Tehlikeli Hisler

[5] İkizim

Elena Walker

Hava çoktan karamıştı ama ben hâlâ uyuyamıyorum. Alex ve Miley ön koltuklarda uyuyordu. Sağ tarafımda da Diana başını Karl'ın omzuna, Karl ise başını koltuk başlığına yaslamış mışıl mışıl uyurdu. Ve ben çok sıkıldım.

Sessizce arabadan indim. Kurtların arabası öndeydi. Sanırım onlar da uyuyorlardı.

Ne yapsam diye düşünürken ormandan gelen ışıkla dikkatim dağıldı. Sarı,parlak ışığa doğru gitmeye karar verdim.

Ormanın içine doğru gittim. Işık daha da arttı. Her tarafta uçuşan ışıkların ne olduğunu sonradan anladım. Ateş böcekleri

Çok güzeller.. Büyük bir taşın üstüne oturup onlar izlemeye başladım. Yanımda hissettiğim hareketlenme ile önce korktum, ama duyduğum sesle rahatladım

Jason--Yalnız başına burda ne yapıyorsun?

Elena--Ateş böceklerini seyrediyorum

Konuşmadan öylece ateş böceklerini seyrettik. Sonra birden her yer karanlık oldu. Ateş böcekleri yok oldu sanki

Elena--Harika! Karanlık, en sevmediğim şey

Avcumu açtım ve bir ateş topu yaptım. Ateş topu karanlığı az da olsa aydınlattı

Jason--Gerçekten şanslısınız

Elena--Neden?

Jason--Cadı olduğunuz için

Elena--Ya, ne demezsin

Jason--Avcı kurtları nasıl etkisiz hale getirdin

Elena--Benim yeteneğim bu

Jason--Güzel yetenek

Elena--Diğer yeteneyimin daha iyi olduğuna eminim

Jason--İki yeteneğin mi var?

Elena--Evet, ama daha keşfetmedim.

Jason--Diğer cadıların da mı iki yeteneği var?

Elena--Sadece Karl ve benim iki yeteğenimiz var. Diğerlerinin bir yeteneği var

Jason--Sizi farklı yapan şey ne?

Elena--Neden bu kadar çok soru soruyorsun? Konuşmayı sevmediğini sanıyordum

Jason--Gereksiz yere konuşmayı sevmem

Elena--Bu gerekli mi?

Jason--Cadıları daha yakından tanımak istiyorum

Derin bir nefes aldım. Gökyüzündeki yıldızlara bakarak konuşmaya başladım

Elena--Karl ve ben safkan cadılarız. Annemiz de babamız da cadıydı. Diğer cadılar melez. Ebeveynlerinden biri cadı biri insan. Yani hiç biri safkan değil.

Jason--İlginç.. Peki neden Solitary'sin?

Elena--Annemle babam biz küçükken öldü

Yine sessizlik sardı etrafımızı. Öylece gökyüzüne bakıyorduk.. Ama huzur veren sessizlik uzun sürmedi. Malesef..

Jason--Gidelim artık

Elena--Ben sana soru sormadım ama..

Ayağa kalkıp yürümeye başladı

Elena--Beni bekle.! Katanlıkta nasıl bu kadar rahat gidiyorsun?