Tehlikeli Hisler

[10] Saldırı

Elena Walker

3 gün.. Güçlerimi kaybedeli 3 gün olmuştu. Koskoca 3 gün..

Karl dışında diğer cadıların gücü geri gelmişti. Karl da benim gibi gücünü kaybetmişti ama benim aksime hâlâ işe yarar bir şeyler yapıyordu.

Kendimi yarım hissediyorum. 3 gün boyunca nerdeyse odamdan hiç çıkmıyordum. Derslere girmiyordum. Gerçi güçlerim olmadan derslere girmemin ne anlamı var ki?

Kurtarıcılar 3 gün boyunca gece-gündüz Emma'yı arıyorlardı. Sonuç, olumsuz. Onu hiç bir yerde bulamıyorlardı. Her türlü büyü yapılmıştı ama yine de onu bulamıyorlardı. Sabrım tükenmişti

Odamın kapısının açılma sesiyle gözlerimi kapattım. Her kim geldiyse benim uyuduğumu görüp giderdi. Böylece kimseyle konuşmak zorunda kalmazdım

Karl--Uyumadığını biliyorum

Karl gelip yatağımın bir köşesine oturdu. Ben de yatakta oturup ona baktım

Elena--Ne istiyorsun?

Karl--Berbat görünüyorsun

Elena--Çok iyi morel veriyorsun

Karl--Toparlanmalısın, Elena. Emma'yı böyle bulamazsın. 3 gündür odandan çıkmıyorsun

Elena--Odamdan çıksam bile yardım edemem. Gücüm olmadan bir şey yapamam

Karl--Sen akıllı bir kızsın. Seni sen yapan şey gücün değil, zekan

Elena--Eminim öyledir

Karl--Bu kadar yeter

Hışımla ayağa kalktı

Karl--10 dakika içinde kafeteryada oluyorsun. İtiraz yok. Gelmezsen bir daha seninle konuşmam

Elena--Çocuk musun sen?

Karl--9 dakikan kaldı

Beni dinlemeden odadan çıktı. Küçükken de hep böyle yapardı. İstediği şeyi yapmayınca tehdit ederdi. Gitmezsem benimle konuşmazdı. Gitmekten başka şansım yok. Hem sıkılmışdım burada. Hava almak iyi gelebilir.

Yataktan kalkıp üzerimi deyişdim. Daha sonra suratımdaki korkunç görüntüden kurtuldum. Saçlarımı da elimle şekillendirdikten sonra odamdan çıktım. Kafeteryanın yolunu tuttum. Beni gören herkes merakla bana bakıyordu. Bu okulda hiç kimse sır saklayamıyor sanırım. Gücümün gittiğinden her kesin haberi var. Ne güzel!

Sonunda kafeteryaya ulaştım. Etrafa baktıktan sonra bizim tayfayı buldum. Tam kadro burdaydı. Jason Miller bile..

Onların masasına doğru irerledim. Beni görünce hepsi ufak bir şok geçirdi. Karl dışında.. Ve Jason dışında.. Bana bakıp ukala bir şekilde gülümsüyordu

Alex--Sonunda odandan çıkabildin

Davina--Öldüğünü sanıyorduk

Diana ve Jacob'un arasına oturdum. Ama sanırım bu hoşlarına gitmedi çünkü ikiside bana öldürücü bakışlar atıyordu.

Jason--Daha erken gelmeni bekliyordum

Bay Dengesiz kendinden emin tavırlarla konuşurken bir yandan da karşısındaki kitaba bakıyordu. Kitap?

Masanın üstünde daha şimdi farkettiğim kitaplar dikkatimi çekti. Herkesin önünde bir kitap vardı

Elena--Bunlar ne?