye başlamıştı bile.
Çok geçmeden eve geldi ve oturup yazmaya başladı hemen. Yazarken sanki Zehra'yla konuşuyor gibiydi. Bu yüzden yüzü kıpkırmızı kesilmişti. Nihayet mektup bitti ve itinayla kapattı. Ardından aynı itinayla zarfın üstüne "Zehra'ya" diye yazdı. Artık tek yapılması gereken zarfı bir şekilde ona ulaştırmaktı.
-Eren-
Sabah dokuzda çıkacaktı evden. Bende onun çıkmasına yakın mektubu kapıya bırakacaktım. Ve tadaaaa mutlu son.
Biraz kapının deliğinden kapılarını izledim. Bir kaç tıkırtı gelincede kapıyı açtım.Tam çıkıcakken onlarında kapılarının açıldığını anlayınca ani bir panikle kapattım kapıyı, delikten bakmaya devam ettim. Çok kısık sesle " unuttum yaa" deyip kapıyı kapattı. Bende fırsattan istifade zarfı alıp hızlıca kapılarının önüne koydum, eve kaçarak geri girdim. Aslında delikten bakıp tepkisini görebilirdim ama bu heycanlara alışık değilim daha fazla dayanamayacağımı anlayıp içeri geçtim. Bakalım hayırlısı...
-Şirin-
Ekmek almak için gittiğim bakkalın geri dönüş yolundayım. Son bir kaç gündür Zehra konusu kafamı çok karıştırıyor. Semra yenge ve Zehra'nın annesi sır gibi sakladıkları şeyi konuşup duruyorlar. Meraktan çatlamıyorum desem yalan olur. Ben bunları düşünürken asansörden çıkmış bizim kata gelmiştim bile. Geldim gelmesine ama Zehra'ların dairelerinin önündeki zarf dikkatimi çekti. Üstündede görebildiğim kadarıyla Zehra'ya yazıyordu. Etrafıma bakınıp zarfı hızlıca elime aldım. Vakit kaybetmedende bizim dairenin ziline
bastım. Kapıyı Eren açtı, zarfı saklayıp içeriye geçtim...Kalp İlacım ailesi 2 bin kişiyi geçti. Hayırlı uğurlu olsun💙 Okuyan,yorum yazan,mesaj atan, oy veren herkese çok teşekkür ederim. Birde merak ettiğiniz şeyleri yorumlara yazarsanız, cevapların olduğu bir bölüm yayınlamayıda planlıyorum. Sorular için şimdiden teşekkürler. Mutlu kalıın💙😇
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp İlacım
SpiritualBen Zehra. Kayınvalidesine fobisi olan gelinlere inat, sevdiği adamın önce annesiyle tanışıp kaynaşan Zehra. Hep daha fazlasını isteyen insanlara inat, hemşire oluşuyla gurur duyan Zehra. Sürekli depresyona giren kızlara inat, güler yüzünü eksik etm...