Tehlikeli Hisler

{45} Kahin

Yeni doğan Güneş etrafı aydınlatmaya başlıyordu... Camın önündeki koltukta oturmuş,bu harika manzarayı izliyordum...
Tüm geceyi düşünerek geçirmiştim. Düşüncelerim ve korkularım uyumama izin vermiyordu. Pişmanlık dolu geçmiş,acı dolu şu an ve korku dolu gelecek... Zaman kavramı benim için bunlardan ibaretdi... Böyle bir durumda nasıl rahat bir şekilde uyuyabilirdim ki?

Koltuktan kalktım. Kocaman iki kişilik yatağın tam ortasında uyuyan minicik Emily halinden memnun gibiydi. Mışıl-mışıl uyuyordu.

Sessizce odadan çıktım. Banyoya gidip yüzümü yıkamalıydım. Uyumadığım için sersem gibiydim. Beni sadece soğuk su kendime getirebilirdi.

Odanın hemen yanındaki banyonun kapısını açmak için hamle yaptığımda kapı çoktan açılmıştı ve ben yarıçıplak Jason ile burun-buruna gelmiştim!

Sadece beline sardığı havlu ile karşımdaydı. Üstü tamamen çıplaktı!

Hızla arkamı döndüm. Bu manzara şuan için hiç güvenli değildi!

Jason--Ciddi misin? Arkanı dönmek saçma değil mi?

Elena--Hayır,değil... Sen neden böyle dolaşıyorsun ki? Evde yalnız olmadığını unutma.

Jason--Sence utanmak için geç kalmadın mı? Bizim bir kızımız var,Elena. Utanma seviyesini atlayalı uzun zaman oldu.

Elena--Ben neden utanayım ki? Yarıçıplak olan sensin!

Jason--Yüzüme bile bakamayan sensin.

Arkamı dönüp yüzüne baktım. Evet,böylesi daha güvenli... Sadece yüzüne bak,Elena...Sadece yüzüne...

Elena--Yanılıyorsun...

Gözlerini kısıp bana baktı

Jason--Eminim öyledir...

Yüzünü yüzüme yaklaştırdı... Bakışları gözlerim ve dudaklarım arasında mekik çekerken,ben sadece onu izliyordum... Şuan beni öpmesi için içimden yalvarıyordum! Hatta onu öpmemek için kendimi zor tutuyordum. Bakışlarım dudaklarına takılmıştı şimdi de. Dudaklarımız birbirine yaklaşıyordu,yavaşca. Birleşmeleri için arada sadece bir kaç santim vardı...

Jason--Hatırlıyorsun,değil mi?

Fısıldadı...

Jason--Son öpüşmemizi hatırlıyorsun,değil mi?

Gözlerimin önünde o an canlandı... Onunla vedalaşmak için mağaraya gitmiştim. O anı nasıl unutabilirdim ki..? Son öpüşmemiz olduğunu düşünmüştüm. Kim bilir,belki de öyleydi...

Jason--Beni özlediğin için geldiğini söylemiştin...

Elena--Sana veda etmek için gelmiştim...

Jason--Anlamamıştım... Beni kandırdığını anlamamıştım.

Elena--Özür dilerim...

Jason--Bunun için geç kaldın,Elena...

Yanımdan geçip gitti... Ve ben hiç bir şey yapamadım...Yine...

♧♧♧♧♧

Emma Walker

Yine her kes Emily için bir şeyler yapıyordu... Lucas,Ryan,Karl ve Jacob dışarıdaydı. Ayin hakkında bir şeyler öğrenmeye çalışıyorlardı. Teyzem,Diana, Davina ve ben evden bir şeyler yapmaya çalışıyorduk. Tüm büyü kitaplarını önümüze sermiştik ve işimize yarayacak bir ipucu arıyorduk. Derek ise geceden beri yoktu. Nerede olduğunu,ne yaptığını bilmiyorduk.