Tehlikeli Hisler

{47} Ölüm

Hayatımızda hep güzel şeyler olmak zorunda değil... Mutlu olmak için hep yeni güzellikler istememeliyiz. Çünkü şuan sadece geçmişimiz var elimizde. Gelecekle ilgili hiç bir şey bilmiyoruz,bilmek zorunda da değiliz. Çünkü gelecek asla tamamen aydınlık olmuyor,olmayacakda... Çünkü burası "Dünya" ve "Dünya",bize her zaman güzel şeyler sunacak kadar "mükemmel" değil...  Bu yüzden mutlu olmak için gelecek olan güzel şeyleri beklemek yerine,geçmişimize göz atıp, oradaki tüm güzellikler hatırlayıp,mutlu olmalıyız... Çünkü burası "Dünya" ve "Dünya",bize her zaman güzel şeyler sunacak kadar "mükemmel" değil...
                                                                                         A_Dizzy

♧♧♧♧♧

Sonunda yapmıştım...Ona her şeyi anlatmıştım...Yalan yoktu,sır yoktu,kaçmak yoktu. Benim için işler az da olsa kolaylaşmıştı. En azından artık Jason ile yeni bir başlangıç yapabilecektik. En azından artık istediğim için değil,zorunda olduğum için gittiğimi biliyordu...
Ama onun için işler daha karmaşık bir hal almıştı. Ne düşündüğünü bilmiyordum,ne hissettiğini de... Öfke? Acı? Pişmanlık? Korku? Nefret...? Annesi ile ilgili aklında ne vardı,bilmiyordum... Gerçekleri öğrendiği için mutluydum,ama korkuyordum. Çünkü gerçekleri öğrendiğinden beri hiç konuşmamıştı. Üstünden neredeyse 1 saat geçmişti,ama o konuşmuyordu. Eve geldiğimizden beri Emily ile birlikte Emily'nin odasına kapanmıştı. Davina ve Karl ile odadan çıkmasını bekliyorduk,ama boşuna beklediğimizi düşünmeye başlamıştım.

Elena--Yanına gitsek mi?

Karl--Bence gitmeyelim. Yaşadığı kolay bir şey değil.

Davina--Hala inanamıyorum ya! Bu kadın nasıl bu kadar kötü olabilir!? Kendi oğlunu nasıl bu hale getirir!?

Karl--Sakin ol,bizi duyuyor olabilir.

Davina--Duyması daha iyi zaten! O kadını hayatından tamamen çıkarmalı! O kadın onun hayatını mahvetmiş! Şimdi de kızının peşinde!

Elena--Davina,ne olursa olsun o kadın Jason'un annesi. Jason bunu gözardı edemez. Yıllar sonra bulduğu annesini bir anda silemez.

Davina--O kadın yüzünden her kes senden nefret etti,Elena! Ben dahil her kes! Korkak bir yalancı olduğunu düşündük!

Elena--Olan oldu. Zaten Jason Emily'nin durumu için yeterince gergindi. Şimdi bir de bu çıktı. Ona zaman vermeliyiz. Her şeyi düşünmesi için,ne yapacağını düşünmesi için ona zaman vermeliyiz. Ona ne yapacağını biz söyleyemeyiz.

Davina--Umarım aptalca bir karar verip o kadını affetmez!

Karl--Hadi Davina,biz artık gidelim.

Davina--Burada kalalım,belki yardıma ihtiyaçları olur

Karl--Jason'un olduğu yerde bize ne gibi bir ihtiyaç olur,Davina? Mantıklı bir cevabın var mı?

Davina--Emily'i korumak için...

Karl--Hadi,Davina.

Davina--Of tamam. Şimdilik gidiyorum,ama her an dönebilirim.

Karl--Hadi...

İkisi ayağa kalktığında ben de kalktım. Birlikte kapıya doğru irerlerken aniden Karl'ın elinin Davina'nın belinde olduğunu farkettim

Elena--Durun! Siz...ikiniz...şey misiniz...?

Karl gülerek Davina'nın elini kavradı

Karl--Sevgili mi? Evet.