Bad Romance || Larry Stylinson

Ben Gay'im!!

"El. birde şu modele bakar mısın tatlım?" Annem elindeki gelinlik dergisiyle eleanor'ın yanına oturup heyecanlı ve saçma el hareketleri ile düşündüğü modeli anlatıyordu. Tanrım. onunla evlenmeyceğim. Yüzündeki saf heyecanı gördükçe üzülüyordum. Ama bilmeliydi. Hatta tüm ailem, tüm Londra tüm evren bilmeliydi. Ben harry Edward styles'a aşığım.

"Sen ne dersin aşkım?" Eleanor'un sesi ile düşüncelerimi kenara bıraktım. elindeki dergiyi gözüme sokmak istercesine yaklaştırdığında geriye çekilip ayağa kalktım. Evet artık zamanı gelmişti.

"Benim size birşey söylemem gerek." Dedim sesimin kararlı çıktığına sevinmiştim. Annem şaşkın bakışlarını üzerimde gezdirdiğinde rahatsız olsamda belli etmedim.

"Dinliyoruz tatlım" dedi annem yumuşak ses tonuyla. Derin bir nefes aldım ve sözlerin dudaklarımdan dökülmesine izin verdim. Tanrım yardımını esirgeme..

"Ben eleanor ile evlenmeyceğim..çün-' sözümü eleanor'un tiz çıkan çığlığı bölmüştü.

"Ne? Nasıl yani.. Louis sen..?"

"Lütfen sözümü kesmeyin ve beni dinleyin, bunu size söylemek yeterince zor zaten.

"Louis tatlım ne söyl-' anmem sinirle üzerime yürürken karşısında dik durmaya devam ettim, ya şimdi Yada hiç bir zaman louis. Hadi!

"Evet duyuyorum. Ve neden evlenemeyeceğimi söylüyorum. Anne ben gay'im!" Sağ yanağımda hissettiğim acı ile geriye doğru sendeledim. Annem bana vurmuştu.

"Sen kesinlikle iyi değilsin! Ne demek gay'im? Böyle iğrenç birşeyle nasıl şaka yaparsın?" Annem sakinleşmek için derin nefesler alırken, eleanor hıçkırarak ağlamaya başlamıştı.

"Kesinlikle şaka yapmıyorum ben ciddiyim. onunla evlenmem. Çünkü erkelerden hoşlanıyorum ve bir sevgilim var!" Eleanor ağlayarak oturduğu yerden kalktığında yanıma gelip annemin vurduğu ve hala sızlayan yanağıma sert bir tokat atıp parmağındaki yüzüğü yere fırlatıp kapıya doğru yürüdü. Tam çıkarken gözlerini nefretle gözlerime çevirdi.

"Senden nefret ediyorum!" Ve kapıyı çarparak evden gitti.

"Bunlar gerçek olamaz, sen saçmalıyorsun. Ne yani gerçekten gay misin?" Annem duyacağı cevaptan korkarak sormuştu.

"Evet hepsi gerçek anne. Ben gay'im." Gözleri öfkeyle parlarken yutkundum. Bu düşündüğümden bile daha kötü olmuştu.

"Ne zamandan beri?"

"Anne bu bir sapıklık ya da hastalık değil. Ben böyle doğdum." Yüzüme benden iğreniyormuş gibi bakarken kalbimin daha ne kadar kırılacağını düşündüm, Hayatımdaki en çok sevdiğim değer verdiğim insan benden iğreniyordu.

"Git buradan." duyduğum cümle ile gözlerim irice açılırken annem büyük bir kararlılıkla yüzüme bakıyordu.

"Neden?"

"Çünkü seni görmek istemiyorum louis. Bir an önce bu evden git." arkasını dönüp koridor boyunca yürüyüp odasının kapısını sertçe kapattığında gözlerimden akan yaşlarla olduğum yere çöküp hıçkırmaya başladım. ailemi kaybetmiştim. Hayatımdaki en değerli varlığı annemi. Peki babam duyduğunda neler olacak? Asıl kıyamet o zaman kopacaktı. Pekala louis William tomlinson.. Artık yalnızsın. Oturduğum yerden kalkıp odama girdim. Yatağımın altındaki valizimi çıkarıp özel giysilerimi bir kaç fotoğraf albümünü çantaya tıkıp fermuarı kapattım. Odama son bir bakış atıp çıktım. Annemin odasından gelen hıçkırık sesleri kalbimi parçalıyordu. Ona veda etmeden gidiyordum. Beni üzen ailemin beni anlamamış olması. Ama biliyorum. Sinirleri geçtikten sonra herşey düzelecek.. Ve Harry'i onlarla tanıştırabilirim.. Harry. benim küçük masum aşkım. Herşeyi ikimiz için yaptım bebeğim.. Söz verdiğim gibi. Artık isteğimiz gibi önümüzde bir engel yok. Bizi mutlu günler bekliyor sevgilim...