Bad Romance || Larry Stylinson

Senden Utanıyorum!

Babam şaşkınlığı atıp tekrar üzerime yürüdüğünde harry önüme geçti ve elini babamın göğsüne bastırdı.

"Ona dokunmayı aklınızdan bile geçirmeyin bay tomlinson! Biz evlendik. Louis'ye karışma hakkına sahip değilsiniz!. Onu istemediği hiç bir şeye zorlayamazsınız!" Harry'i dikkatli bir şekilde dinleyen babam birden kahkahalarla gülmeye başladı.

"Ah genç adam!. Oğlumun seni sevdiğine gerçekten inanıyor musun? Kim bilir nasıl yalanlar söyleyip seni kandırdı, sende evlenme gibi bir salaklık yaptın."

"Louis'in bana yalan söylediğini hiç sanmıyorum. Onun aşkından ve sevgisinden eminim. Aksini hissetsem onunla evlenmezdim" dedi ve yanıma geçip elimi tuttu.

"Aptallar.. siz gördüğüm en büyük aptallarsınız!. Peki bebeğin ne olacak louis? Eleanor'un babasına ne söyleyeceğiz? bizi büyük bir utanç içine soktun!"

"Baba bir kere olsun başkalarını değil, beni düşün. ben senin tek çocuğunum. Mutlu olmamı neden istemiyorsun? Gay olduğum için mi? Eleanor ile neden nişanlandım sanıyorsun? Hepsi korkum yüzünden! biraz daha kaçsaydım Harry'i kaybedecektim. bizi, beni anlamaya çalış baba, onu seviyorum." Içimde birikenleri söyleyince kendimi rahatlamış hissetmiştim.

"Böyle birşeyi anlayamam! Sen bir erkekle evlendin! Erkekle!.. "

"Evet. ben bundan gurur duyuyorum baba. harry benim eşim. ve siz ister bunu kabul edin ister etmeyin. Gerçek bu."

"Senin gibi bir oğlum olduğu için utanıyorum. Keşke annen seni aldırmak istediğinde engel olmasaydım!" Dediğinde şok içinde babama baktım. bunu gerçekten söylemiş olamazdı. Hayır bu kadar acımasız değildi.

"Istediğiniz gibi bir evlat olmadığım için, üzgünüm ama olduğum kişiden pişmanlık duymuyorum, böyle mutluyum. Tamam o zaman söylenecek birşey kalmadı.. Gidelim harry." Bir iki adım atıp kapıyı açıtığımda duraksadım. Her ne olursa olsun sizi seviyorum ve özleyeceğim. Harry'nin elini tutup evden çıktım ve tuttuğum gözyaşlarını serbest bıraktım. Arabaya bindiğimde öylece direksiyona bakıyordum. Ailem beni kibar bir dille reddetmişti!

"Louis?" Annem, bana bu kadar yıl hiç vurmamıştı ama gay olduğumu öğrendiği ilk anda tokat atmıştı.

"Sevgilim konuş benimle.." Ve babam! yirmi beş yaşımda babam beni bir güzel benzetmişti, farkı olmam bir suç değildi günah değildi ama ailem beni acımasızca yargılanmıştı.

"Louis beni korkutuyorsun.. Lütfen!" Harry'nin ağlamaklı sesini duyduğumda başımı çevirip yeşil gözlerine baktım. Başıma ne geldiyse bu sevimli, kıvırcık yüzündendi, ama bundan bir saniye bile pişman olmadım. Tanrım nasıl olabilirim ki? Herşeyi ile sadece bana özel bir hediye olarak gönderdin biliyorum ve ben bu hediyeme ömür boyunca iyi bakacağım.

"Seni seviyorum harry.." söylediğim iki kelimeyle rahatlamış gibi nefes verdi.

"Bende seni seviyorum louis çok seviyorum" eğilip kırımızı ıslak dudaklarını benimkilerle birleştirdiğinde mutlulukla iç çektim, en kısa zamanda eleanor'dan bebeğimi alacağım. Üzgünüm ama onu bırakmaya hiç niyetim yok..!