Bad Romance || Larry Stylinson

Küçük Aşkım

Özür dilerim harry. Bunu yapmayı, sana böyle acımasız davranmayı istemiyorum bebeğim ama mecburum. Çünkü herşeyden önce senin öğretmeninim ve aramızda yaş farkı var. Seni gördüğüm ilk anda kalbime işledin küçüğüm. Evet sen bilmesende sana böyle sesleniyorum. Sınıfa girdiğim an muhteşem gülüşün ilk dikkatimi çeken şeydi, yanaklarının yanındaki büyüleyici çukurları delice öpmek istedim. Ve yeşil gözlerinle bana şaşkınlık ve hayranlık dolu bakışlar attığında gülümsemek istedim ama yapamazdım. Çünkü korkuyorum harry. Insanların ne söylediğini önemsemem lazım. Bize bir şans vermeliyim ama yapamam. Benden vazgeçmen için söylerken kalbimin acıdığı bir çok kırıcı şey söyledim ama bebeğim hiç birini isteyerek söylemiyorum. Üzgünüm bir korkağa aşıksın. Umarım birgün seni kazanabilirim küçüğüm..

*****

"Harry bebeğim aç kapıyı lütfen! Neyin var?"

"A-an-anne l-lütfenn, yalnız bırak beni." Kapının önünden uzaklaşan ayak seslerinden sonra kalkıp odamdaki küçük banyoya girdim. Bana benim gibi ibne olmadığını yakında evleneceğini söyleyip gitmişti. Yani artık başkasının olacaktı? Ona ben dokunamazken o kadın her gece onunla uyuyup sabah onunla uyancaktı. Tanrım. Düşündükçe kendime eziyet ettiğimin farkındayım ama onu Düşünmekten vazgeçemiyorum. Seviyorum. Hemde çok. O neden beni sevmiyor ki!? Neden benim onu sevdiğim gibi sevmiyor? Hayır onun başkasının olacağı gerçeği ile yaşayamam.! Odama geri dönüp çalıma masamın üzerindeki makası alıp banyoya geri döndüm. Soğuk yere oturup sol bileğimi yere koyup makası sertçe bastırıp çektim. Acı yoktu. Yada hissetmiyorum. Aynı şeyi diğer bileğime yaptığımda dakikalar içinde gri fayanslar kan gölüne dönmüştü. Onu başkası ile görmektense ölmeyi tercih ettim. Neden savaşayım ki? Benim gibi olmayan biri için neden yapayım ?.. Ağırlaşan göz kapaklarımı açık tutmaktan vazgeçip kendimi ölümün kollarına bıraktım..