Bad Romance || Larry Stylinson

Boşanıyoruz harry bitti

''Bitti mi? Geçekten bitti mi? Beni dinlemiyorsun bile.. Louis yemin ederim seni aldatmadım.''

Nasıl böyle yalan söylüyordu. Gözlerimle gördüm.

''Biraz dürüst ol ve yaptığının arkasında dur! Öptüğünü gördüm Harry!''

''Hayır, öpmedim. Neden seni aldattığıma kolayca inanıyorsun. Seni seviyorum! Ben sadece sana aidim! gelmeni bekliyordum kapı çaldı ve bir şey unuttun sandım o geldi ve beni zorla öptü. Karşı koyamadım Louis o, güçlüydü.''

''Yeter artık seni dinlemek istemiyorum! Gidiyorum ben!' hızla odama çıktım ve o an donup kaldım. Burası benim değildi artık. Her şey bana yabancı geliyordu. Dolabın arkasından bavulu alıp yatağa doğru savurdum. Dolabı açtığımda kokusu burnuma doldu. Dolan gözlerimi kırptım Eşyalarımı öylece bavula tıkarken kolları belime dolandı. Büyük ve beni hemencecik ısıtan kolları.

''Louis gitme, bırakma beni bir tanem!''

''Harry, bırak beni!''

''Hayır gitmeni istemiyorum. Louis bana inan lütfen sevgilim.'' Belimdeki kollarını itip arkamı döndüğüm gibi hayatımda en çok pişman olacağım şeyi yaptım. Yüzüne bakmaya kıyamazken one vurdum. Yüzünün sağ tarafı hemencecik kıpkırmızı olmuştu.

''Sana beni rahat bırak diyorum! Boşanıyoruz tamam mı! bitti! şimdi çekil önümden!'' gözlerinden akan yaşlar kalbimi acıtsa bunu görmezden geldim.

'' louis..'' dedi titreyen sesiyle. hayır böyle konuşmasın.. dayanamam.

'' harry konuşma artık tamam mı! bitti.'' bavulu alıp odadan çıktım. peşimden gelmemişti. kapının önüne geldğim an durdum. kalbim burada kalmamı söylüyordu ama beynim, harry sana ihanet etti defol git!! diyordu. ve ben beynimin sesini dinledim...

HARRY :

Kapının çarpma sesini duyduktan sonra koşarak aşağı indim. arabası hızla uzaklaşırken peşinden koştum, beni bırakıp gidemezdi. Ben hiç bir şey yapmamıştım. Titreyen dizlerim ve patlamak üzere olan ciğerlerim beni durdurdu. Engel olamamıştım. lanet olsun neden daha hızlı koşmadım ki.. şimdi gidebilirsin ama benden asla kurtulamazsın sevigilim...

###

LOUIS:

Yarım saatten fazladır evin önünde bekliyordum. Beni rededen ailemin yanına tekrar dönmek saçma olsa da gidecek hiç bir yerim yoktu. titreyen elimi kaldırıp zili çaldım. Bir dakika sonra annem beni baştan aşağı süzdü ve hiç birşey söylemeden sıkıca sarıldı.

"Geri döneceğini biliyordum oğlum!" anneme zoraki bir gülümseme ile baktım. Içeri girdiğimde buranın bana çok yabancı geldiğini farkettim. Çünkü benim evim burası değildi.

"Jay, kim gel-' babamın sözü beni gördüğü an yarım kalmıştı.

"Louis eve döndü hayatım" babam soğuk bakışlarını üzerimde gezdirip arkasını dönüp bahçeye çıktı. Beni kabul etmeyeceğini biliyordum. Bana olan davranışları umrumda değildi. Ve burada geçici olarak kalacaktım. Annem neden geldiğimi sorgulamadan, Yada ufak bir imada bile bulunmadan beni kabul etmişti. Babam tam beklediğim gibi davranmıştı peki annem neden böyleydi?

#### ÜÇ GÜN ÖNCE ####

"Mark bir yolu olmalı, Louis'yi o çocuktan ayıracak birşeyler mutlaka olmalı." Jay sinirli adımlarla evi turlarken kocası elindeki telefonu cebine sıkıştırıp karısına döndü.

"Bir yolu var sevigilim ve ben onu buldum" kadının gözleri parlarken kocası Harry'e aşık olan hasta ruhlu bir çocuk olduğunu ve planını anlattı. Kadın tatmin olmuşcasına gülümseyip kocasının dudaklarına ufak bir öpücük bıraktı.

"Bu harika bir fikir, louis'nin asla affetmeyeceği tek şey ihanet.. Oğlumuz tekrar bizimle olacak ve eleanor ile evlenecek..."

####

Odama girip eşyalarımı dolaba yerleştirip yatağıma uzandım. Gözümün önünden gitmiyordu bir türlü. Harry bunu bana nasıl yapabildi.? beni seviyordu, dün gece kolarında uyurken kulağıma aşk sözcükleri fısıldarken ertesi gün bana nasıl ihanet etmişti.

'Seni o kadarda sevmiyormuş demek'

-sözlerle yalan söylenir ama bakışları, dokunuşları, bunlarda mı yalandı? Ahh, kendi kendime konuşmadığım kalmıştı. Ilk defa aşık olmuştum ve ilk gerçek acımı da onunla tatmıştım. Ve biz evliydik... evli... Ama onunla bu şekilde devam edemem. boşanmanız en doğrusuydu.